Tudo Passa [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

27.

Yarın nişanım vardı ve ne giyeceğim meçhuldu.

"Bu elbiseyi giyemezsin Cara. Tamamı yırtıldı neredeyse. Yeni birtane almalıyız." dedi Rafaella, nişanım için aldığım fakat kaza yüzünden harap olan elbiseme bakarken.

Elbiseyi askısıyla birlikte yere fırlattı ve yanıma geldi.

Benimde o elbiseyle pek iyi anılarım olmamıştı. Kazayı aklıma getiriyordu.

Çantamı hızla yatağımın üzerinden aldı ve koluma girip "Yeni ve daha seksi bir elbise almaya gidiyoruz bebeğim beni izle!" dedi.

Hızla kendi odasına çıktık ve kendi çantasını da aldıktan sonra evden çıktık. Neymar'a bir haber bile verememiştim.

"Neymar'a haber verseydik gidiyoruz diye." dedim. O ise arabasının kapısını açıp beni hızla ön koltuğa oturttu. Kendisi de direksiyona geçti.

"Bırak seni merak etsin biraz. Çok fazla birlikte vakit geçiriyorsunuz." dedi gülümseyerek. Ardından da arabayı çalıştırdı.

İçerisinde güzel ve pahalı giysiler barındırdığını tahmin ettiğim bir mağazanın içerisine ani bir giriş yaptık. Rafa'ya meraklı bakışlar atarken onun gayet rahat olduğunu anlamam bir oldu.

"Burası benim en sık alışveriş yaptığım yerdir. Sorun yok." dedi gülerek. Bende gülümsedim fakat içimde yinede bir rahatsızlık vardı.

Bir kadın gülümseyerek yanımıza geldi. Beni iyice bir süzdü baştan aşağıya.

"Hoşgeldiniz Rafaella hanım, ve arkadaşı?" dedi gülümseyerek.

"Abimin evleneceği kız. Yengem olur." dedi Rafa. Bende ona bakıp gülümsedim.

"Ah! Evet, Melanie hanım." dedi kadın, yine gülümseyerek.

Biz ise gülmüyorduk. Daha doğrusu tüm hevesim kaçmıştı.

"Hayır, bu Cara. Melanie diye biri yok." dedi Rafa sinirle. Kadın bozulmuştu.

"Çok çok pardon Cara hanım. Ben üzg..." derken Rafa sözünü kesti ve "Bize beyaz ve en seksi elbiseleri çıkar. Çabuk ol." dedi. Kadın kafasını salladı ve hızla yanımızdan ayrıldı. Rafa ise üzgün bir suratla bana baktı.

"Sorun yok." dedim bende Rafaellanın omzuna hafifçe vurarak. O da gülümsedi ve "Hadi gel o zaman şurada oturalım." dedi. Hemen yanımızdaki beyaz koltuklara oturduk ve kadını beklemeye başladık.

Az sonra kadın elinde birçok elbise ile yanımıza geldi. Hepsini bir tezgahın üzerine koydu ve arasından bir tane çıkarıp bize gösterdi.

"Bunlar en çok tercih edilenler, Ama bu elimdeki en fazla ilgi görendir." dedi. Rafa bana baktı ve gülümsedi. Sanırım bunu denememi istiyordu.

~ Neymar'ın Ağzından ~

Uykumdan uyanmıştım sonunda. Gözlerimi açtım ve esnedim. İyice gerildikten sonra yatağımdan kalktım. Üzerime bir tişört geçirip aşağıya indim.

Gözlerim Cara'yı arıyordu. Oturma odasında olmadığını anladığımda hızla odasına çıktım. Kapıyı hızla açtım. Burada da değildi.

Yerde beyaz bir elbise vardı. Askısından tutup havaya kaldırdım elbiseyi. Bu Cara'nın nişanımızda giydiği elbiseydi. Her ne kadar mahvolsa da.

O sırada aklıma kaza yaptığımız o an geldi. Hemen elbiseyi yere attım. Endişelenmiştim. Telefonumu cebimden çıkardım ve Cara'yı aradım.

Çalıyordu.

Bayağı vakit geçmişti fakat açan yoktu. Endişelenmeye başlıyordum.

"Efendim canım?" diyerek açtı sonunda telefonunu. Bende derin bir nefes verdim.