Tudo Passa [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

34.

Gözlerimi açtım. Açmamla kapamam bir oldu zaten. Neymar üstünü değiştiriyordu. Beni görmediğini sanarak uyumuş gibi yapmaya başladım.

Biraz daha sonra yanıma geldi. Hissediyordum. Nedense kalp atışlarım hızlanmıştı.

Saçlarımı okşuyordu o sırada Neymar. Sonra da alnımdan öptü. Kıpkırmızı olduğuma emindim.

Birkaç dakika öylece durdu.

"Cara?" dedi Neymar endişeyle. Beni uyandırmaya felan çalıştı. Uyuyormuş gibi yapmaya devam ettim.

"Anne! Rafaella! Hemen buraya gelin! Cara uyanmıyor!" diye bağırdı. O sırada hemen gözlerimi açtım ve Neymar'ın ağzını kapadım ellerimle. O ise bana sarıldı sıkıca. Bayağı sıkıydı hemde. Nefes alamayacak gibiydim.

"Neymar, Sen iyi misin?" dedim.

"Sana birşey oldu sandım. Normalde seni öptüğümde uyanırdın. Bu sefer uyanmadın bende korktum." dedi heyecanla.

"Eğer böyle sıkmaya devam edersen birşey olacak ama." dedim. Hemen kollarını çekti.

"Özür dilerim." dedi. Hala olayın şokunda gibiydi.

"Neymar, ben iyiyim. Uyandım işte. Gülümse biraz sevgilim." dedim yanağına bir öpücük bırakırken. Öpücük hoşuna gitmişti sanırım. Yüzü gülüyordu.

"Bugün zor geçecek." dedi gülerek.

"Neden?" dedim bende gülerek.

"Sen yanımda olmayacaksın. Başka adaml..." derken sözünü kestim ve "Neymar, lütfen ..." dedim.

"Tamam tamam." dedi gülerek.

...

Kahvaltımızı etmiştik. Rafa ile fotoğraf çekimine gidecektik. Hazırlanmış kapının önünde Rafaella'nın arabayı garajdan çıkarmasını bekliyordum. Neymar da yanımda hüzünlü bir suratla duruyordu.

"Sözümden dönemem değil mi şimdi?" dedi Neymar üzgün bir suratla.

"Malesef dönemezsin tatlım." dedim. Daha da üzülmüştü. Onu böyle görmeye dayanamıyordum ben. Sanırım gelmesine izin verecektim. Ama hiçbirşeye karışmama şartıyla.

"Neymar ..." dedim.

Nefesini verdi ve "Efendim." dedi.

"Bir daha düşündüm de, bu seferlik verilen sözleri unutabil... " derken hızla bana sarıldı ve dudaklarıma yapıştı. Bense gülüyordum. Öpüşürken.

Sonunda dudaklarından ayrıldım ve "Hadi git hazırlan. Çabuk ol." dedim gülerek.

"Seni seviyorum. Seni seviyorum. Seni seviyorum. Seni seviyorum..." diye bağırdı odasına çıkana kadar. Bu beni gülümsetmişti.

Birkaç dakika sonra Rafaella arabayla kapıda belirdi. Kornaya bastı gelmem için.

"Neymar'ı bekleyelim Rafa. Birazdan iner." dedim yanına gittiğimde. O ise gözlerini pörtleterek baktı bana.

"Hani o gelmeyecekti? Yine bir şekilde kandırdı değil mi seni?" dedi.

"Ahahahah tabiiki hayır. Ben onun gelmesini istedim asıl." dedim. O sırada da Neymar yanımıza geldi. Tanrım, her zamanki gibi yakışıklıydı.

"Evvet kızlar. Hadi gidelim." dedi ve sürücünün oturduğu yerin kapısını açtı. Rafaella mal gibi bakıyordu.

"Ne?" dedi Rafaella.

"Kalk." dedi Neymar. Rafaella ise homurdanarak oturduğu koltuktan hemen yanındaki koltuğa geçti.

"Orada Cara oturacak. Arkaya geç sen." dedi. Rafaella bana baktı ve yine homurdanarak arabadan inip arka koltuklara geçti. Neymar da sürücü koltuğuna geçti. Bende Neymar'ın hemen yanındaki koltuğa geçtim.