A Vampire's Secret

Κεφάλαιο 23👾

Aurora's POV

Ξυπνάω από φωνές που προ έρχονται από την αυλή και νιώθω μια μικρή ζάλη. Σηκώνομαι σιγά σιγά και ανάμεσα στις 2 φωνές μπορώ να καταλάβω ότι η μια είναι του Damon. Πάω αργά αργά προς την πόρτα τρίβοντας τα μάτια μου και την ανοίγω σιγά σιγά. Εκεί βλέπω τον Damon με την Emily να τσακώνονται και δεν ξέρω γιατί. Ανοίγω την πόρτα σιγά σιγά και φωνάζω το όνομα του. Εκείνη την στιγμή τα βλέμματα και τον δύο πέφτουν πάνω μου κάνοντας με να τρομάξω λιγάκι

Damon's POV

Ακούω την Aurora να φωνάζει το όνομα μου και θελω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Πως της εξηγώ τώρα? Από της σκέψεις μου με διακόπτει η φωνή της
Au: "Γεια σου Emily" λέει χαμογελώντας ψεύτικα μεν αλλά αρκετά πειστικά
Emily: "Γεια σου Aurora" λέει χαμογελώντας κοιτώντας εμένα
Au: "γνωρίζετε????" Λέει και κοιτάει μια εμένα και μια την Emily
Damon: "Εσύ την γνωρίζεις?!?" Λεω και την κοιτάω σοκαρισμένος.
Au: "Ναι... είναι η κοπέλα του Ethan... νόμιζα πως στο είχα πει ότι είχα έρθει με την κοπέλα του...." λέει και με κοιτάζει στα μάτια

Emily: "Ναι Damon είμαι η κοπέλα του Ethan!" Εκεί χαμογελώντας μου σατανικά. Πουταναα
Au: "τι σκατα παίζετε εδώ?" Ρωτάει κάπως θυμωμένη και αγχωμένη?
Damon: "πάμε μέσα μωρό μου και θα σου εξηγήσω μετα" τις λέω και την παίρνω αγκαλιά. Το βλέμμα της Emily's πέφτει πάνω σε εμάς και κοιτάζει δολοφονικά την Aurora
Emily: "κάποτε έλεγες εμένα έτσι Damon μου" μου λέει κοιτώντας ειρωνικά την Aurora και πραγματικά θέλω να την κάψω ζωντανή

Damon: "κάποτε! Ακριβός αυτό! Πάμε μέσα αγάπη μου" της λέω και με κοιτάει με ένα βλέμμα όλο θυμό του στιλ {θα σε κάψω και εσένα και εκείνη ζωντανούς αν δεν μου εξηγήσεις τι σκατα συμβαίνει} και βγαίνει από την αγκαλιά μου με θυμό προχωρώντας προς την πόρτα και εγώ την ακολουθώ

Emily: "θα με αφήσεις τόσο εύκολα Damon μου??" Μου λέει δήθεν ναζιάρικα και εγώ θέλω να κάνω εμετό
Damon: "σε άφησα πολύ καιρό πριν" της λέω χαμογελώντας "αλλά δεν λες να το πάρεις χαμπάρι" λέω και περνάω το χέρι μου γύρο από τους ώμους της Aurora's η οποία φαίνεται ότι έχει πάρα πολλά νεύρα από το βλέμμα της αλλά επίσης έχει αυτό το υπέροχο βλέμμα της νίκης που θέλω τόσο πολύ να γελάσω βλέποντας την αλλά κρατιέμαι

Emily: "ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΏΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ DAMON!" φωνάζει και έχει γίνει κόκκινη από τα νεύρα και γω χαμογελάω γυρνώντας το κεφάλι μου προς εκείνη
Damon: "Βρε άντε μου στον διάολο που πιστεύεις ότι έχω και την όρεξη σου!" Λεω φιλώντας την Aurora στα μαλλια και μετά από αυτή την κίνηση την νιώθω να χαλαρώνει. Μπαίνουμε στο σπίτι και αυτή πάει και κάθετε με φορά στον καναπέ κοιτάζοντας με με ένα βλέμμα που ζητάει εξηγήσεις.