Kod Adı: Aşk

Kod Adı: Aşk - 24

KOD ADI: AŞK

YAZAR: ŞEHNAZ

BÖLÜM: 24 (Nereye Gidiyoruz?)

Genç kadın doğru olanı yaptığını düşünüyordu. Onu eski nişanlısına göndermeliydi. Küçük bir oğlu vardı. Ve Rozerin nişanlısını hala seviyordu. İkisi de birbirini hala deli gibi seviyordu.

"Sen saçmaladığının farkında değilsin Derin."

"Ben ne dediğimin farkındayım. Eski nişanlını unutmadın. Onu hala çok seviyorsun..."

"Ben seni çok.."

"Sen beni sevmiyorsun Tugay ikimiz zor zamanımız da birbirimize destek olduk. Acılarımızı paylaşıp beraber sardık."

"Ben seni sevdim."

"Hayır, sen benden sadece hoşlandın."

"Peki sen?" Derin ne diyeceğini bilemedi. Onu kırmak istemiyordu. Bu işi güzel bir şekilde halletmek istiyordu.

"Tugay işi uzatmayalım. Rozerin senin onu almanı bekleyerek geçirdi 5 yılını. O kadının gözlerinde ki aşkı gördüm. Sana olan bakışlarını gördüm. Ben devam edemem. Bunu benden isteme." Dolan gözlerini nişanlısından kaçırdı.

"Derin seni bırakıp ona gidemem." Genç kadının kollarından tutup sarıldı. "Kahretsin ne kadar da şansız bir adamım. İki kadın arasında kalmak ve ikisi de mükemmel." Dedi. Genç kadın gülümseyerek kollarının arasından çıkıp Tugay'a baktı.

"Bu durumda dünyada ki en şanslı erkek oluyorsun." Genç adamın dudaklarından yorgun bir tebessüm geçip gitmişti.

"Bunu sonra konuşalım." Diyerek arkasını döndü. Fakat genç kadın gitmesine izin vermedi. Kollarından tutup kendisine döndürdü.

"Bu akşam halledelim."

"Derin bu iş bu kadar kolay bitemez." Genç kadın gözlerini kapattı.

"Tugay ben o adamı unutmadım daha.."

"Bunu biliyorum Derin."

"Ve onu hala seviyorum. Sen de roze.."

"Seviyor musun?"

"Onun için işi kabul ettim. Biliyorum seni kullandım ama.." devamını getiremedi. Bilerek bunu demişti. Tugay ondan nefret ederse bırakırdı. Ve sevdiği kadına giderdi.

Genç adam nişanlısının kollarından sıkıca tuttu. Ve gözlerini kapattı. "Senden nefret etmem için bunu yapıyorsun değil mi?" Derin dudaklarını ısırdı. Karşısında ki adam çocuk değildi.

"Biz..biz.. Vural ile öp..öp.." devamını getirmeliydi. Bunu yapmalıydı. Daha fazla bu adamı aldatamazdı. Hele Vural onu beklerken..

"Siz Vural ile ne Derin?"

"Biz öpüştük Tugay." Utançtan kafasını eğip dolgun etli dudaklarını dişlerinin arasına sıkıştırdı. Şimdi ondan nefret edecekti işte. Bağıracaktı. Babası, amcası, Harun herkes duyacaktı.

"Ne..ne dedin sen?" kısık çıkan sesinden dolayı Derin dediklerini zor duymuştu. "Yalan söylemiy.."

"Hayır, yalan söylemiyorum. Kabul edelim işte. İkimizin de birbirimize ihtiyacı vardı..." ağladığı için konuşmakta zorluk çekiyordu. " Senin berbat acı dolu hayatında ellerinden tutarak çektim. Acılarımızı beraber paylaştık. Birbirimize iyi geleceğimizi düşündük. Öyleydi de bu son iki yıldır çok mutluyduk onları görmeseydik evlenecektik de ama ne sen Rozerin'i unutabilirdin. Ne de ben Vural'ı.. bu..bu gerçekten imkansız Tugay." Genç adam ağlayan kadına baktı.