*PiP~ Policjantki i Policjanci*
Cześć, hej, witajcie. To znowu ja, Karolina Rachwał. Nie pytajcie, dlaczego pojawiam się w opisie. Po prostu chcę wam przekazać, że współczuję mojemu znajomemu. Alanowi Walkerowi. Biedak przeprowadził się niedawno do...
Siedziałem sobie wygodnie na kanapie w moim pokoju i czytałem fanfiction na wattpadzie (oczywiście, że o mnie!). Było mi tak dobrze, gdy Agata zawołała mnie do siebie. Nie wiem czego chce ode mnie ta kobieta, ale ja jej się boję po akcji z patelnią.
-Wołałaś mnie.
-Tak. Słuchaj Alan, Julek dzwonił, że zostawił portfel w domu a jest mu bardzo potrzebny...
-I?
-Mógłbyś mu go zanieść?
-Czy ja ci wyglądam na takiego, który wie gdzie jest komenda?
- W sumie nie, ale musisz przejść się, żeby poznać miasto. Musi być kiedyś ten pierwszy raz samotnie.
-Zgodzę się, bo wiem, że nie będę się z Tobą kłócić a to tylko dlatego, że jesteś nieobliczalna.
-Nieobliczalna? Patelnia to dopiero początek! A teraz idź, bo on już pewnie głodny siedzi i przy okazji dostarcz mu kanapki.
-Oke...
Aga dała mi przesyłkę dla wujka a ja odpaliłem w telefonie mapę. Teraz trzeba by było się tam dostać.
Nagle do głowy przyszedł mi szatański pomysł.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Może by tak podrzucić wujkowi towar matizem?
(Jakby ktoś nie widział Matiza, to ten do góry.)
Stałem moment przed pojazdem i się zastanawiałem. Jako iż jestem, grzecznym synkiem mamusi Hilde - to poszłem z buta.
Dlaczego? Odpowiedź prosta. Dlatego, że nie mam prawa jazdy i Poniatowski pracuje w Policji. Miałbym krótko mówiąc przejebane.
Spacerując sobie ulicami Wrocławia rozmyślałem nad różnymi rzeczami. A to trochę o moim następnym singlu, a to o tym czy nie lepiej byłoby wrócić do Bergen.
W uszach miałem słuchawki a z ich głośników, leciał cały album RED autorstwa Taylor Swift. (Polecam posłuchać na Spotify :) )
GPS pomógł mi dotrzeć na komendę. Stanąłem przed budynkiem, gdy nagle do głowy przyszedł mi szatański pomysł, który zrealizowałem.
Wszedłem do środka i podszedłem do Pani w recepcji. Teraz albo nigdy Walker. Teraz, albo nigdy.
-Good Morning. Can you help me?
-Yes. How can I help you?
- My uncle working here, and he told me that, I have to bring him his breakfast.
- Oh, who's your uncle?
-Mr Poniatowski.
-Oh, that's funny. Wait a sec.
Odsunąłem się dwa kroki w tył i oczekiwałem. Blondynka za ladą wykonała telefon a zaraz potem spojrzała na mnie z powagą. Chwilę po tym wybuchła śmiechem.
Ja oczywiście nie kapłem się o co chodzi. Jak zwykle.
-Nie okłamuj mnie, że nie mówisz po polsku Alan. - Tajemnicza nieznajoma nie mogła powstrzymać swojego śmiechu.
- I don't understand you.
-Błagam!!
-Julek!! - wybuchłem miłością do tego człowieka.
- Co ty w balona Zośkę robisz?
-Ja nie... nic... eeee
-Wiedziałam! Wiedziałam, że on sobie jaja robi!!
-Ja tylko ze śniadaniem.
-W ogóle Synek to nieśmieszny ten żart. Jestem w tym lepszym pogódź się.
-Ja się jeszcze postaram aby cię zgasić.
-Okej, pozwalam, ale żeby to zrobić to wiedz, że po dworze chodzi się w butach a nie w skarpetkach. Przecież wyglądasz jak wariat teraz.
-Co?
-Spójrz pod nogi.
Jezus Maria. Ja nie mam butów!
- PRZYSIĘGAM, ŻE JA ZAKŁADAŁEM BUTY.
- No chyba nie jak jesteś bez. (XD)
- Co za wstyd!
-No wstyd, wstyd, ale przynajmniek mam z czego wyć.
Nawet nie wyobrażacie sobie jak szybko biegłem do domu. W skarpetach. Dlaczego, Agata nic mi nie powiedziała? Przecież wyszedłem na świra!
Jak tylko przekroczyłem ogrodzenie, poczułem się bezpiecznie to udałem się do mojego pokoju.
Rzuciłem się na łóżko i zakryłem dłońmi twarz.
Polska! Co jest!
Na dobitne dostałem jeszcze wiadomość od wujka. On musiał. Po prostu musiał.
Od: Wujek Powiat "Dzięki za poprawę humoru. Tak naprawdę nie byłeś na boso bo miałeś laczki, ale miło było popatrzeć jak spanikowany lecisz do domu. "
No tak! Przecież ja byłem w laczkach z adidasa! Jak on mógł mnie znowu wkręcić. Dlaczego ja nie zorientowałem się wcześniej, że mnie wykręca?
