Kod Adı: Aşk

Kod Adı: Aşk - 3

KOD ADI: AŞK

Yazar:Şehnaz

Bölüm: 3 (Kendini Akıllı Sanan Bir Piç Varmış.. )

"Lanet olsun açın kapıyı!" bağrışı şirkette yankı uyandırmıştı. Vural Karalı kolunda baygın bir kızla öylece kalmıştı. 

Genç adam hayatında ilk defa korktuğunu bir nebze hissetmişti. Şuan kolları arasında ölen genç kızın korkusu yavaş yavaş benliğini sarıyordu. Hiç yere ölecekti. Hemde niçin? Vural'a bağlanması içindi.

"Şerefsizler açın kapıyı." Öyle bir bağırmıştı ki asansör dışında olanlar bir an kapıyı açmaya korkmuşlardı. Allah kimseyi Vural'ın gazabına uğratmasın.

"Sa..Sakin ol Cüneyt birazdan açılacak kapı." Odada olan ajanlar ne olur ne olmaz sahte adıyla seslenmişlerdi.

"Kız ölüyor piç herif çabuk aç şu kapıyı." Çok geçmeden kapı açılmıştı. Vural nefes almadan kızı kucağına aldığı gibi bir odaya götürmüştü. Yanına gelen güvenlikçi onu bir odaya yönlendirmişti. Vural peşinden gitmişti. Arkasında Pınar vardı. Odaya girdiklerinde hemen pencereyi açmıştı.

Pınar kolanyayı alarak Vural'ın yanına gitmişti. Genç adam sert bir şekilde kolanyayı alarak kapağını açmış biraz eline dökmüştü. Kızın burnuna doğru hafifçe götürdü. Kokusunu keskin kokusunu alırsa kendine gelirdi.

Kolanyayı biraz yüzüne sürmüştü.  Pınar hemen bir bardak su alıp tekrar gelmişti. Kimse genç kıza pek yaklaşamıyordu. Vural'ın korkusundan.

Genç adamın kızın mırıltılarını duyunca hemen kulak kesilmişti. Bu kızın asansör ile bir geçmişi mi vardı. Küçükken asansörde mi kalmıştı. Çoğu kızda asansör korkusu vardı. Bunu biliyordu. Küçükken kız kardeşi de çok korkardı. Ve Vural o huyundan nefret ederdi.

"Derin iyi misin?"

"S..Su..su." genç adam suyu alıp yavaş bir şekilde genç kıza içirtmişti.

Derin gözlerini açtığında kendini başka bir odada Vural'ın-Cüneyt'in kucağında olduğunu görünce kurtulduğunu anlamıştı.

"Çıktık mı?"

"Asansörde bir sorun varmış. "

"Şirketinde senin gibi bozuk işte." Genç kız sessiz bir şekilde konuşmuştu. Fakat odadaki herkes duymuştu.

"Bir daha konuşursan seni asasöre tıkar ömür boyu çıkartmam."

"Bir şey demedim.

"Diyebilirsin."

"Ölmek için gencim. Daha okulumu bitirmedim."

"İki buçuk ayın var. Sorun olmaz değil mi?"

"Ben hastayım Cüneyt Bey bari şimdi uğraşmayın." Genç adam gülmek istedi. Hasta olduğu halde çenesi durmayan o iken patronuna sus diyordu. Bu kızla gerçekten çok işi vardı. Lanet olsun iki hafta mı demişti. Bencede üç ay iyi bir süreçti.

"İstersen eve git."

"Gerek yok iyiyim. Asansör fobim vardır. Küçükken çok korkardım."

"Anlamıştım. Ama en kısa sürede bu fobini yok et."

"Çok uğraştım olmuyor.Panik oluyrum. Boğuluyorum resmen. Zaten sonrası ortada ."

"Bir daha sekreterimi korkmuş bir şekilde görmek istemiyorum. Benim çalışanlarım güçlü olmalı."

"İstersen eve git. İyi değilsin, Vu..Cüneyt Bey izin verir!"

"Yok ben iyiyim. Eğer bu halimle gidersem, babam bir daha asla beni bu şirkete göndermez!"