Bölüm 21

1.1K 73 34
                                    


Görünüşe göre, 'yarın' tanımı bir hafta sonraya dönüşmüştü. Babası, Adrien'e iş yükünün iki katına çıkarılacağını söylediğinde ciddiydi.

Biletleri babasının izni olmadan satın almanın ve uyarısına bakılmaksızın gösteriye gittiği için cezası buydu. Adrien arkadaşlarıyla takılmak için pek çok fırsattan birçoğunu kaçırmıştı.  Aslında, cezası bir hafta önce bir fotoğraf çekimini kaçırdıktan sonra, günü Uğur Böceği ile kurtarmaya çalışırken daha da kötüleşti.

Marinette Uğur Böceği olabilir ve ya olmaya bilirdi.

Her şey çok yorucuydu.  Aşırı miktarda fotoğraf çekimi ve röportajlarla uğraşmakla kalmamış, aynı zamanda aklı her zaman belirli bir atkuyruklu kız tarafından işgal edilmişti. Hayatınızın aşkı tarafından rahatsız edilince bir röportajda soruları cevaplamak biraz zordu. Uğur Böceği'in ve Marinette'nin isimlerinin birkaç kez beyninde bulanıklaştırdığından emindi.

Ancak, birkaç hafta boyunca yorucu olmuştu. Ve şimdi ilk defa uzun bir süre boş bir gece geçiriyordu.  Birkaç saat boyunca Marinette'in odasında vakit geçirmeyi düşündü, onu hemen hemen iki hafta boyunca tüm Uğur Böceği-Marinette olayına bağlı olarak, Kara Kedi halinde görmemişti. Genç kıza gece için bazı planları olduğunu söylemişti.

Geride kalan tek şey devriyeydi, ama bunun için bile okula gidene kadar beklemek zorundaydı.  Adrien, olabildiğince sabırla, saatin üzerindeki dakikaya elini kenetleyerek izledi.  Halen sanat dersindeydi. Bu sınıfa onu babası kaydettiimiş ve arkadaşlarından bir kaç tanesi yanında değildi.  Yine de sınıfa bazı tehlikeler olduğunu kabul etmek zorunda kalıyordu.  Marinette'in takdir edeceği belli boyama teknikleri ve kurşun kalem vuruşları hakkında bilgi edinme fırsatı bulmuştu.

Belki bir sonraki doğum günü için ona bir şeyler çizerdi?

Adrien, birkaç hafta içinde ortaya çıkacak olan doğum gününde Marinette 'in ne alacağını düşünmeden önce bu fikri daha sonra kullanmaya karar verdi.

Düşüncelerinin içindeyken dikkatini dağıtan zil, okulun sonunu işaret ediyordu.  Adrien, kapıdan çıkan ilk öğrencilerden biriydi ve dolabına şüpheli bir şekilde olabildiğince hızlı  hızlı yürüyordu.  Sonuçta, sakin ve toplanmış bir görünüm sürdürmek zorunda kalıyordu.  Kara Kedi, babasının kıymetli itibarını riske atmadan tüm bu çılgınca enerjisini çıkarması içindi.

İşe yaramaz ders kitaplarını dolabına koyan Adrien, kız arkadaşı olmayan Alya tarafından meşgul olan Nino'ya bir veda etti. Kafaları Jagged Stone şarkısının en iyi olduğu hararetli tartışmalarına karışan arkadaşlarından herhangi birinden cevap alamadı.  Adrien omuz silkti ve ön kapılara geçmeden önce çantasını omuzuna astı.

İşte o zaman hayal kırıklığı onu çok sert vurdu.

Bu devriye planlarının altını çizmesi gerekebilirdi...

Adrien kendi cezasını bile çekmeden düşündü.  Plagg'in cebinde hareketlendiğini hissetti, sanki minyatür tanrı Adrien'ın gördüklerini hissedebiliyordu.  Dışarıda yağmur yüksek sesle çimentoya yağıyordu.  Bunu sınıfta nasıl farketmemişti?

Odanın duvarları aslında sadece pencerelerdi. Çünkü görünüşe göre doğal güneş ışığı, öğrencilerin Marinette ve o gece geç saatlerde akuma ya da devriyelerden sonra dışarı çıktıklarında kendilerini uyanık hissetmelerine yardımcı oluyordu. Gerçekten de işe yaramadığını anlamıştı.  Ama ders bitinceye kadar saati izlemekle meşguldü.

Bazı öğrenciler şemsiyelerle, diğerleri de çantalarıyla başlarının üzerini koruyarak evlerine gittiler. Sınıfından birkaç kişi, sonunda yanından geçerken ona veda etmişlerdi.

Stitches- Dikişler [TR]-[3 KİTAP]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin