A Vampire's Secret

κεφαλαιο 15👾

Damon's POV

Πήγαμε τρέχοντας μέχρι εκεί που μου είπε η Aurora μιας και σαν βρικόλακας μπορώ να τρέχω πιο γρήγορα και να μην κουράζομαι... ελπίζω να μην πάθει κάτι...

Πάω και πηδάω τον φράχτη και με ένα σάλτο βρίσκομαι μέσα. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Tyler να έχει κάτσει μπροστά από την Estrella και να προσπαθεί να διώξει τον Deucalion.. πιάνω την Estrella και της λέω να τρέξει να πάει σπίτι της και να πάρει τηλέφωνο την Aurora να της πει ότι είναι όλοι καλά αλλά δεν με ακούει

Es: Δεν σας αφήνω θα σας σκοτώσει
Dam: Και εσύ θα μας σώσεις? Κοίτα είμαστε δυο το έχουμε
Μας κοιτάει προσεχτικά και συμφωνεί να φύγει... τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Damon: Μου είπαν ότι γύρισες αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω" λέω και ο Tyler ορμαει πάνω του και πάει να αμυνθεί αλλά ο Tyler του πετάει vervain καίγοντας τον και αρχίζει να τον χτυπαει τραυματίζοντας τον βαριά και πηγαίνω και γω κατά πάνω του και με πολύ προσπάθεια τον αφήνουμε λιποθυμο.

Καλά να πάθει! Σκέφτομαι και του χώνω άλλη μια κλωτσιά και φεύγουμε από κει μέσα γυρνάω και κοιτάω τον Tyler νιώθοντας περήφανος που τα καταφέραμε..

Damon: " Η Estrella πήγε σπίτι της δεν θα έχει φτάσει ακόμα δεν τρέχει πολύ γρήγορα πήγαινε εκεί και αν είναι ελάτε από την Aurora να κοιμηθούμε όλοι εκεί δεν θα πάει κανένας σπίτι σήμερα" του λέω και αυτός γνέφει αρχίζουμε και τρέχουμε ο καθένας προς τον προορισμό του μακάρι να είναι καλά..

Μακάρι σκέφτηκα και έτρεξα ακόμα ποιο γρήγορα με αποτελεσμα μετά από 7 λεπτά να είμαι εκεί. Πάω γρηγορα προς την πόρτα και την ανοίγω . Ακούω μια φωνή να τραγουδάει από το δωμάτιο μου.. Θεε μου... αυτο ειναι μαγικο!

"Βaby now...
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
Ι"m thinking out loud
Maybe we found love right where we are
We found love right where we are
And we found love right where we are"

Την ακούω να τραγουδάει από το δωμάτιο με τόσο πάθος που έχω μείνει... κλείνω την πόρτα και πάω σιγά σιγά μέσα για να μην με ακούσει. Την βλέπω έχει φορέσει τα ακουστικά της και ακούει μουσική από το κινητό της που βρίσκετε στην πίσω τσέπη του τζιν της.

Την βλέπω που χορεύει κιόλας.. Το ζει κανονικότατα η μικρή μου.. χαμογελάω που την βλέπω και συνεχίζω και την θαυμάζω που τραγουδάει και χορεύει και πραγματικά δεν μπορώ να ξεκολλησω το βλέμμα μου από πάνω της είναι μαγικό όλο αυτό!

Όπως χόρευε γύρισε το κεφάλι της προς την πόρτα και με είδε... Την κοίταξα και χαμογέλασα.. αισθανόμουν ότι το χαμόγελο μου είχε φτάσει μέχρι τα αυτιά. Αλήθεια δεν έχω χαμογελάσει τόσο πολύ στην ζωή μου.. ω και πιστέψτε με είναι πολλά χρόνια αυτα