[สายฟ้า♡1] (end)

--12--

สายฟ้าพาร์ท.............

ผมกำลังยืนแอบดูโรสที่ตอนนี้เธอดูร่าเริงขึ้นมากแล้วหลังจากเหตุการณ์ร้ายๆพวกนั้นผ่านไปได้เกือบๆ3เดือนและตอนนี้ผมก็กำจัดพวกสวะที่คิดจะทำร้ายผมกับโรสไปจนหมดแล้วละ และตอนนี้เจ้าคนตัวเล็กก็กำลังหัดทำเค้กซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าเธอจะหัดไปทำไม ทำไมไม่ซื้อกินไปเลย

"อ้าวพี่สายฟ้า มานี้เร็วลองมาชิมแป้งเค้กให้โรสหน่อย โรสว่ามันดีกว่าครั้งที่แล้วเยอะเลยนะ" ผมเหลือบมองเค้กที่เธอน่าจะพึ่งอบเสร็จแล้วยิ้มออกมานิดๆเพราะมันดีกว่าครั้งที่แล้วเยอะมากจริงๆ ครั้งที่แล้วเล่นเอาลิ้นผมนี้ขมไปหมด

"หน้าตาดูใช้ได้แล้วหนิ อืมมมม " ผมเคี้ยวมันทันที แต่ผมว่ารสชาติมันแปลกๆนะ

"เป็นไงค่ะ" สายตาแบบนี้ทำเอาผมไม่อยากบอกจริงเธอเลย

"มันก็ดีกว่าครั้งที่แล้วนะ ว่าพี่ว่ามันหวานไปหน่อย" ผมพูดแล้วมองปฏิกิริยาคนตรงหน้าเพราะกลัวเธอจะน้อยใจ

"อืมหวานหรอ พี่ไม่ชอบกินหวานหนิ โอเคค่ะงั้นเดี๋ยวโรสจะเริ่มใหม่" เธอกำลังจะหันไปเตรียมของใหม่แต่ผมจับมือเธอเอาไว้แล้วมองตามมือเธอที่ตอนนี้มันพองไปหมดแล้ว หลายวันที่ผ่านมาเธอเอาแต่อบเค้กแทบทั้งวันแล้วดูมือเธอตอนนี้สิ

"วันนี้พักก่อน พี่จะไม่ให้โรสใช้ครัวแล้ว
มือพองหมดแล้ว" ผมมองคนตรงหน้า
อย่างดุๆ

"ขออีกครั้งนึงได้มั้ยค่ะ" คนตัวเล็กกำลังทำท่าอ้อนๆซึ่งท่าเป็นเรื่องอื่นผมคงใจอ่อนแล้วแน่ๆแต่สำหรับเรื่องนี้ยังไงผมก็ไม่ยอม

"ไม่ครับ อย่าดื้อเลยนะวันนี้พี่ทำงานมาเหนื่อยมาก" ผมพูดด้วยหน้าอ้อนวอน ดีที่ไม่มีใครอยู่แถวนี้

"ก็ได้ค่ะ วันนี้โรสจะไม่ดื้อ" ผมยิ้มให้คนตัวเล็กแล้วลูบหัวเธอเบาๆ

"งั้นขึ้นไปอาบน้ำนะครับ วันนี้เราจะไปกินข้าวข้างนอกกัน" ผมเลือนมือลงมาบีบแก้มเธอเบาๆ

"โอเคค่างั้นโรสไปอาบน้ำก่อนนะคะ" เธอยิ้มออกมาแล้ววิ่งไปเลย

"โรสค่อยๆเดินอย่าวิ่งเดี๋ยวล้ม" ผมได้แต่ตะโกนบอกโรส แต่ใช้ว่าเธอจะฟังซะที่ไหนละยังวิ่งขึ้นไปข้างบนอยู่ดี

จบพาร์ท

โรสพาร์ท..................

ตอนนี้บรรยากาศรอบๆสวยมาก เหมือนในฝันเลยรอบๆเป็นเหมือนสวนดอกไม้ที่ถูกจัดเป็นโซนต่างๆ แต่ละโซนจะมีแค่โต๊ะเดียวเหมือนในความเป็นส่วนตัว

"ชอบละสิ " ฉันหันมองคนตรงข้ามที่ดูจะภูมิใจมากที่ทำให้ฉันชอบ

"ชอบค่ะ แต่ดีนะที่เป็นกุหลาบแดงไม่ใช่กุหลาบสีน้ำเงิน" ฉันพูดพรางยักคิ้วนิดๆ

"หยุดพูดเรื่องกุหลาบน้ำเงินเลยนะ
พี่สัญญาเลยว่าจะไม่ให้โรสอีกแล้ว
ไอ้กุหลาบสีนั้น" ฉันขำออกมานิดๆกับท่าทีหัวเสียของพี่สายฟ้า

"ฮ่าๆโอ๋ๆโรสแค่ล้อเล่นเอง แต่ดินเนอร์วันนี้โรสชอบมันมากๆนะค่ะ" ฉันพูดแล้วยิ้มกว้างออกมา

"งั้นถ้ากลับบ้านพี่ต้องได้รางวัลใช่มั้ย"
ฉันละเชื่อเลยไอ้ท่าทางอยากได้แบบนี้มันไม่ส่งผลดีกับฉันสักเท่าไหร่เลยจริงๆ

"พี่ทำดีหวังผลกับโรสหรอคะ" ฉันแสร้งพูดเสียงดังเพื่อกลบความเขินของตัวเอง

"กับคนอื่นพี่อาจจะหวังผลประโยชน์เพื่อเงินทองหรืออำนาจ แต่กับโรสพี่ไม่หวังอะไรเล็กน้อยแบบนั้นหรอก แต่พี่หวัง....." เค้ากำลังจะบอกว่าเงินทองเล็กน้อยเมื่อเทียบกับฉันเนี้ยนะ เค้านี้ขยันทำให้เขินได้จริงๆ

"พอเลย ถ้าอิ่มแล้วเรากลับกันเถอะค่ะ" ฉันลุกแล้วเดินออกจากโซนตัวเอง ฉันเลือกที่จะเดินนำออกมาขืนเดินมาพร้อมกับฉันต้องเขินตายแน่ๆ

"โอ๊ะ ซอรี่" ฉันรีบเอ่ยขอโทษคนที่ฉันเดินชนเป็นภาษาอังกฤษทันที แต่พอเงยหน้าขึ้นมามองกลับทำให้ฉันตกใจนิดๆที่เจอคนตรงหน้า

"โรส"

#ใครกันละ??? ฝากโหวต เม้น ด้วยนะค่า