İHANET (TAMAMLANDI)

5. Bölüm

***

     Baba kız içeri girdiklerinde tüm gözler Yaren'in üzerindeydi yine onun güzelliğinin yanı sıra kimseyle konuşmaması gizemli bir hava katıyor insanlar hem beğeni hem merak ile süzüyordu genç kadını.Kendileri için ayrılan masada yerlerini aldıktan bir süre sonra Yaren babasından müsaade isteyerek lavaboya gitti. Fazlasıyla germişti bu ortam onu zaten kalabalığı sevmiyor üstüne birde meraklı bakışları hissetmek onu daha çok geriyordu.

Akif bey masasında otururken tanıdık bir sima yaklaştı yanına nereden tanıdığını anlaması bir kaç saniyesini aldı.Asker arkadaşı Fehmi bey, askerliği beraber yapmış bitirdikten sonra birkaç yıl görüşmeye devam etmişlerdi fakat hayat koşturmacasının içinde kopmuştu zamanla iletişimleri, gönül bağları daim olsa da. Akif bey coşku ile ayağa kalktı erkeklere özgü bir sarılma ile karşıladı iki eski dost birbirini. Fehmi bey "Akif'im nerelerdesin yahu özledim sohbetini"diye sitem etti dostuna.Akif bey "Asıl sen nerelerdesin Fehmi ben hep buralardayım kayıp olan sensin" diye karşılık verdi kadim dostuna, yalancı bir kızgınlıkla."Ne desen haklısın vallahi işleri büyütmenin derdine düştüm, yıllardır yurt dışında yaşıyordum benim hanımla beraber. Buradaki işleri oğlum idare ediyordu" diye karşılık verdi."Bilmez miyim çok duyduk adını sanını delikanlının ama kendisini gazeteler dışında hiç görmedim biraz çapkın köftehor" dedi babacan bir gülümseme ile. Fehmi bey "sorma devrem bizimki çok sevmez ortalarda dolanmayı yaşanılanlar böyle yaptı onu, gece gezmeyi sever sadece"dedi hüzünlenerek. İşte bu hüzün tanıdık gelmişti Akif beye. Kendi kızı için yaşadığından olsa gerek nerede görse tanırdı bu bakışları. Ama bunu konuşmanın yeri burası değildi ve yıllardır görüşmediği eski dostunu bulmuşken bırakmaya niyeti yoktu yaşlı adamın "yarın akşam hanımını ve delikanlıyı da al bize yemeğe gelin hasret giderelim"diye bir teklif yöneltti. Fehmi bey memnuniyet ile kabul etti fakat biraz mahcubiyet ile oğlunun onlara katılamayacağını söylemek zorunda kaldı.Çünkü biliyordu ki oğlu bu yemeğe asla gelmezdi. Önceden böyle değildi aslında cana yakın bir delikanlıydı fakat yaşadığı acıdan sonra kendisini kapatmış her kadın ile gönül eğlendirir olmuştu. Buna da şükür dedi Fehmi bey oğlunun ilk zamanlardaki halini hatırlayınca. Az mı uğraşmıştı onu toparlayabilmek için ? Kırılan bardak bile yapıştırıldığında eskisi gibi olamazken kırılan kalp nasıl eski haline dönsün ki. 

İki dost bütün akşam sohbet etmişler Yarende yer yer tebessüm ederek sohbetlerini dinliyormuş gibi yapmıştı.Ertesi akşam yenilecek olan yemeğe tabi ki katılmayacaktı. Yaren hiç sevmez ve mümkün olduğunca uzak dururdu böyle ortamlardan.Bilseydi yarın akşamki yemekte hayatının gidişatını değiştirilecek kararlar alınacak belkide bu düşüncesi değişebilirdi.

Dün akşamki kokteylden sonra eve gelir gelmez kendisini gizli mabedine, ona en iyi gelen yere atmıştı.Dans odasında gecenin geç saatlerine kadar dans ederek ruhunu dinlendirip, bedenini fazlasıyla yormuş, kısa bir duşun ardından yatağına yattığı gibi uymuştu.Böyle olması onun için en iyisiydi eğer bayılacak kadar yorulmazsa yatağına yattığında kaçtığı bütün acılar bir karabasan misali çörekleniyordu üzerine.Öyle zamanlarda uyumak şöyle dursun yattığı yatak diken olup batıyordu sanki tenine.Sabah kalktığında kendisini çok bitkin hissediyordu çok nadiren yaptığı bir şeyi yapıp asistanı Aslıyı aradı" Aslı bugünkü programımı öğlene kadar boşalt öğleden sonra geleceğim şirkete "dedi kızın cevap vermesini beklemeden telefonu yüzüne kapattı.Onu neyin canlandıracağını biliyor ve oraya gitmek için hazırlanıyordu.

Yarış arabasının içindeki yerini almış gaza basmadan önce son kontrollerini yapıyordu.Kimseyle yarışmamıştı daha önce boş pistte hız yapmak vücuduna gerekli adrenalini salgılıyordu ve şuan tamda ihtiyacı olan şey buydu.Yaklaşık bir saat kadar pistte tozu dumana kattıktan sonra bu kadarının yeterli olduğunu düşünerek oradan ayrıldı.Adrenalin deposunu fullediği gibi biraz da neşe yüklemesi hiç fena olmazdı.O zaman adres Dans okulu yani Tan.

Dans okuluna girdiğinde Tan'ın derste olduğunu öğrenmiş biraz vakit geçirmek amacı ile boş bir sınıfta basit figürler ile başlamış ve yine kendisini dansa kaptırmıştı.Tan dersi bittiğinde Yaren'in geldiğini öğrenmiş ve onun olduğu sınıfa gidip içeri girmişti. Tabi ki peri kızı kendisini dansa o kadar kaptırmıştı ki geldiğini fark etmemişti bile.Tan kapıya yaslandı, kollarını önünde birleştirerek onu izlemeye başladı.Terden yüzüne yapışmış bir kaç tel saçı sıcaktan kızarmış yanakları ve kapalı gözleri ile bir sağa bir sola salınırken nefes kesiyordu.Tan yine hayallere dalmıştı onu daha erken tanısaydı her şey farklı olurdu biliyordu.O şerefsiz onu mahvetmeden yetişebilseydi kendisine aşık olması için her şeyi yapar ve başarırdı-da biliyordu.Ama artık bunların sadece hayalden ibaret olduğunu biliyor eski Yaren'i asla geri getiremeyeceğinin farkındaydı . Asla Tan'ın hayalini kurduğu gibi bir bağları olmayacaktı ama yinede onu bırakmayı hiç düşünmemişti. İstediği gibi bir sevgi olmasa da ondan gelen her türlü sevgi kabulüydü. Yaren gözlerini açtığında Tan'ı gördü ve dansı bitirerek şakacı bir kızgınlıkla "hey genç adam bu yaptığın büyük kabalık benimi dikizliyorsun sen ?"dedi.Tan hayallerden sıyrılmak amacı ile başını iki yana salladı ve yine alaycı kimliğine bürünerek kollarını iki yanına açtı "böyle olmasını çok istediğini biliyorum tatlı kız ama maalesef hayal ettiğin gibi değil yeni geldim ama gel de hayal kırıklığını geçirelim"diyerek onu sarılması için çağırdı.Yine sıkı sıkı sarıldı iki dost.Boş sınıfta yere oturup sohbet ettiler bir süre Tan ''bir problem yok değil mi sen bu saatte gelmezdin okula'' dedi endişe ile Yaren ''yok hayır sadece kendimi biraz halsiz hissediyordum ve ihtiyacımın sen olduğunu düşündüm'' dedi bilmiş bir tavırla. Tan'ın içi gidiyordu o böyle şeyler söylediğinde. Biliyordu arkadaşlığına ihtiyacı olduğundan bahsettiğini ama yine de hoşuna gidiyordu ona iyi gelebilmek. Bir süre daha sohbet ettikten sonra Yaren kalkması gerektiğini söyleyerek ayrıldı Tan'ın yanından.