#2 - 28 Haziran 2016

98 1 0
                                    

19 Haziran 2016

Komadan çıkmıştım. Öğlene doğru "Anne!" diyerek kalktım. Doktorlar başıma toplandı. "Annem, babam nerede?" dedim. Bir doktor başını eğerek "Maalesef kurtulamadılar. Üzgünüm..." dedi hüzünlü bir ifadeyle. Yaşlar döküldü gözümden. Çok ağlamadım. Canım yanıyordu ama alışmak zorundaydım. Doktorlar odadan çıktı. Bir müddet sonra bir güler yüzlü orta yaşlı bir kadın girdi odaya. Yanıma oturdu ve bir mendil verdi.

(T) : Merhaba Cansu. Ben Tuğba, buraya senin hakkında konuşmak için geldim. Acın büyük ama direnmek zorundasın. Yaşın 18'den büyük olduğu için yurda gitmeyeceksin. Üniversitenden 1 ay izinlisin. Devlet tarafından 1 aylık psikolog tedavi verilecek. Eviniz babandan senin üstüne geçirdik.

(C) : Ne ara benden izinsiz yaptınız?

(T) : 3 aydır komadasın. Uyandığında uğraşmamak amacıyla bunu yaptık. Sende zaten bunu istemez misin?

(C) : Şey evet ama...

(T) : Senin için durumu hızlandırdık. Biliyoruz çok şey yaşadın bir anda. Ama bunu yapmak zorundaydık. Karavan sigorta tarafından tamir edildi. Ailenden sana 2.500.000 YTL, ev,3 araba, 1 karavan ve 1 şirket kaldı. Tamamen iyileş, araç ile evinize göndericez sizi. Birde şu kâğıdı imzalarsanız seviniriz.

Gösterdiği kâğıt babamın vasiyetini almam için bir kâğıttı. İmzaladım. Cansu ablaya teşekkür ettim. Daha sonra odadan çıktı gün ailem yok, kendim için yaşayacağım ve o taşımsı ışığın ne olduğunu öğrenmek için çalışacağım diye söz verdim kendime. O zaman macera başlasın.

İçimdeki TuruncuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin