Dont worry about me

1

     Ειμαι η Ria ειμαι 19 χρονων και σπουδαζω καλων τεχνων.Μου αρεσει να ζωγραφιζω,με χαλαρωνει.Οταν ζωγραφιζω νιωθω οτι παω σε εναν αλλο κοσμο.Σημερα ειναι Δευτερα μια καινουργια κουραστικη ευδομαδα ξεκιναει.Σηκωθηκα απο το κρεβατι μου με μολις 3 ωρες υπνο.Δεν εβλεπα μπροστα μου.Πηγα στο μπανιο επλυνα λιγο το προσωπο μου και ξεκινησα να ντυνομαι.Δεν βαφτηκα πολυ ετσι και αλλιος δεν μου αρεσει να τραβαω την προσοχη.Φορεσα το μαυρο μου μπουφαν και τα μαυρα μου μποτακια.Ο καιρος ηταν βροχερος σημερα αλλα δεν με πειραζε ιδιαιτερα.
Βγηκα απο το διαμερισμα που εμενα και περπατησα για να παω στην σχολη μου.Περπατουσα στους διαδρομους και με την ακρη του ματιου μογ ειδα μια καινουργια ανακοινωση στον πινακα ανακοινωσεων.Ηταν μια σειρα μαθηματων  που θα ξεκινουσε το σχολειο μου για ατομα με αυτισμο,καταθλιψη,αγχος κλπ.Σκεφτηκα να παω ετσι και αλλιως τι εχω να χασω?κατι θα μαθω και εκει.
Θα αναρωτιεσε τωρα γτ να παω εγω.
Μην αγχωνεσε θα σου εξηγησω.Οταν ειμουν 14 οι γονεις μου χωρισαν, απο παντα ειχαν θεματα μεταξυ τους και μαλωναν συνεχως αλλα στα 14 μου ειδαν οτθ δεν συνεχιζοταν αυτο και χωρισανε.Εγω τους ειχα συνηθισει και δεν με πειραξε τοσο πολυ.Αυτο ομως ηταν ενας απο τους πολλους λογους που επαθα καταθλιψη.Ειχα και εχω ακομα πολλες ανασφαλιες.Με το πως φαινομαι το πως ειναι το σωμα μου και το χειροτερο απο ολα τα πραγματα που μισουσα,ναι μισουσα πανω μου,ηταν τα ματια μου.Τα ματια μου ειναι μαυρα καταμαυρα και αυτος ηταν ο λογος που τα παιδια στο σχολειο με φωναζαν τερας ή φαντασμα.Ο μονος τροπος που ξεχνιωμουν ηταν με την ζωγραφικη.

Δεν μου αρεσει να μιλαω για αυτο γιατι με κανει να θυμαμαι πραγματα που δεν θελω.
Καθως διαβαζα το φυλλαδιο για περισσοτερες λεπτομεριες ενιωσα καποιον πισω μου γυρισα και ειδα ενα ψηλο ομορφο αγορι να προσπαθει να διαβασει και εκεινος το φυλλαδιο.
Εκανα στην ακρη για να δει και τον παρατηρισα λιγο.Ηταν πολυ ομορφος.
Ηταν ψηλος,φαινοταν γυμνασμενος με μαυρα σγουρα μαλλια και μπλε ματια.
Πηρα ενα απο τα φυλλαδια που υπηρχαν εκει για τα μαθηματα και εφυγα.Η πρωτες δυο ωρες περασαν γρηγορα.
Οταν χτυπησε το κουδουνι πηγα και πηρα ενα τσαι και ενα donnut απο την καφετερεια.Καθησα σε ενα τραπεζι μονη μου.Δεν ξερω κανεναν στην σχολη και δεν θελω να γνωρισω γιατι ειμαι καλα μονη μου.
Καθως ετρωγα ειδα το παιδι που ηταν πριν στον πινακα ανακοινωσεων να ερχετε προς τα εμενα.Τι να θελει?
?-Σ-συγγνωμη αλλα δεν υπαρχει κανενα τραπεζι αδειο μπορω να καθησω μαζι σου?
R-Ναι δεν υπαρχει θεμα.
Προφανως και υπαρχει θεμα δεν βλεπεις οτι ειμαι μονη μου?ειπα απο μεσα μου.
Δεν μιλουσε κανενας απο τους δυο μας για κανα τριλεπτο.
Αποφασισα να παρω πρωτοβουλια και να τον ρωτησω πως τον λενε.
R-Εμμ με λενε Ria εσενα?
?-Με λενε Eden χαρηκα.
R-και εγω.
Ειπα με ενα μικρο χαμογελο.
E-θα πας και εσυ σε αυτα τα μαθηματα?
R-Δεν ειμαι σιγουρη ακομα αλλα μπορει να παω.Εσυ θα πας?
E-Ναι.
Απαντησε ξερα χωρις κανενα τονο στην φωνη του.

Eden pov
Μου φανηκε καλη κοπελα.πολυ μοναχικη ομως.Γιατι να θελει να παει σε αυτα τα μαθηματα?Λες να εχει και αυτη αυτισμο?Οχι δεν νομιζω.Θελω να την γνωρισω.Μου βγαζει μια αυρα που μου αρεσει.
Δεν μιλαει πολυ ,μου αρεσει αυτο ομως.Ουτε εγω ειμαι κοινωνικος οποτε θα τα παμε καλα πιστευω.
Αμα θελει και εκεινη.Αλλα σιγα μην θελει αμα μαθει οτι ειμαι αυτιστικος.
Αλλα τι εχω μαθει?Να ειμαι αισιοδοξος.Οχι κακες σκεψης.
Την κοιταξα μια στιγμη και παρατηρισα τα ματια της.Ειναι πανεμορφα.Πρωτη φορα βλεπω μαυρα ματια.Αμα ερθει στα μαθηματα θα προσπαθησω να την γνωρισω ποτε δεν ξερεις τι μπορει να συμβει.

Eden pov end

Hello guys αυτο ειναι το πρωτο κεφαλαιο της πρωτης μου ιστοριας ελπιζω να σας αρεσει.Τα λεμε στο επομενο κεφαλαιο bye!!😊😘❤