Het leven van de tweeling

018

Ilham loopt naar Ayoub.

Ilham: Waarom moest ik opschieten?
Ayoub: Het ziekenhuis had gebeld, ze hebben gezegd dat ze nieuws hebben over Ismail.
Ilham: Omg goed of slecht nieuws? Wat was de nieuws? Wat hebben ze gezegt?
Ayoub: Ik weet het niet, ik had opgehangen.

Ilham loopt zonder wat te zeggen teleurgesteld weg. Ze pakt haar jas en doet haar schoenen aan. Ze loopt naar buiten. Ze gaat naar het parkje waar ze altijd zat samen met Ismail. Toen dacht ze waarom ze het ziekenhuis niet heeft gebeld. Ze zocht snel haar telefoon, maar toen dacht ze dus dat ze het thuis had vergeten. Ze is snel naar huis gaan rennen.

Ze zoekt het hele huis rond, maar ze heeft haar telefoon nog steeds niet gevonden. Ze rent naar Ayoub.

Ilham: Ayoub? Heb je mijn telefoon gezien?
Ayoub: Nee man.
Ilham: Kun je er snel naar bellen, ik heb mijn telefoon nodig.

Zonder wat te zeggen belt Ayoub naar de telefoon van Ilham. Ilham merkt dat Ayoub het niet leuk vind dat ze hem heeft afgewezen en hij doet zo kortaf tegen haar.

Ze horen de telefoon van Ilham afgaan. Het zat dus in haar kontzak.. Shit! Denkt ze, helemaal naar huis voor niks. Het parkje was zo dichtbij het ziekenhuis. Ilham belt naar het ziekenhuis.

Ilham: Hallo goedenavond, u spreekt met Ilham *********.
Dokter: Hallo mevrouw, voor wie belt u?
Ilham: U had naar mijn broer gebeld omdat u informatie had over Ismail?
Dokter: Ja, dat klopt! Kom snel naar het ziekenhuis! Zijn familie is er inmiddels al.
Ilham: Oke, bedankt, tot ziens!
Dokter: Tot zo!

Ilham rent het huis uit, op weg naar het ziekenhuis..