Kızlar Çetesi

Kaza

"Bana bak Sophia senin amacın ne?" Dedim sinirle.

"Sonunda bizimle konuşabildin. Benim amacım ne biliyor musun? Sırf ailene kızgınsın diye acısını bizden çıkarman." Dedi sesini yükselterek.

"Acısını çıkartmak mı? Acaba acısını çıkartmak kimin işi? Söylesene bana beni uçuruma götürüp öldürmeye çalışanda mı bendim." Dedim bağırarak.

Yeter. Her şey yeter artık. Bunun, çevresinde ki kişilere zarar verdiğinin farkına varması lazım.

"Ne?" Diye bağırdılar hep bir ağızdan.

"Sen ne diyorsun Dua. Doğru mu?" Dedi Taylor.

"Mağlesef ki doğru." Dedim üzülerek.

"Benim amacım seni öldürmek falan değil eğer öyle olsaydı şimdi öldürürdüm değil mi?" Dedi Sophia kızgın bir ses tonu ile.

"Üzgünüm ama senin bir şeylerin farkına varman lazım. Sen çevrende ki insalara zarar veriyorsun." Dedim kırgınca.

Kırgınlığım ses tonuma da yansımıştı.

"Siz benden ne istiyorsunuz? Benim böyle bi amacım yokken bile siz gelip bana bunu diyorsunuz. Siz beni kıskanıyorsunuz." Dedi.

"Ne kıskanması saçmalama. Hem ben seni neyden,kimden kıskanabilirim ki?" Dedim meraklıca.

"Derek'ten." Dedi. Direkt Derek'e baktım.

Neler dönüyordu burada. Yine bir işler dönüyor ama öğrenicem.

"Abim ne alaka?" Diye sordu Taylor.

"Abinle biz sevgiliyiz. Ve Dua Derek'i seviyor." Dedi Sophia.

"Yok öyle bir şey." Diyerek inkar ettim.

"Yalan söyleme yok öyle birşey. Bana bak Scarlett yalan söylüyor." Dedim devam ederek.

Yalan söylüyordu. Beni Scarlett'den ayırıcaktı.

Ben Derek'ten bile hoşlanmadım bile. Sophia seni en kısa zaman da öldürüceğim.

"İnanamıyorum sana. Madem böyle bir şey vardı neden en büyük aşkının ben olduğumu söyledin." Dedi sesi titrerken.

"Bak şu anda yalan söylüyor. Ne Derek ne de Sophia umrumda değil. Umrumda olan sevsin Scarlett, sen. Sevgilim olan da sensin aşık olduğum kişi de sensin." Dedim isyan edercesine.

"Ne oluyor ya bir sakin olun. Ayrıca çıkmak falan yok sevgililik işi de yalan. Sophia senin amacın ne?" Dedi Derek.

Evet.

"Duydun mu Scarlett?" Dedim ve ona döndüm.

Ama...

Ama Scarlett yoktu. Koşarak yarışın yapılacağı araziden çıkıyordu.

"Scarlett dur!" Diye bağırdım arkasından koşarak.

Diğerleri de arkadan geliyordu.

Otobana doğru çıktık.

Arabalar varken biz deli gibi otoban da koşturuyorduk.

"Scarlett bekle!" Dedi Dylan.

Araba geliyor. Araba!

"Scarlett!" Diye bağırdım boğazlarım patlarcasına.

Hayır hayır bu olamaz. Bu imkansız.

"Scarlett." Diye fısıldadım.

O görüntüden sonra gücüm kalmamıştı.

Olduğum yerde kalmıştım.

Ona, onun güçsüz vücuduna araba çarpmıştı.