my classmate//dojae

#16#

Doyoung en yakın arkadaşlarının sevgili olduğunu Yuta'dan öğrendiğinden beri onlara trip atmak için hazırlanıyor ve nasıl laf soksam diye düşünüyordu. Ancak içindeki kıskançlık tohumları, Jaehyun'un Johnİl ikilisini neden çağırdığını düşünüyordu. Hayır, tribinden vazgeçemezdi. Merakına yenik düşmeyecekti. Bu yüzden okuldan tek başına çıktı.
Büyük ihtimalle şu anda Johnny kendisini arıyordu. Çünkü her gün birlikte çıkarak otobüs durağına birlikte giderlerdi. Ancak bugün Doyoung onlara trip atmak istediğinden normal zamanda çıktığından daha hızlı hazırlanarak okuldan çıkmıştı. Sinirli adımlarla okuldan çıkarken arkasından birinin seslendiğini duydu.
Seslenen Jaehyun'du tabii. Ona doğru ilerliyor ve bir yandan da bağırıyordu.
"Hey Doyoung, naber?"
"İyi gibi, sen?"
"Ben de iyiyim. Pazar günü bize gelmeye ne dersin?"
"Size mi?"
"Evet. Şöyle ki, bizim Yuta Winwin'e çıkma teklifi edecekmiş. O yüzden de bir plana ihtiyacı varmış. Sonra bizim eve gelmeleri daha uygun diye düşündük. Taeil seni de çağırmamız gerektiğini, Winwin'e Doyoungla ilgili dersem geleceğini söyledi."
"O Taeil'e iletirsin, daha gözümün önünde sevgili olmuşlar bana söylemiyorlar bir de benden bir şeyler istiyorlar. Hayır, gelemem."
Doyoung sinirle ilerlemeye daha hızlı bir şekilde devam etti.
"Doyoung, lütfen Winwin ve Yuta'nın mutlu olmasını istemiyor musun?"
"Tamam, sırf Winwin ve Yuta için geliyorun. Taeil ve Johnny'ye hâlâ kızgınım. Evinin konumunu atarsın."
"Tamam atarım. Görüşürüz!"
Jaehyun mutlu bir şekilde Doyoung'ın yanından ayrılmıştı. Yuta ve Winwin konusunda yalan söylemiş sayılmazdı. Çünkü o gün gerçekten Yuta Winwin'e teklif edecekti. Tabii bunu Jaehyunlar da değil de, kendi evinde yapacaktı. Doyoung'ın Yuta'yla konuşma ihtimaline karşı bunu ona söylemişti Jaehyun. O da "Sonunda kavuşuyorsunuz ha! Darısı bizim başımıza artık ne diyeyim." demişti. İşte bu yüzden planlarının kusursuz olduğunu düşünüyordu. Fakat kaderin başına neler getireceği bilinmezdi tabii...
                     × Pazar Günü ×
Jaehyun Doyoung'a konumunu atmıştı ve Doyoung şu anda otobüse binmiş oraya doğru ilerliyordu. Google Haritalar'dan evin yerine bakıyordu. Otobüs şoförü ineceği durağa geldiklerini söylediğinde içini bir mutluluk kaplamıştı Doyoung'ın. Jaehyunlara gidiyordu! Sevdiğinin evine gidiyordu. Ve-
Saçmalama diyerek kendi düşüncelerini durdurdu Doyoung. Oraya sadece seni çağırmadı, Taeiller de var. Ve oraya Yuta ile Winwin için gidiyorsun unutma. Ancak kalbi dinlemeyerek hızla atıyordu Doyoung'ın. Daha sonra Jaehyun'u arayıp durakta olduğunu haber verdi. Jaehyun da hemen orada olacağını söyledi.
Doyoung Jaehyun'u beklerken biraz başı dönmüştü. Gerçi bunlara artık alışmıştı. Hızlı kilo verdiğinden ve düzensiz beslendiğinden oluyordu hepsi. Annesinin azarlamaları geldi aklına ve kendi kendine onlara gülerken nasıl olduğunu bilemeden gözleri karardı ve kendini yerde buldu Doyoung.
Jaehyun Doyoung'a çıkma teklifi edeceğinden mutlu bir şekilde Doyoung'ın söylediği durağa doğru ilerlemeye başladı. Durağa yaklaştığında yerde birisinin yattığını ve orada başka kimse olmadığını gördü. Hayır, düşündüğü şey olamazdı. O yerde yatan Doyoung olmamalıydı. Ancak kaderin ne getireceği belli olmuyordu işte. Jaehyun hızlıca Doyoung'ın yanına gitti ve gözyaşları içinde ambulansı aradı. Ve Doyoung'a sarılarak bir şeyler mırıldandı. Böyle bitemezdi her şey değil mi? Doyoung onu bırakıp gitmezdi. Belki de hepsi birer şakaydı?
Hayır, hiçbiri şaka değildi ve şuan Doyoung kıpırdamıyordu. Ambulans sesleri doldu kulağına Jaehyun'un. Gözyaşlarıyla Doyoung'a baktığı sırada bir kelime döküldü Doyoung'ın ağzından
"Jaehyun... "
Jaehyun ona sarıldı ve sedyeye bindirdi görevlilerle. Doyoung iyiydi ve daha iyi olacaktı. Jaehyun ona sarılamadığı kadar sarılacak ve öpemediği kadar da öpecekti.
Güzel günler gelecekti. Bundan emindi. Peki ya sizce? O günler gelecek mi?