Katil

1.1K 97 13
                                    

Araba durdu. Derek evi göstererek "Geldik." Dedi. Onaylarcasına kafamı salladım. Yüzüme sıcacık bir gülümseme yerleştirip "İçeri gel." Dedim. "Tamam." Diyip arabadan indi. Anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım. Eve girdiğimiz de Derek çok şaşkındı. "Ne oldu?" Diye sordum. "Hiç sadece ev çok temiz gözüküyor." Dedi.

Bende anahtarı komidinin üstüne koyup "Haftada iki kere temizliyorlar ondan temiz." Dedim ve ekledim "Geç otur kahve yapacağım içer misin bence içersin." Dedim. "Bence de içerim." Dedi.

Mutfağa geçtim kahve yapmaya başladım. 5 dakika sonra kahveler hazırdı. Salona geçtim bir tanesini Derek'e uzattım.

"Acıktım sen de aç mısın?" Dedim. "Hemde çok." Dedi. Bu söylediğine güldüm. "Peki, bence pizza söyleyelim normalde hazır yemem yasak ama bu sefer bir istisna olabilir." Dedim. Gülerek "Tamam ben siparişleri veririm kahve için teşekkürler." Dedi.

"Afiyet olsun. Ben de bi odalara bakayım çarşaf falan hem eşyalarımı yerleştiririm." Dedim. Kafasını onaylarcasına salladı. Ben de odama çıktım, çantamda ki eşyalarımı dolabıma yerleştirdim.

Yanlız odayı havalandırmam lazım pencereyi açtım. Acaba Derek burada kalır mı? Kalsın bence hem yanlız olmam canım sıkılmaz. Ama yine de bir fikrini sormam lazım. Merdivenler de iken seslendim "Derek burada kalmak ister misin ona göre odayı hazırlıyacağım." Dedim ve merdivenin son basamağında durdum.

"Senin için sorun olur mu?" Dedi. Utanmış mı o? Ah, evet utanmış kıyamam ya. "Hayır sorun olmaz kalmanı isterim hatta canım sıkılmaz istersen ev arkadaşım olabilirsin ama ailen için sorun olmazsa." Dedim.

Ayağa kalktı "Gerçekten isterim teşekkür ederim onlar için sorun olmaz ama kıyafet için eve gidip gelmem lazım buraya 20 dakikalık mesafede." Dedi. Merdivenlere yöneldim ve "Yemeklerin gelmesine daha 45 dakikadan fazla var sen git gel istersen ben de o arada odanı hazırlayayım." Dedim. Kafasını onaylarcasına salladı ve el sallayarak kapıdan çıktı.

Ben de Derek için hazırlayacağım odaya gittim. Orayı hazırladıktan sonra kendimi salondaki tekli koltuğa attım. Karnım biraz acıkmış hem de acıyordu. Yaramı fazla zorladım heralde. Su içmek için mutfağa yöneldim tam o arada kapı çaldı. Kapıyı açtım. Derek gelmişti elinde sırt çantası vardı.

"Hoşgeldin. Umarım ailen için sorun olmaz. Yemekler birazdan gelir. Odan hazır yukarı sağdan üçüncü kapı." Dedim.

"Hayır sorun olmadı. Çok acıktım ya ben şu eşyaları yerleştireyim geliyorum." Dedi ve merdivenlere yöneldi.

O gittikten sonra suyumu içtim. O arada zil çaldı ben kapıya yönelicekken Derek "Ben hallettim sen geç otur." Dedi. Mutfaktaki yemek masasına oturdum.

Derek elinde poşetlerle geldi. Yemeklerimizi yemeğe başladık. Yemek yerken sessiz ortamı seven biri değilim o yüzden konuşmak için ağzımdakileri yuttum ve "Özel olmazsa ailen ile aran nasıl ama özelse anlatmayabilirsin." Dedim.

Güldü.

"Annem moda tasarımcısı. Defile falan işte anlarsın. Babam da pilot. Bir de kız kardeşim var ismi Taylor o da benden 2 yaş küçük 10.sınıfa gidiyor. Böyle işte senin ailen." Dedi.

Yutkundum. Ama boğazımda yumru gibi bir şey vardı. Ne kadar yutkunsam da gitmiyordu. Gözlerim dolmaya başladı. Elimde ki pizza dilimini tabağıma bıraktım. Derin bir nefes verdim.

"Annem aşçıydı. Babam ise holdingleri vardı iş adamı işte. Yani ben öyle biliyordum. Aslında mafyaymış. Bu işe annem de karışmış ama rahatsız olmamış. Kardeşim yok zaten şu anda annem babam da yok. Ben 18 yaşındayım tam 6 yıl önce 12 yaşında iken bir gece yemekten dönüyorduk. Etrafımızı silahlı adamlar çevirdi. Bizi kaçırdılar. Annemle babamı gözlerimin önünde öldürdüler. Böyle işte." Dedim.

Kalktı ve bana sarıldı. Kafamı göğsüne yasladı. "Özür dilerim. Salaklık ettim. Ağlama lütfen ağlamak yakışmıyor sana." Dedi.

Kafamı gögsünden çektim "Önemli değil anlattım ve rahatladım aslında boşver şunları yiyelim soğuyor." Dedim. Yerine oturdu.

Yemeklerimizi bitirdik. Beraber masayı toplarken "Film izleyelim mi saat daha erken tabi sen uyumuyorsan." Dedi. Bulaşıkları makineye dizerken "İzleyelim daha yorulmadım ondan uykum gelmedi." Dedim. Ardından yukarıdan bilgisayarımı getirdim ve film açması için ona verdim. O film seçerken ben de içecek bişeyler koyuyordum bardağa.

"Hadi gel." Dedi. Yanına gittim içecekleri masaya koydum. "Oha Marvel mı o? Yok artık. Sevdiğimi nerden biliyorsun?" Dedim.

"Tahmin ettim. En çok hangi kahramanı seversin?" Dedi. "Tabi ki de Black Widow." Dedim heyecanlı bir şekilde. "Ben de Iron Man." Dedi. Kafamı onaylar şekilde salladım. Filmi izlemeye koyulduk.

Roźa'dan

Kızlarla toplanmıştık. Dua koşarak çıkmıştı hastaneden baya merak etmiştik. Neyse ki yanlız değilmiş. Derek ile birlikteymiş. Derek onu korur.

"Ya kızlar Dua ile bir şekilde konuşmamız lazım teyzesiyle ilgili, barışsınlar ikisi de perişan." Dedim sitem ederek. Kate bilmiyorum dercesine ellerini kaldırdı. Aklı karışık galiba.

Sophia beni onaylar şekilde mırıltılar çıkarırken Maria bana karşı çıktı. "Olmaz onların aile problemi biz karışmamalıyız. Hallederler ama Dua'yı yanlız bırakmayalım. Zaten çok merak ediyorum." Dedi. İstemesem de "Peki." Dedim.

Maria'dan

Hiçbir şey aklıma gelmiyor. Aklım Dua'da. Ama neyse ki yanında Derek var. Dylan'ın anlattığına göre Derek birilerinin yanında kalmayı sevmiyormuş ama Dua'nın yanında kalacakmış bir kaç gün. İlginç.

Dylan ile Derek kuzenlermiş. Belli zaten davranışları benziyorlar. Roźa'ya karşı çıktım çünkü aile meselesi. Aile meselesine karışanları sevmem. Ayrıca kendileri hallederse aralarında olan bağ daha kuvvetlenir.

Derek'ten

Dua ile film izliyorduk. Güzeldi. Zaten Marvel'ın tüm fimleri güzel. Kaliteli bir kere. Ne diyorum ya ben. Kafam iyice yandı. Kızım be o kadar güzel gülme kalbimi acıtıyorsun. Ne, ben ne dedim az önce? Neyse boşver filme odaklan Derek.

Yeniden filme odaklanmışken Dua'nın telefonuna mesaj geldi. Telefonu eline aldı bakarken resmen donakaldı. Noluyoruz ya?

Dua'dan

Film izlerken telefomuma mesaj geldi. Telefonu elime aldım mesaji açtım.

Mesajda 'Annen ile babanın katilini bilmek ister misin? Peki neden öldürüldüler biliyor musun? Aslında seni çok iyi tanıyan birileri biliyor ama sana söylemiyorlar çünkü söylerlerse seni kaybedicekler. Ben söylemiyeceğim. Oyun oynamaya ne dersin? Birazdan olacaklar için özür dilerim' yazıyordu.

Donup kaldım resmen. Derek beni dürttü. "Dua iyi misin noldu?" Dedi. Telefonu ona verdim mesajı okudu. "Has s*ktir lan ne olcak?" der demez silah sesleri ve bütün camlar yerlerde.

Derek beni hemen koltuğun arkasına çekti. "Noluyor kim bunlar." Dedi. "Kahretsin bilmiyorum teyzemi aramam lazım." Dedim. Hemen telefonumu elime aldım ve teyzemi aradım açmadı. Tekrardan ara. Açmadı. Ya teyze aç şunu ölücez burada.

< DÜZENLENDİ >

Kızlar Çetesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin