Chapter 9 - Happy :)))

157 6 0
                                    

                       . o o 9

x. Happy

[ Kiel's POV ]

Kahit na sinabi ko sainyong ayaw kong mawala sa tabi ko ang babaeng ito, di ko naman pinalangin na hanggang sa pagtulog ko kasama ko siya. Kulang nalang pati sa pagtae, pag-ihi at pagligo ko susunod pa siya sa banyo.

Hindi ko na makuhang mag-aral ng mag-aral ng mabuti dahil sa panggungulo niya. Ang kulit at laging nakabuntot. But the good thing is... once I told her not to engage her self on a gang war again, she will never complain and argue but I should call Uxbridge para kaharapin ang gang na makakaharap nila lalo na pag-lalaki ang mga iyon. How bird-brain naman ng mga gangs na puro lalaki ang miyembro para patulan ang Zoher. They are all girls for Pete's sake. How can do they?!

Kung natatanong niyo... Yes, I'm Uxbridge member already. Then I found out I was the 10th member. Akala ko noong una 10 na sila. Sabi kasi nila 10 e. Kasama yung leader e wala naman ang leader namin kaya 9 lang sila noon. Since I came in and joined 11 na niyan kami pag-dating niya? Gets niyo ba ako?

*BLAG! BLAG! BLAG! BLAG*

Sunod-sunod na rinig kong ingay mula sa labas ng kwarto ko. I locked my door at nandito ako sa loob ng kwarto ko. My test kami sa chemistry at to be serious, wala akong alam kasi itong buong linggo na ito, madalas ang pagliban ko sa klase. Dahil na rin sa nakiki-seat in ang babaeng to sa klase ko at lagi rin akong napapasama sa Uxbridge. I know it's wrong to cut and ditch classes because I know that school is a place for you to learn and learn only. Hindi kasama ang pagbubuklabol. But I don't find it too wrong to be called a sin. I've been studying and studying for almost whole of my life and to be honest with you, I am not happy. Yes, back when I'm still in US, nasa rank 1 ako not only in our school but also in our whole district. Kilala ako bilang mabait, matalino, mayaman, di makabasag pinggan o in short - perfect kung iseset aside ko kung anong itsura ko - so that is way limited ang bawat galaw ko. Every step I take, lahat pumapansin at lahat pumupuna and I should be careful with my decisions. 'Cuz one wrong move, everything well fell and will never go back.... never again.

At dahil nga parang may nalaglag na kung ano, dali-dali akong lumabas ng kwatro ko. 'That careless woman~' Bulong ko sa isip ko.

Nakarating ako sa kusina dito sa unit ko.Maliban sa parang nabagyo ang kusina ko - which I used to see because of her - e yung mga kawali at kaldero na nasa hanging cabinet ay nakalaglag. At nandun ang isang babae na halatang napag-hulugan ng mga yun kasi may kaldero pa sa siya sa ulo at nakapaligid sakanya lahat ng nalaglag.

Nag-aalala ako. Pero sanay na rin naman ako sa pagiging careless niya. Bukol lang naman inabot niyan.

I shook my head. "Ano ba naman kasi ginagawa mo? Ang dami mong kinakalkal" Sabi ko pa sakanya habang nakakunot ang noo.

"Mag-luluto sana ako e" Tinanggal na niya yung kaldero sa ulo niya at hinimas-himas pa ang ulo niya.

"Kelan ka pa natutong mag-luto?" Tanong ko sakanya. Baka masunog pa niya unit ko sa gagawin niya.

"Ipagluluto ka na nga ganyan ka pa. Sungit~" Bigla siyang tumayo at nag-marcha palabas ng unit ko. Malamang uuwi na yun. Lagi namang ganoon e.

Pinulot ko ang mga nalalag na kaldero at kawali habang tumatawa. "Lunatic" Bulong ko pa sa sarili ko habang nag-simula nang ligpitan ang mga kinalat niya sa buong unit ko. Para siyang bata na walang alam kundi mangalat ng mga laruan pero hindi marunong mag-ligpit.

-*-

[ Cleniché's POV ]

Nakakainis yun. Daig pa ang babaeng nagp-PMS sa sobrang kasungitan. Lagi akong sinusungitan akala mo may kasalanan ako lagi sakanya. Para yun lang. Sus.

Deathless WorldWhere stories live. Discover now