Het leven van de tweeling

005

We zien Ilham halfnaakt met een jongen die haar aanrandt, maar Ilham probeert hem met al zijn kracht weg te duwen maar hij is sterker.

Ismail: Kanker flikker wat doe je!

Ismail trekt de trekker van de haak van de pistool en schiet de jongen in zijn buik. Ismail trekt zijn vest uit en geeft die aan Ilham. Ze trekt snel haar broek aan en we rennen met z'n allen naar buiten. Ilham en Ismail zitten samen in een auto. Ismail rijd, hij is nog te jong om te rijden, dus mag hij niet rijden, maar hij heeft zijn rijbewijs al. Ilham is aan het huilen.

Ismail: Niet huilen schat, hij is dood, doe me dit nooit maar dan ook nooit meer aan! Ik was kanker erg ongerust.

Ilham kan niks zeggen dus blijft ze huilen. Ismail trekt haar in een knuffel.

Ismail: Heeft hij wat ergs gedaan? Wat heeft hij gedaan?
Ilham: Niks, hij probeerde me uit te kleden en hij wilde me daarna

Ilham kon niet verder praten en barstte uit in tranen.

Ismail: Ilham, bel je ouders en zeg dat je vandaag bij een vriendin blijft logeren, vandaag blijf je de rest van de dag bij mij.
Ilham: Maar...
Ismail: Niks maar bel ze nu!
Ilham: Ismail
Ismail: NIKS ISMAIL, BEL JE MOEDER NU! ILHAM MAAK MIJ NIET BOOS! IK HEB GENOEG AAN MIJN HOOFD.

Ilham kan het niet meer aan en stapt de auto uit. Ze rent weg.. Ze rent zo hard als ze kan. Ismail rent haar achterna, en zoals je al denkt, Ismail is sneller dan haar en haalt haar in. Hij gaar voor haar staan.

Ismail: Wollah sorry Ilham..

Voordat Ismail verder kon praten drukte Ilham haar lippen op die van Ismail. Even later haalt ze haar lippen af van die van hem.

Ilham: Sorry dati ik wegrende, maar je weet dat ik er niet tegen kan dat je boos op me wordt.

Ismail trekt Ilham in een knuffel en ze lopen terug naar de auto. In de auto belt Ilham haar ouders op. Haar ouders geloofden haar en ze reden naar de huis van Ismail, niet wetend wst er op ze te wachten staat..