Түүнийг Ан Киюүн гэдэг. Тэр манай эсрэг талын Жэлүн ахлах сургуулийн 2 дугаар ангид суралцдаг. Жисү түүний араас гүйдэг.
Миний ганцаарчилсан чөлөөт үзүүлбэр 2дугаар байранд орсон. Харин Жисүгийнх нэгт. Түүнийг мундаг байсан гэж сонссон. Нэгт орохоос ч аргаггүй биз.
Түүнд сэтгэлээ илчилхэд намайг яагаад тоогоогүйг би одоо л ойлгосон тэр өөр нэгэнд хайртай. Гэвч тэр өөр нэгэний хамгийн гунигт үнэн бол тэр надтай ижилхэн нэртэй. Киюүн.
Тэр охин дуулдаг юм байлээ л дээ. Тэгээд л тэд хамт тэмцээнд их олон удаа явсан болохоор...
💎💎💎
Хичээл завсарлан ангиас Сүёон гүйж гарч ирээд л намайг хүзүүгээр минь тэврээд авлаа.
Үсийг минь сэгсийлгэн орой тоглолт үзнэ гээд л бөөн баяр байгаа. Манай сургуулийн урлагийн наадмын шалгарсан үзүүлбэрүүд тоглолт хийдэг гэдгийг сонсоод намайг яасан гэж бодно! Зүгээр л эрүү салж унаад шороонд булагдчихсан.
Сүёон сайндаа ч бишээ надаар билетээ үнэгүй олуулчихсан болохоор одоо ингээд задартлаа инээж байхгүй юу.
Бид сургуулийн зоогийн газар орж ирэхэд Жисүгийн дээр цуг явж байсан 3 хөвгүүн Жисүтэй нийлээд 4үүлээ сууж байлаа. Мэдээж нөгөөх нь Жонхан.
Сүёон юмнуудаа захиалхаар явж би харин тэднээс холгүйхэн нэг ширээнд суун утсаа оролдож байв.
Тэгтэл ширээг минь хэн нэгэн тогшин
: 2 дугаар байр гэдэг үнэхээр боломжийн шүү. Гэж инээсээр өөдөөс минь харан суулаа.
Жонхан инээмсэглэсэн чигээр надруу одоо болтол ширтэж байсан бол Жисүгээс бусад 2 хөвгүүн нь "Вүү" гэж ам нийлүүлэн орилоход Жисү зүгээр л утсаараа оролдож байна.
Би: Мм тиймээ баярлалаа.
Жонхан: Гэхдээ би чамайг тийм сайн дуулдаг гэж мэдээгүй юм байна.
Би: Би дуулдаггүй байсан.
Жонхан: Тийм байх л даа. Дуулдаг байсан бол чи бид нартай хамт тэмцээнд явж арай эрт танилцах байсан байх. Чи ер нь яагаад дуулддаггүй байсан юм. Ийм сайхан хоолойг олны хүртээл болгохгүй байна гэдэг чинь гэмт хэрэг шүү. Манай нэг найз байдаг юм. Чи-
Жонханы тасралтгүй чалчсан яриаг Сүёоны чангахан хоолой зогсоолоо. Сүёонаа баярлалаа.
Сүёон: Юн Жонхан. Чалчхаа боль. Найзууд дээрээ очооч.
Жонхан: Муухай ааштай шүү манай Сүёон.
Сүёон: Би хэзээ танайх болцын битгий мөрөөд!
Жонхан: Ээе ээе за за. Явлаа. Орой цуг харина шүү.
Сүёон: Мм.
Сүёон бид хоёр сүү талхаа барьсаар сургуулийн хөл бөмбөгийн талбайн хажууд байдаг сандал дээр суун ярилцана. Удалгүй би бэлтгэлтэй болохоор явахаар босож Сүёон ангируугаа алхлаа.
Би тоглолт болох газарлуу алхаж байтал Жисү ч бас урдхан талд минь алхаж харагдана. Гэхдээ ганцаараа биш. Нөгөө Киюүний гараас атган "Хэзээ хариугаа өгөх юм"
✨✨✨
Тоглолт аль хэдийнээ эхэлчихсэн. Нөгөө ангийн бүжиг болоод дуунууд тайзруу ээлжилж гарсаар цаг хугацаа хурдан өнгөрч байлаа.
Хөгжмийн багш намайг өрөөнөөс нь пик аваарай гэсэн тул өрөөрүү нь очин хаалгыг түлхтэл Жисү чихэвч зүүчихсэн дуугаа бэлдэж байхтай таарчихав. Нүдээ анин дуулж байсан тул би чимээгүйхэн л орж пикээ хайн багшийн шүүгээний шургуулгуудыг татаж байтал гэнэт л Жисүгийн хоолой гархаа больчихсонг анзаарлаа.
Гэсэн ч тоолгүй пикээ аван эргэж харахад Жисү яг миний араас ширтэж байсан бөгөөд намайг өөрлүү нь хартал амандаа
Бүдүүлэг юм.
Гэхийг нь би сонссон ч сонсоогүй мэт хаалгыг нь татан өрөөг орхилоо.
Түүний хэлсэн үг толгойд минь бууж яг уйлахад бэлэн байна.
Би зүгээр л түүнд саад болохыг хүсээгүй шүү дээ...
Яагаад намайг байнга буруу ойлгох зүйл хийгээд байгаан бэ Сун Киюүн.
Ганц удаа ч болов зөв алхам хийгээч!
Оройн мэнд✨ та нар минь сайн уу сар шинэ гээл гүйгээд байна уу🤗 эртхэн амарцгааж байгаарай миний дэлбээнүүдээ💕💓
