Het leven van de tweeling

007

Achter de mannen stond IMANE. What the fuck!

Ilham: IMANE HELP ONS!

Imane begint te lachen. Ilham en Ismail kijken haar vreemd aan.

Ismail: Wat sta je te lachen! Kom ons helpen!

Imane lacht harder. Ilham en Ismail kijken elkaar raar aan. Nadat Imane uitgelachen is begint ze met praten.

Imane: Luister, ik ben degene die jullie gevangen heeft genomen en dit allemaal heb gedaan.
Ilham: WAAROM DOE JE DAT EH KANKER! IK BEN JE ZUS!

Ilham scheld normaal nooit met kanker alleen als ze heel boos is. Ilham kijkt Ismail aan en ziet de woede in zijn blik. Ilham kijkt teleurgesteld naar Imane, Imane kijkt Ismail aan en ziet dat hij kwaad is. Voordat hij iets kan doen schreeuwt Imane.

Imane: PAK ZE!

Er komen 4 mannen afgelopen op Ilham en Ismail. 2 mannen pakken Ilham beet en de andere 2 Ismail. Ilham stribbelt tegen en probeert los te komen. Ismail doet niets en kijkt Imane alleen maar kwaad aan. Imane lacht met een gemeen lachje. Imane loopt op Ismail en Ilham af en spuit iets op hen gezicht waardoor ze in slaap vallen. De mannen tillen ze op en leggen hen in een lege kamer met 2 stoelen. Ze binden hen vast en laten ze daar.

5 uur later
Ilham opent rustig haar ogen en ziet alles zwart.

Ilham: Ismail?

Ilham is erg bang.

Ismail: Ja schat
Ilham: Wat is er gebeurt?
Ismail: Imane

En toen herinnerde Ilham zich weer wat er was gebeurt, waarom doet ze nou zoiets? Denkt Ilham bij zichzelf.

Ilham: Ismail!
Ismail: Ja?
Ilham: Ik weet waarom Imane zo doet!
Ismail: Wat dan?
Ilham: Ze vind je leuk toch enzo..
Ismail: Denk je echt dat ze dit doet omdat ik haar niet wil?
Ilham: Je weet hoe Imane kan zijn, ze is gestoord!

Ismail denkt diep na. Ilham heeft wel een punt.

Ismail: Ik weet iets om hier weg te komen!
Ilham: Vertel
Ismail: We doen zehma alsof we ruzie hebben en...

Ilham onderbreekt Ismail.

Ilham: Ruzie? Ismail je weet dat ik niet tegen ruzie kan.
Ismail: Schat, het is nep we doen het om hier uit te komen.
Ilham: Maar...

Dit keer onderbreekt Ismail Ilham.

Ismail: Schat, het komt goed, ik zal je nooit verlaten en zodra we echt ruzie hebben maken we het zo snel mogelijk goed.

Ilham is stil, Ismail wil de blik van Ilham nu zien, maar dat kan niet want het is pikdonker.

Ismail: Ilham?
Ilham: Hmm..
Ismail: Ik doe dit voor jou, voor ons, zodat we hier uit kunnen.
Ilham: Ja dar begrijp ik. (Antwoord Ilham bot en droog)

Ismail laat het maar en ze horen voetstappen. De deur wordt geopend en de ogen van Ilham en Ismail doen pijn van al het licht..