A Vampire's Secret

κεφάλαιο 16

Estrella's POV

Ξυπνάω κατά τις 11 μέσα στην αγκαλιά του Tyler. Για βρικολακας πάντως μια χαρά ζέστη αγκαλιά έχει. Τον χαζεύω λίγο και αποφασίζω να τον ξυπνήσω.

-"Ty... ξυπνααα" είπα και αυτός μουρμούρισε "5 λεπτά ακόμα μαμα" και γέλασα.
-"Ty ξυπνά παιδί μου θέλω παρεαααα!" Φωνάζω και αυτός γυρίζει μπρούμυτα χώνοντας το κεφάλι του στο μαξιλάρι.

Ακούω την πόρτα να ανοίγει και η φωνη της μάνας μου ακούγετε σε όλο σχεδόν το σπίτι
-"Estrella μωρό μου γυρισαμεε." Γυρίσαμε? Ποιοι γυρίσαμε?
-"Κάτσε εδώ. Έρχομαι" του ψιθυρίζω και βγαίνω από το δωμάτιο μου

Κατέβηκα κάτω και είδα την μάνα μου με έναν 40αρη να κάθονται στην κουζίνα. Μμμ θα φτιάξει τηγανιτές όπως έφτιαχνε παλιά. Περίμενε. Είχε σταματήσει να φτιάχνει τηγανιτές από τότε που έφυγε ο μπαμπάς μου

-"Μαμά?" Ρωτάω καθώς γυρνάνε και οι δύο και με κοιτάνε
-"Έλα πλησίασε θα φτιάξω τηγανιτές" μου λέει και χαμογελάει. Ο τύπος δίπλα της με αναλύει και κάνει νόημα στην μαμά μου
-"Αα ναι να σας συστήσω. Γλυκιά μου από εδώ ο David. David από εδώ η κόρη μου, Estrella."

-"Χάρηκα που σε γνωρίζω Estrella. Έχω ακούσει πολλά για εσένα" μου λέει ο David
-"Εγώ όμως δεν έχω ακούσει τίποτα για εσένα και φοβάμαι" ψιθυρίζω και ευτυχώς δεν με άκουσε
-"Τι?"
-"Τίποτα λέω και εγώ χάρηκα... Υποθέτω" λέω και κοιτάω την μάνα μου με απορία

Εκείνη την στιγμή κατεβαίνει κάτω ο Tyler.
-"Καλημέρα πριγκιπ..." Πάει να πει αλλά σταματάει όταν μας είδε όλους στην κουζίνα. Του χαμογελάω και τον πλησιάζω περνώντας τον αγκαλιά.
-"ESTRELLA. Δεν μου είπες ότι έφερες αγόρι" λέει η μητέρα μου και ένα χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο της
-"Νόμιζα ότι ήμασταν μόνοι μας" μου ψιθυρίζει και μου χαμογελάει πονηρά

-"Μαμά από εδώ ο Tyler. Tyler από εδώ η μαμά μου"
-"Tyler χάρηκα που σε γνώρισα" λέει ενώ του δίνει το χέρι της
-"Και εγώ χάρηκα κυρία..." Λέει, δίνει το χέρι του και κάνουν χειρονομία
-"Να με αποκαλείς Katalina" λέει η μητέρα μου και ξαναπηγαινει στην κουζίνα

-"Έλα πάμε να κάτσουμε" παίρνω το χέρι του και τον κατευθύνω προς το σαλόνι. Καθόμαστε στον καναπέ και αυτός με παίρνει αγκαλιά. Καθώς καθόμαστε νιώθω κάποιον να μας κοιτάει και για να το σιγουρευτώ γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον David. Νόμιζα ότι ο Deucalion ήταν τρομαχτικός αλλά έκανα λάθος.

-"Εμ γεια David... Θέλεις να κάτσεις βλέπουμε ταινία"
-"Όχι όχι απλώς ήθελα να σας πω ότι είναι έτοιμες οι τηγανιτές" μου χαμογελάει και ξανά επιστρέφει στην κουζίνα