İçimdeki Turuncu

#7 - 29 Mart 2018

(Bundan sonra "(B)" Gibi isim kısaltmaları kullanmayacağım. Birde bu bölüm oldukça uzun olacak.)

29 Mart 2018 – Gece

Bağırdığımda kızlar odaya pat diye girdiler. Hepsi etrafın halini ve benim yatağın üstüne yatışımı görünce şaşkın kaldılar. Hemen yanıma gelip bana ne olduğunu falan sormaya başladılar. Hepsi meraklı gözlerle bana bakmaktaydı. Bende "Beni içeri götürün anlatacağım." Dedim. Onlarda kolumdan tuttular ve beni yavaş yavaş aşağıdaki kattaki koltuklara götürdüler. Koltuğa oturttular ve meraklı gözlerle bana bakıyorlardı. Bende anlatacaktım ama birazcık nefes aldım. Burcu mutfağa gidip su getirdi. Suyu iyi bir içtim. Daha sonra olanları anlatmak için iyi bir nefes aldım ve doğruldum.

Cansu: Yatıyordum ve bir den uyandım. Tuhaftım ve vücudum kilitlenmişti. Sanki hiçbir yerimi oynatamıyordum. Birden vücudumdan turuncu ışıklar geçmeye başladı ve ben havalandım. Havalanınca odadaki her şey yere düştü ve etrafımda dönmeye başladılar. Daha sonra birden yatağa düştüm. Ne yapacağımı şaşırdım ve bağırdım.

Burcu: Bu bu imkânsız bir şey.

Cansu: Biliyorum ama gerçekten oldu.

Burcu, Serpil, Özlem: Yok olamaz böyle bir şey

Cansu: Kanıtlarsam inanır mısınız?

Özlem: Nasıl kanıtlayacaksın ki?

Cansu: İzle o zaman.

Yerimden hafifçe doğruldum. Mutfağa gidip bir bıçak aldım elime ve oturma odasına geri geldim. Kızlar "Ne Yapıyorsun?" diye bağırmaya başladılar. Bende "İzleyin şimdi kanıtlayacağım" dedim ve bıçakla koluma büyük bir yara açtım. Yara açtıktan 1-2 saniye sonra turuncu ışık saçan bir katman gibi bir şey oluştu. Sonra turuncu ışık kayboldu ve açtığım yara kapandı. Kızlar şaşkınlıktan bakıyorlardı sadece. Burcu dudağını O şeklinde açmış bakıyordu. Hepsini gözü şaşkınlıktan açıktı. Sonra "Oha nasıl olur?" gibi konuştular. Bende "Sakince oturun" dedim ve karşılarındaki tekli koltuğa geçip oturdum. Ve sonra konuşmaya başladım;

Cansu: Kızlar bu aramızda kalsın. Bugün olanlar ve her şey aramızda kalsın.

Serpil: Ne zamandır böyle bu?

Cansu: Özlem'in kaza yaptıktan sonra hastanede iyileşme oldu. O günden beri böyleyim.

Özlem: Ne oldu hastanede?

Cansu: Yanında nöbetçi olmuştum. Sen yatıyordun yanına yaklaştım ve eğilip kafandan öptüm. Daha sonra bacağına istemeden dokundum. Birden elimden turuncu ışıklar çıkıp bacaklarına girdi. Sonra bacaklarında morluk kırık falan gitmişti.

Özlem: Demek o yüzden doktorlar kontrol ederken şaşırdılar.

Cansu: Ne dediler?

Özlem: Kontrol ediyorken hepsi baktılar vücuduma sonra röntgen falan çekmeye götürdüler. Röntgenden sonra şaşkınlıktan gözleri açıldı. Ne olduğunu sorduğumda "Senin bütün kemiklerin iyileşmiş" dediler. Nasıl olur ya dediğimde "Bizde bilmiyoruz" dediler.

Burcu: Başka nasıl özelliklerin var Cansu

Cansu: Bende bilmiyorum işte sizin gibi tek tek bende öğreniyorum. Artık yatalım kızlar yorgunum yarın konuşuruz.

Hepsi tamam diyerek odalarına çekildiler. Bende yatacaktım ama odam dağınıktı. Bu yüzden bende fazladan odalardan birine girdim ve yattım.

29 Mart 2018 – Sabah'ı

Gece birazda olsa uyuyarak iyi bir kalktım. Nedense dinçtim. Galiba güçlerim beni uykusuzluktan da koruyordu. Zaten gece uykum var diye değil, yorgun olduğum için yattım. Mutfağa gidip Tülay ablaya güzel bir kahvaltı hazırlamasını istedim. Tülay abla hemen yemek yapmaya koyuldu. Bende içeri gittiğimde bütün kızların televizyon açıp izlediğini gördüm. Yanlarına gidip;