11

5K 273 92
                                    

Bölüm atlamayın plisss...

Dora

Geldiğim kapıyı tam çalacakken içeriden duyduğum haykırış ile kas katı kesildim. Ne yapacağımı şaşırmışken, haykırışın ardından gelen hıçkırık sesi ise beni kendime getirdi.

Posta kutusunun içindeki yedek anahtarı alıp, kilidin yuvasına geçirdim. Kısa süre sonra açılan kapıyla içeri girip, Emrah'ın sesinin geldiği odaya doğru adımladım.

Odasına girdiğimde yatakta öne doğru eğilmiş kollarını kafasına sarmış bir şekilde ağlarken görmeyi beklemiyordum. O kadar çökmüş bir haldeydi ki ne yapacağımı bilemedim.

"Emrah, ne oldu?"

Yanına gidip kafasını kaldırdığım da gözlerinden seri bir şekilde akan yaşlarla bana baktı. Uzun uzun baktıktan sonra rüyadan uyanır gibi etrafına bakındı.

"Dora, buradasın."

Derken gerçekliğimi sorgularcasına yüzümü izledi. Elleri ile yanaklarımı okşayıp ağlamaya devam etti.

"Buradayım Emrah. Ne oldu sana?"

Kollarını boynuma dolayıp sıkıca sarıldığında ona uyup kollarımı beline sardım. Her saniye sıkılığını arttırıp iç çekişlerine devam etti.

"Ö...ölüyordun. Haberlerde son dakika yazısında senin öldüğünü söylüyorlardı... Çok korktum Dora, nefes alamadım. Boğazıma sanki ateş topları dizilmişti. Çok gerçekti."

Boğazıma takılan yumruyu geçirmek için yutkundum.

"Emrah bak buradayım. Ölmedim. Ağlama bak yanındayım, nefes alıyorum."

"Yanımdasın, nefes alıyorsun." Sözlerimi tasdiklerken o kadar boş bakıyordu ki, o kadar inanmak istiyordu ki..

"Kanıtlayım mı?" Gözlerini kapatıp derin nefes alıp, asla pişmanlık duymayacağım şeyi yaptım.

Dilimle ıslattığım dudaklarımı Emrah'ın ağlamaktan kızarmış ve şişmiş dudaklarına bastırdım. Bir süre sonra kendiliğinden açılan dolgunlukları dişlerimin arasına alıp emdim.

Elleri eneseme gidip oraya tutunurken öpüşümü derinleştirmeden sakince onu öpmeye devam ettim.

,,,

bloody--mary o ne küfürdür lo öyle

Xmmdmdmdmdmdm

Özür dilerim anlık gelişti aklımda olmadan yazdım.

Geçen bölüm final yapacaktım sözde...

Saat (bxb) ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin