[สายฟ้า♡1] (end)

--6--

โรสพาร์ท...........

"พี่อาทิตย์ โรสขอถามอะไรหน่อยสิ" ไม่ต้องสงสัยหลังจากวันที่แม่ชวนพี่อาทิตย์กับพี่สายฟ้าไปกินข้าวที่บ้านฉันก็มาบ้านเค้าทุกวัน

"ว่ามาสิ" พี่อาทิตย์นี้ยังเหมือนเดิมเละแฮะทำไมพี่สายฟ้าถึงดูต่างจากเดิมละ

"ทำไมพี่สายฟ้าเค้าดูเงียบๆละค่ะ มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า" ตอนแรกนึกว่าเค้าความจำเสื่อมแต่ตอนนี้เปลี่ยนละ ฉันว่าเค้าอาจจะไปเจอ ผญ หักอกมาแน่ๆเลยกลัวหรือไม่อยากเข้าใกล้ ผญ

"มันมีเหตุผลของมัน พี่บอกไม่ได้จริงๆ
ถ้าอยากรู้ก็ลองไปถามมันดูสิ" พี่อาทิตย์ไม่บอกแบบนี้แล้วใครจะบอกฉันละ

"โรสไม่กล้าหรอก พี่สายฟ้าดูน่ากลัวซะขนาดนั้น เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นเลย" ฉันพูดด้วยหน้างอๆ

"ไหนจะเอาคุ๊กกี้ไปให้มัน ก็นี้ไงเอาขนมไปให้มันแล้วลองหลอกถามดูสิเพื่อมันจะยอมบอก" นี้พี่อาทิตย์กำลังชี้ทางสว่างให้ฉันสินะ

"จริงด้วย งั้นโรสขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันรีบกอดขวดโหลคุ๊กกี้แล้ววิ่งไปที่หน้าห้องนอนพี่สายฟ้าทันที

ก๊อกๆๆ

"พี่สายฟ้า โรสขอเข้าไปหน่อยได้มั้ย" ฉันรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

"ไม่" นี้ไม่ใช่คำตอบที่ฉันรอฟังเลยหนิ

"แต่โรสทำคุ๊กกี้มาให้นะค่ะ"

"ฉันไม่กิน" ตอบได้ใจร้ายชะมัด

"กินหน่อยไม่ได้หรอค่ะ โรสอุส่าทำมาให้" เอาวะตื้อเท่านั้นที่ครองโลก

แกร๊ก เข้ากำลังเปิดประตูออกมา แต่หน้าตาเค้าเหมือนจะกินหัวฉันเลย

"ก็บอกว่าไม่ไง ไม่เข้าใจหรอฮะ!!!" ฉันสะดุ้งด้วยความตกใจไม่น้อย

เพร้ง เสียงโหลคุ๊กกี้ในมือของฉันล่วงแตกคงเป็นเพราะฉันตกใจมาก

"ขะขะขะขอโทษค่ะ ฮึก ขอโทษ โอ้ยย"
ฉันร้องเสียงหลงออกมาเพราะความเจ็บปวดเพราะฉันกำลังจะเดินออกไปแต่ดันเผลอไปเหยียบเศษแก้วเข้า

"โรสเจ็บมั้ย" ฉันมองคนที่กำลังถามฉันทั้งน้ำตา ทำไมกันเมื่อกี้เค้าไม่ใช่แบบนี้แต่ตอนนี้สายตาเค้าเหมือนพี่สายฟ้าคนเก่าของฉันเลย

"เกิดอะไรขึ้น" เสียงพี่อาทิตย์ที่กำลังเดินขึ้นบันไดมาตะโกนขึ้น

"ขอโทษอีกครั้งนะคะ" ฉันรีบวิ่งจนเผลอชนไหล่พี่อาทิตย์นิดๆ แถมยังเหยียบเศษแก้วเข้าไปอีก เจ็บก็เจ็บแต่ถ้ายังยื่นอยู่ตรงนั้นฉันคงจะยิ่งเจ็บ ทำไมเค้าเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ หรือพี่สายฟ้าคนเก่าของฉันจะตายไปแล้วจริงๆแล้วเค้ามาบอกให้ฉันรอทำไม
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"เห้ยนี่วันจบปีการศึกษาเลยนะโว้ยทำหน้าดีๆหน่อยสิ" ไอ้เดย์พูดแล้วดึงแก้มให้ฉันยิ้มนิดๆแต่ฉันยิ้มไม่ออกจริงๆถึงมันจะเป็นวันจบการศึกษาก็เถอะ

"นั้นสิยิ้มหน่อย ต่อไปเราจะกลายเป็นสาวเต็มตัวแล้วไง ไม่ดีใจหรอ" ไอ้แฟร์พูดขึ้นอีกคน แต่ใครมันจะไปยิ้มได้พวกแกไม่ได้เจอแบบฉันหนิ

"เอาละค่ะช่วยเงียบๆกันด้วย ตอนนี้แขกของเราอยู่ข้างล่างกำลังจะขึ้นมาแล้วครูขอให้พวกเธอช่วยรักษามารยาทกันด้วย".สิ้นเสียงอาจารย์ตอนนี้ทุกคนก็พากันเงียบลงทันที ตอนนี้พอทุกคนเงียบในหัวฉันก็เอาแต่คิดถึงพี่สายฟ้าไอ้คนใจร้าย ฉันอยากจะเขกหัวตัวเองจริงๆที่เป็นแบบนี้

กรึก กรึก กรึก เสียงฝีเท้าหนักๆที่เรียกความสนใจจากคนอื่นๆรวมถึงฉันไปด้วย
แต่ว่าคนที่เดินเข้ามาที่อาจารย์บอกว่าเป็นแขกที่จะมาเป็นประธานกลับเป็น.......

"พี่สายฟ้า" ฉันเอ่ยชื่อเค้าออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"สายฟ้าไหน อย่าบอกว่าพี่ชายข้างบ้านแกนะ" ไอ้เดย์หันมากระซิบเบาๆฉันทำได้แค่จ้องไปทางพี่สายฟ้าแต่ไม่ได้ตอบอะไรพวกมัน

#นางเอกช้านนนเสียน้ำตามันทุกเรื่องเลยจ้า ไม่มีเรื่องไหนที่นางเอกเราไม่ร้องไห้ฝากโหวต เม้นด้วยนะค่ะ