Marvel ile hayallerin zirvesi!

Loki Laufeyson ♧

.

Lokiciler bu bölüm benden size gelsin. bir süredir aklımda olan bir kurguydu. bakalım hoşunuza gidicek mi?

. . . . . . . . . . . .

Genç tanrı olması gerekenden daha lüks hücresinde, yatağının üzerinde odaklanıyordu. burdan çıkması lazımdı ama kozları tükenmişti..
Ama o lokiydi! herzaman bir yedek planı olurdu.
adı boşuna Kurnazlık Ve Fesatlık Tanrısı Loki değildi.
geçmişte ezberlediği büyünün sözleri soğuk dudaklarından bir fısıltı şeklinde çıkarken odaklanmayı sürdürdü.
bu hücreden sadece kendi çabalarıyla çıkamazdı.. her ne kadar itiraf etmeyi reddetsede yardıma ihtiyacı vardı..

asgardda onu seven tek kişi bile yoktu. annesi hücreden kaçmasında asla yardım etmezdi. diğer dokuz diyardan en sık uğradığı midgard a odaklandı.
ordaki çoğu midgardlının kendinden nefret ettiğini biliyordu.. ama belki.. belki bir ihtimal kendini birine sevdirebilir, onun thora ulaşmasını sağlayabilirse, asgarda gelmesi mümkün olabilirdi. kim bilir belki bir ihtimal lokiyi zindandan kurtarırdı?

belkide özgürlüğü bir midgardlının kalbinde gizli olabilirdi?
yeterince odaklandı ve illüzyonunu midgardaki bir noktaya gönderdi..
malesef bunun için çok büyük bir güç harcaması gerektiğinden midgardda daha uzağa yada farklı yerlere gidemezdi.. gittiği yerdeki kişinin ona yardım etme ihtimali dışında yapıcağı başka hamle kalmamıştı..

_ _ _ _ _ _

genç tanrının illüzyonu midgarddaki herhangi bir noktaya varmıştı. varmıştı varmasına ama çok büyük bir sorun vardı.

illüzyon gördükleri karşısında öfkeyle bağırdı ve etraftaki eşyalara vurmaya çalıştı.
bir illüzyon olduğundan hiçbir etkisi olmamıştı. sadece asgard zindanında uyur gibi gözüken lokinin kaşları çatılmıştı.
onu bu kadar kızdıran olay planlarının suya düşmesiydi..
bir evin bir odasındaydı. tabiki buraya kadar hiçbir sorun yoktu.

- Sen.. ecteryama benziyosun.

Loki öfkeyle bulunduğu çocuk odasının ortasında,
bir elinde yeşil-siyah-sarı renklerden oluşan oyuncak ejderhayı sımsıkı kavramış ufak kıza baktı.

+ yılan belki, ama ejderha.. hiç sanmıyorum.

Loki nefret içinde odadaki yatağa oturdu. çıldırmak üzereydi.
kız sanki hergün odasında bir tanrı bulunuyormuş gibi rahatça lokiye ilerledi ve boyuna göre yüksek olan yatağın uçlarından tutup kendini zorla çekerek yatağa, lokinin yanına oturdu.
bir süre ikisi de konuşmadı. loki güçsüzdü.. bir başka noktada illüzyon yaratamaz yada bulunduğu illüzyonu bir başka noktaya götüremezdi.

- ecteryamın adı dişsiz. senin adın ne?

ufak kız merakla sorusunu sorarken başını eğmişti ve uzun dalgalı saçları yüzünün bir kısmını kapatmıştı.
küçük kız bu durumdan rahatsız olmasada loki yüzünü buruşturdu.

+ saçlarını yüzünden çek küçüğüm.

sabırsız ve bir o kadar sakin sesi kızın kabaca saçlarını geriye atmasına neden oldu. iri gözleri hala lokinin üstündeydi.. loki pek cevap vermek istemesede başka şansının olmadığını,
en azından uğraşıcak birini bulduğu için vaktinin daha hızlı geçiceğini düşündü.

+ Loki.. adım loki.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

küçük kız koşturarak odasından içeri girdi. yeni bir ortaokul yılına daha girmişlerdi ve herzamanki gibi ilk günü kötü geçmişti.
kapısını sertçe çarptı ve yatağa yüz üstü gömüldü.