Dont worry about me

3

Η επομενη μερα ηρθε γρηγορα.Σηκωθηκα εκανα την καθημερινη μου ρουτινα και πηγα στην σχολη.Οι πρωτες ωρες περασαν κανονικα.Στο διαλειμμα πηγα στην καφετερεια και πηρα κατι να φαω.Δεν ειχε πολυ κοσμο σημερα οποτε μπορουσα να καθησω οπου ηθελα.
Υπηρχε ενα μικρο δυθεσιο τραπεζακι στην ακρη της αιθουσας και εκατσα εκει.
Σε καποια φαση ερχετε ο Eden.
E-Γεια.
R-Γεια πως και απο δω,ειπα με ενα μικρο χαμογελο.
E-Απλα σκεφτηκα να ερθω να κατσω μαζι σου μιας και ειμαστε και οι δυο μονοι.
R-αα ωραια.

Edens pov
Ολα καλα ως εδω τωρα τι να κανω?τι να της πω?ααα θυμησου τι σου ειπε ο Alex.
Ααα αγχωνομαι και θα αρχισω να λεω βλακειες.Λοιπον ολα καλα θα πανε δεν δαγκωνει ουτε ειναι καμια τρελη.
Οκ ολα καλα.

End edens pov

E-Εμμ πως σου φανηκε το μαθημα χθες?
R-ενταξη δεν ειναι κατι ιδιαιτερο.Εχω δει και καλητερα.
E-Τουλαχιστον ξερεις καποιον εκει.
R-χαχα εχεις δικιο.
E-Εγραψες αυτο που μας ειπε η κυρια?
R-ναι εσυ?
E-δυστηχως ναι.
R-γτ δυστηχως?
E-τι να σου πω δεν μου αρεσει να μιλαω και πολυ για εμενα.
R-Το εχω καταλαβει αυτο.

Καθως μιλουσαμε χτυπησε το κουδουνι.Χαιρετηθηκαμε και πηγαμε στις ταξεις μας.
Πλεον δεν με ενοχλει πολυ οταν ερχεται και καθετε μαζι μου.
Φαινεται καλο παιδι.Εχω απορια να μαθω τον λογο που ερχεται στα μαθηματα.

Τελειωσε και αυτη η σχολικη μερα και μαζευτικαμε ολοι στην αιθουσα οπου κανουμε τα μαθηματα.

Εκατσα σε ενα απο τα τελευταια θρανια και ολοι με κοιτουσαν καπως για καποιον λογο.
Λες και δεν εχουν ξαναδει ανθρωπο.
Και οκ το καταλαβαινω αλλα σε πολλα ατομα αρεσει το μαυρο δεν ειμαι μονο εγω.

Ηρθε ο Eden με κοιταξε αλλα δεν ηρθε να κατσει μαζι μου για καποιο λογο.
Σαν να ενιωθε αβολα.
Λες να μην ηθελε να μαθω τι εχει?
Λες να μην ηθελε γιατι μπορει να νομιζει οτι θα κοψω καθε επαφη που εχω μαζι του?
Αμα το πιστευει αυτο ειναι χαζος.

Αρχισαν να σηκωνονται τα πρωτα παιδια για να διαβασουν την βιογραφια τους.
Μαλιστα δεν φτανει που θα βγαλουμε τα προβληματα μας στην φορα πρεπει να ειμαστε σηκωμενοι στον πινακα.

Ααα σταματα να γκρινιαζεις δεν ειναι κατι τρομερο.Δεν θα σε φαει κανεις.

Εφτανε η σειρα μου και κανενας αλλος δεν ειχε καταθλιψη.Με τρομαζει λιγο αυτο αλλα πρεπει να το κανω.
Ηρθε η σειρα μου.
F*ck ηρεμισε.
Σηκωθηκα στον πινακα και ξεκινησα να διαβαζω.

R-Ειμα η Ria και  ειμαι 19 ετων.Το "προβλημα"που εχω εγω δεν θα ειναι τρομερη εκπληξη για τους περισσοτερους ετσι κι αλλιως με φωναζουν αρκετα ατομα ετσι.Λοιπον εγω εχω καταθλιψη.ολα ξεκινησαν στα 14 μου και ακομα δεν εχει αλλαξει κατι.Το να εχεις καταθλιψη ειναι ενας τροπος ζωης πλεον.Ειναι τροπος σκεψης.
Επομενως αμα εχετε καποια διαισθηση οτι μπορει να εχετε καταθλιψη σας παρακαλω μιληστε σε καποιον για να μην φτασετε σε τραβηγμενα σημεια.Το λεω αυτο γιατι ημουν απο τα ατομα που μιλησα σε καποιον για αυτο τουλαχιστον 3 χρονια αφοτου καταλαβα οτι κατι δεν πηγαινε καλα και αυτο δεν βοηθησε και πολυ για αυτο οσοσ ειναι νωρις καντε οτι μπορειτε.
Επισης θελω να ξεκαθαρισω κατι σε ολους σας.
Η καταθλιψη δεν ειναι το ιδιο με την στεναχωρια.Αμα εισαι στεναχωριμενος ξερεις οτι εισαι στεναχωριμενος για καποιον λογο και ετσι θα το προσπερασεις η καταθλιψη δεν ειναι ετσι οποτε οποιος δεν ειναι καλα αυτο το διαστημα γιατι κατι εχει συμβει δεν εχει καταθλιψη απλα ειναι στεναχωριμενος.
Αυτα απο εμενα.

Κ-ευχαριστουμε πολυ Ria!Ο επομενος!!

Καθησα κατω κι ολοι με κοιτουσαν περιεργα.Αιστανθηκα πολυ αβολα αλλα μετα ειδα τον Eden που μου χαμογελασε λες και ηταν περηφανος που μιλησα ετσι ανοιχτα για ενα προβλημα που εχω.
Αντε να δουμε εκεινος θα τα πει ετσι?

Heloo ξερω αργησα λιγο να ανεβασω αυτο το κεφαλαιο αλλα δεν πειραζει.Αμα σας αρεσε καντε με follow για την συνεχεια καντε  και ενα comment 😊