Kod Adı: Aşk

Kod Adı: Aşk - 16

Kod Adı: Aşk

Yazar: Şehnaz

Bölüm: 16 (Tripler Kraliçesi Derin Kılıçalp)

"Vural!" acı haykırışı odada inledi. Gördüklerine inanamadı. Bu..bu nasıl olurdu?

Vural acı haykırışı duymadı. Derin'in varlığından bile haberdar olmuyordu. Kolundaki acı başını döndürüyor, algılarını kapatıyordu. 

"Mazhar yardım et." Yaşlı adam korkulu gözlerle hemen oğluna doğru koştu. Vural'ı böyle görmeye dayanamazdı. Oğlu gibiydi.

"Oğlum ne oldu sana?" endişeyle sordu. Güçlü kolları arasın aldı.

"Bil..Bilmiyorum..çat..çatışma.." konuşacak takati yoktu.

"Konuşma konuşma Taner çabuk birini getir koluna baksınlar." Derin gözyaşları arasında sadece Vural'ı izledi. Acı çeken yüzüne baktı. Kim yapmıştı bunu ona? Konuşamıyor, kıpırdayamıyordu bile. Kim bu kadar acımasız olmuştu?

"Kork..korkma iyiyim." Hala gülümsüyordu. Mazhar endişelenmesin diye.

"Sana bunu yapanları öldüreceğim. Kimse benim oğlumu.."

"İyiyim dedim sana." Zorla konuştu. Bu durumda Mazhar'ın inanması mümkün değildi. Bakışları odada gezince Derin'i gördü. Yüzünde oluşan mutlu ifade Derin'i öldürme noktasına getirmişti. Acı çekmesine rağmen güldü. Buradaydı kabul etmişti. Artık beraber çalışacaklardı. Bu genç adama acısını bile unutturdu. Ta ki Derin onu orada öylece bırakıp gidene kadar. Nasıl olduğunu sormadan çıkıp gitmişti Derin. Bu kadar mı nefret ediyordu ondan.

Genç kadın gözyaşları arasında asansöre binip zemin kata bastı. Avuçlarını dudaklarına bastırdı. Onu öyle görünce aklını kaybetmişti. Kolundan akan kanlara bakamadı. Su misali akıyordu öylece. Ve Derin izlemişti. Acı çeken haline seyirci kalmıştı. Ne yanına gitmiş, nasıl olduğunu sormamış, onu görünce gülümseyen adamı öylece bırakıp kaçmıştı.

Sırf ona ağladığını görmemesi için. Bu kadar bencil ve acımasız bir kadındı. Vural'ı acısıyla yüzüstü bırakıp gidecek ve dönüp bakmayacak kadar duygusuz. Nasıl bir kadın olmuştu böyle?

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Yorgun bir şekilde uyandı genç kadın ama yataktan çıkmadı. Bir ömür bu yatakta kalmak istiyordu. Vural'ın o hali aklından bir türlü çıkaramıyordu. Ve onu öyle bırakıp geldiği içinde kendisinden nefret ediyordu. Hiç sormadan sevdiği adamı bırakıp geldi. Eski sevdiği adamı..

"Derin.." odasının kapısı çalındı.

"Baba gelebilirsin." Yaşlı adam kapıyı açıp odaya girdi. Kızını yatağında görünce yanına geçip uzandı.

"Nişan için işe gitmeni istemedik. Şimdide odana kapandın. Derin sen bu nişanı istemiyor musun?"

"Baba ben senden bir şey saklamak istemiyorum."

"Babana anlat güzel kızım elimden geldiğince sana yardımcı olacağım." Diyerek şakaklarına bir öpücük kondurdu.

"Baba kafam  çok karışık ben..ben iki adamı düşünüyorum. Biliyorum benden iğreneceksin..bu..bu benim kızım değil diyeceksin. Ama elimde değil.." daha fazla konuşamadı. Yeterince utanıyordu zaten.

"Sen kimi seviyorsun Derin?"

"Baba onu unutmuştum gerçekten ama.."

"Sen Tugay'ı gerçekten seviyor musun?"

"Seviyorum."

"Ne kadar çok güzel kızım?" diye sordu. "Evlenecek kadar mı? Vural'ın seni sevdiğini bile bile onu görmeyecek kadar mı seviyorsun?" genç kadının gözleri doldu.