KNOWİNG~BangtanVelvet

《2》

Medya: Seulmin

Yerim:

Okulun en üst katındaki yemekhaneye girdik. Çok dolu değildi. Büyük ihtimalle üst sınıflar bu haftayı tatil ile geçirmiyordu. Yemek alma yerleri gözüme çarpınca Wendy'e döndüm.

"Hadi gel şurdan." Diyip karşı taraftaki tezgah gibi yeri gösterdim. Gülümseyip beni de kolumdan sürükleyerek oraya çekti. Tepsi alıp ilerledik ve bi teyzenin oraya geldik.

"Biz yemek alacaktık?" Diye sordu wendy. Teyze ters ters bakıp somurtarak cevapladı.

"Burada yemekler para puanla alınıyor. Yukarda hepsi yazılı. Para puanın yoksa bedava yemek vereyim."

Yok artık yemek de mi paralı! Gerçi burayı normal yaşam gibi düşünürsek öyleydi. Bana kalsa bedava almalıydık. Çünkü hocanın öyle kahkahalar atması pek hayırlı değildi. Ve her ay D sınıfı olarak sadece 1.000 tl alacaktık. Parayı elimde tutsam iyi olurdu. Wendy'e bakış attım ne düşünüyorsun der gibi.

"Ben salata almayi düşünüyorum. Sen istediğini al yerim." Salata mı?

"Onunla doyacak mısın?" Gülümseyip kafasını salladı.

Sonuç olarak ben bedava olan yemeğe benzemeyen yemekten, Wendy ise salata ve su almıştı. Etrafa bakınırken bir kız elini bize doğru sallamaya başladı. İlk alınmasak da bize yapıyordu. Yanına doğru ilerleyip oturduk.

"Selam! Ben Seulgi tanıştığıma memnun oldum."

"Ah, bizde!" Diye cevapladı onu Wendy.

"Herkes derste burada sadece 1. Sınıflar var. Bende kimseyle kaynaşamadım. Tek yemek yemeği sevmem ve sizi gördüm. Çağırmak istedim. Kabalık etmedim değil mi?"

"Yok be gülüm bizde yeni kişiler arıyoduk."

"Ne için?" Wendy yine ciddi ifadesini takınıp seulgi'ye döndü. Kesin yine saçma sapan bir espri yapacaktı. Az çok Wendy'i tanımıştım.

"Öldürmek için." Ben gözlerimi devirirken seulgi korkmuş görünüyordu. Bu kız da biraz saftı ve çok kibar. Sevmiştim aslında şuana kadar aman aman kötü biriyle karşılaşmamıştık.

"N-nasıl yani."

Wendy de "Öyle yani..." diyip kahkaha atmaya başladı. Gülümseyip seulginin elini tuttum.

"O biraz böyle. Alışırsın. Bu arada bende yerim. O şahıs da Wendy." Şokun etkisini çabuk atlatıp bana gülümsedi.

"Hangi sınıftasınız?" Wendy dudağını büzüp onu cevapladı.

"Maalesef D. Sen?"

"Ben B sınıfındayım ama pek beğenmedim burayı ve ailemi uzun süre göremeyeceğim. O yüzden üzülüyodum. Neyse ki sizinle karşılaştım yeni arkadaşlar edinmek beni biraz olsun rahatlattı." Ona gülümsedik. O sırada içeri gürültülü bir şekilde 3 oğlan girdi. Sadece bakış atıp geri önüme dönüyodum ki bir tanesinin sabah Wendy ile kavga eden çocuk olduğunu gördüm ama asıl konu bu değil asıl konu Wendy'nin bağırmasıydı!  Ne gerek vardı şimdi.

"Kesin sesinizi uleyn!" Bunu sesini kalınlaştırarak yapmıştı. Büyük ihtimalle o çocuğu taklit etmişti.  Böyle ses tellerini kaybetmez miydi bu kız?

Tüm yemekhanede çıt çıkmazken sabah ki çocuğun yanındaki tanımadığımız bir çocuk kahkaha atarak yanımıza yaklaşmaya başladı.

"Yoongi bu kızları tanıyor musun?" Diye yanımıza oturdu. Diğerkiler istemiyerek de olsa onu takip edip yanımıza oturdu. Hiç izin almadan oturan çocuk seulgi'ye dönüp 32 diş sırıttı.