Beni terk edebilirdin Jungkook. Ama evlendiğimiz gecenin sabahında yanımda seni beklerken o soğuk mektubunla karşılaşmak istemezdim. Beni terk edebilirdin. Ama o gün değil.
Ve şimdi hiçbir şey olmamış gibi geri dönmek istiyorsun. Üzgünüm Jungkook...
Birkaç gündür bildirim kutumda gördüğüm isim mesaj yollamak istiyordu. Açıkçası Jungkook gittiğinden beri kendimi kandırıyordum. "Ben iyiyim.", "Ben güçlüyüm." diyerek kandırmıştım hep kendimi. Nasıl olduğumu sadece en yakınlarım biliyordu.
Günlerdir yediğim her yemekten sonra istifra ediyordum. Doktora gittiğimde stres veya üzüntüden kaynaklı olabileceğini ve kendimi bunlardan oldukça uzak tutmam gerektiğini söylemişti. Bilmiyordu hayatımı adadığım adam, bir kağıt parçasının arkasına sığınarak kaçmıştı benden.
Gözlerim masanın üzerindeki boşanma evraklarına takıldığında, tekrar bulanıklaşan görüşüm ile kendimi sıktım. Sıkıcı olmaya başlamıştı artık bu ağlama işi.
"Taehyung benim peynirli çöreklerimi sen mi yedin? Hiçbir yerde bulamıyorum. Çok açımmmmm."
Yan odadan bağıran Jennie ile hemen daha akmamış gözyaşlarımı sildim. Biliyordu yemediğimi. Zaten yesem anlardı klozete koşuş sesimden. Sadece konuşmaya ve kafamı dağıtmaya çalışıyordu.
Yakınlarım demiştim ya. Onlardan biri kesinlikle Jennie' ydi. İnsanlar ona duygusuz muamelesi yapsa da o tanıdığım en iyi, en masum ve en duygularını doruklarda yaşayan insandı.
Jennie, Jungkook ile tanışmayan tek dostumdu ve diğer arkadaşlarıma göre daha objektif bakabiliyordu olaya. Ortak arkadaşlarımız vardı evet ve hepsi(çok da emin değilim) benim tarafımı tutsa da eğer Jungkook geri dönerse birleşmemiz için uğraşabilirlerdi. Biliyorum. Adım gibi biliyorum onlar iletişimi kesmedi onunla. Kesmelerini de istemem ancak... bilmiyorum. Terk edildikten sonra daha da hassaslaşmıştım.
Bu süreçte de beni tam anlamıyla anlayan tek kişi Jennie' ydi. Çünkü zamanında o da benim gibi terk edilmişti ve onun çevresinde kimse yoktu. Benim en azından arkadaşlarım vardı.
"Hayır Jennie ama yanıma gelebilir misin? Seninle bir konu hakkında konuşmak istiyorum."
"Elbette!"
Şakıyan sesiyle koşa koşa gelmeye başlamıştı. Gerçekten ama gerçekten çok tatlı bu kız.
Yanıma oturduğunda meraklı bakışları bana dönmüştü. Bende telefonumun kilit ekranını açıp hala onay bekleyen mesajı göstererek konuşmaya başladım.
"Biri var. Belki fark etmişsindir, bilmiyorum fakat yorumlarda sürekli ilgili sevgili rolünde gibi. Anlamıyorum ve şimdi de mesaj göndermek istiyor... Jennie, ben daha kendimi toparlayamadım. Güçlü durmaya çalıştıkça çöküyor gibi hissediyorum kendimi. Eğer bu düzenli yazan kişi, ya onun gibi biriyse. Ben bir daha yaşayamam."
"Bana tek bir şey söyle. İyi olmak, eskisi gibi mutlu olmak hatta insanlara güvenmek istiyor musun?"
Gözlerimi kapattığım an iki yanağıma da süzülen göz yaşlarım yüzünden gözlerimi açmadan başımı salladım.
"Bilirsin Taehyung, her zaman en doğru kararları vermeden önce adım atacağım yeri tararım. Senden hoşlanan şu çocuk... stalklayalım bakalım. Sadece beni bekle bebeğim."
Jennie' ye güvenerek hata mı yaptım yoksa doğru bir karar mı bilmiyorum, ancak artık üzülmek istemiyorum ve karşıdaki odaya koşarak giden kızın da benim üzüleceğim kararlar vermeyeceğini biliyorum. Ona güvenerek en doğru kararı veriyorum sanırım.
______
%25 texting, %75 düz yazı bir bölümdü ancak diğer bölüm %25 düz yazı %75 texting olacak ondan sonraki bölümler de texting devam edecek büyük ihtimalle. Kendinize iyi bakın. 🧡
