Herkese bir ateş sunarken sana
O ateşten gül bahçesi yaratacağımı mı sandın?
Ben tanrı değilim ki İbrahim'i kurtarmaya niyetim olsun.
Geceye meydan okumaya çalışma.
Saflıktan yoksun merhametin tiksindiriyor.
Benim güzel kızılım köz gibi,
Günahı harlıyor,yakıyor ve ürüyor.
Kabaca bir kuvvete mahkum edildi.
Zamanın çarkı kalbinde saklı.
İki başlı yılana dolan ve başkalaş.
Hisset arsızlığın azdırıcı şehvetini.
Tahrik ediyordu ikinci kalbi
bütün gövdesini.
Harekete geçmeli, nefsin önünde şehvetle sevişmeli
Bu gece sapkın ruhunda azmalı taşkın kanın.
Sunmalısın kirli olan her bir zerreni.
Yitirilmiş ruhuna geleceği vermelisin.
İşte buydu arsızlığın besleyici senfonisi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yitik Ruhlar
PoesíaÖlüm;kelebek olmak demekti. Bunu bir ölüm, bir de biz biliyoruz çiçeğim... ံ ထ ံ
