อาทิตย์พาร์ท............
"นี้มันเกิดอะไรขึ้น ฮึก ทำไม ฮึก ทำไมเป็นแบบนี้" ผมมองโรสที่กำลังร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะตอนนี้บ้านเธอทั้งหลังถูกเผาจนไหม้ไปหมดแล้ว และที่สำคัญคุณลุงกับคุณป้าท่านก็เสียชีวิต ขนาดศพยังไหม้เกรียมจนจำไม่ได้
"โรส" ไอ้สายฟ้าเอ่ยชื่อโรสออกมาเบาๆ
"เข้าไปปลอบเธอได้แล้ว เลิกคิดมากสักที" ผมพูดเพื่อเตือนสติไอ้น้องชายตัวดีที่เอาแต่คิดมาก
"ฮึก พ่อกับแม่โรส ฮึก" ผมมองโรสด้วยความสงสาร ในที่สุดสิ่งที่ไอ้สายฟ้ามันกลัวก็เกิดขึ้นสินะแล้วต่อไปจะเกิดอะไรที่มากกว่านี้อีกรึเปล่า
จบพาร์ท
แฟร์พาร์ท.........
ตอนนี้ฉันกับไอ้เดย์ได้แต่ปลอบโรส ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณลุงคุณป้าจะเสียชีวิตเร็วขนาดนี้แถมบ้านไอ้โรสก็ไหม้ทั้งหลังขนาดนั้น
"ไอ้โรสหลับไปแล้วใช่มั้ย" ฉันถามไอ้เดย์ที่พึ่งเดินออกมาจากห้องนอนฉัน เพราะบ้านฉันใกล้วัดที่จัดงานศพพ่อกับแม่โรสที่สุด
"อืม น่าสงสารมันนะ นี้มันร้องไห้หนักแถมไม่ยอมกินอะไรมา5วันแล้วนะ" ไอ้เดย์พูดด้วยท่าทีหนักใจ
" นั้นสิ คุณสายฟ้าบอกจะมารับมันตอน
3ทุ่มหนินี้ก็จะสามทุ่มแล้ว ฉันว่าเราลงไปข้างล่างกันเถอะ" ฉันเดินนำไอ้เดย์ลงไปข้างล่างเพื่อคุณสายฟ้าจะมาที่บ้านฉัน
เพราะตอนนี้พ่อแม่ฉันไปเป็นธุระเรื่องวัดให้โรสแทนตัวมันเพราะมันคงไปไม่ไหวแน่ๆเพราะวันนี้เป็นวันเผา พอหลังจากเผามันก็เป็นลมแล้วเป็นลมอีกไปหลายรอบเลยละ"อ้าวคุณสายฟ้าคุณอาทิตย์หวัดดีค่ะ"
ฉันเดินลงมาก็เจอคุณสายฟ้ากำลังเข้ามาแต่ไม่ต้องตกใจหรอกนะเพราะฉันบอกให้เค้าเข้ามาได้เลยเองแหละ"หวัดดีค่ะคุณสายฟ้า" ฉันหันมองไอ้เดย์ที่กำลังเมินใส่คุณอาทิตย์อยู่ ฉันว่าคู่นี้ชักจะแปลกๆนะเนี้ย
"โรสหลับไปแล้วใช่มั้ย" คุณสายฟ้าดูเครียดเอามากๆ
"ค่ะ" ฉันได้แต่ตอบสั้นๆ
"ฉันจะพาโรสไปฮ่องกงเดี๋ยวนี้ ส่วนพวกเธอพี่อาทิตย์จะเป็นคนดูแล" ฉันหันมองไอ้เดย์อย่างตกใจกับคำพูดของคุณสายฟ้าทันที แต่ฉันคงทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะคุณสายฟ้าพูดจบก็หยิบขวดบางอย่างขึ้นมองแล้วเดินขึ้นไปข้างบนเลย อย่างน้อย โรสมันคงจะปลอดภัยถ้าอยู่กับคุณสายฟ้าเพราะถึงตำรวจจะบอกว่าที่บ้านไอ้โรสไฟไหม้แต่คุณสายฟ้าบอกว่ามันคือการจงใจเผา
จบพาร์ท
อาทิตย์พาร์ท............
ผมมองตามไอ้สายฟ้าที่อุ้มโรสออกจากบ้านของแฟร์ออกไป ทำให้ผมหันมองสองสาวที่มองตามเพื่อนด้วยความป็นห่วง
"ไอ้โรสคงเพลียมากเลยสินะ ขนาดมีคนอุ้มมันยังไม่รู้สึกตัวเลย" ผมมองเดย์ที่กำลังพูดด้วยน้ำตาคลอๆ
"ไอ้สายฟ้ามันโปะยาสลบโรสนะ แต่ไม่ต้องห่วงนะเพราะมันไม่เป็นอันตราย ถ้าไม่เชื่อฉันจะลองโปะเธอดูก็ได้" ผมแกล้งพูดทีเล่นทีจริงกับเดย์ เธอจะได้เลิกเศร้าบ้างเพราะ5วันที่ผ่านมานี้เธอดูหงอยไปมากคงเป็นเพราะโรส
"นี้นาย คุยกับนายนี้มันน่าปวดหัวจริงๆแฟร์เราขึ้นไปนอนกันเถอะ" เดย์มองผมด้วยท่าทีค้อนๆแล้วลากแฟร์ขึ้นไปชั้นสองเลยแฮะแบบนี้ค่อยเป็นเธอหน่อย
"นายครับหุบยิ้มได้แล้วมั้ยครับ" เสียงไอ้
ออกัสดังขึ้นทำให้ผมหุบยิ้มแล้วหันไปตีหน้ายักใส่มันแทน ไอ้มารความสุข
#มาแล้วค่า ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่า
YOU ARE READING
[สายฟ้า♡1] (end)
Romanceคุณรู้จักblue roseมั้ยละ ความหมายของมันคือรักที่เป็นไปไม่ได้ไงละ แต่ฉันก็เลือกที่จะรอเค้าอย่างมีความหวังไม่ว่าจะกี่ปี