40. | FİNAL.

4.1K 202 36
                                    

~5 SENE SONRA~

"Hayatım! Davi'yi yakala! Düşecek!" dedim heyecanla, oturduğum koltuktan zorlukla kalkarak. Davi Lucca ise havuza koşuyordu sevinç çığlıkları atarak. Daha yeni öğrenmişti yürümeyi. Nasıl bu kadar atik olabiliyordu.

"Tamam, sakin ol hayatım. Otur sen." dedi ve Davi'yi yakaladı belinden. Havaya kaldırdı ve küçük burnuna bir öpücük kondurdu. Davi yine çığlıkla karışık gülüyordu. Bu tablo gerçekten de hoşuma gitmişti. Bende oturduğum koltuktan kalktım ve yanlarına doğru yürüdüm. Hamile olmak gerçekten zordu. İnsan doğru düzgün yürüyemiyor bile.

"Hayatım sen neden kalktın ki. Biz gelirdik yanına. Değil mi oğlum?" dedi ve yine öptü Davi'yi.

"Çok eğleniyordunuz. Bende yanınıza gelmek istedim. Hem ne olacak şurdan şuraya geldim diye?" dedim gülerek. Bir koluyla Davi'yi kucağında tutuyordu. Diğer kolunu ise belime doladı ve alnıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Oğluma birşey olmasını istemiyorum sadece. Onunla çok maçlara çıkacağız biz. Abisi Davi gibi Junior Neymar olacak o da." dedi gülerek. Bende güldüm. Davi ise hiçbirşey anlamadığı halde bizi gülerken gördüğü için gülmeye başladı. Neymar ve ben ona baktık kısa bir süre. O ise hala gülüyordu. Öylesine tatlıydı ki. Gözleri aynı Neymar gibiydi. Zaten herşeyi ile Neymar'a çekmişti. Çok atikti. Olduğu yerde duramıyordu.

Tam o sırada üzerimize hafif hafif yağmur damlalarının düştüğünü hissettik.

"Hadi içeriye geçelim. Sanırım yağmur başlıyor." dedi Neymar. Az sonra ise yağmur bastırmıştı birden. Davi Lucca yine her zamanki gibi gülüyordu. Neymar onu havaya kaldırıp indiriyordu. Bense içeriye girmemiz gerektiğini söylüyordum Neymar'a. İkiside beni dinlemiyordu hiç. Zaten onca gülüşmenin içinde de duyulmuyordum. Neymar onu kucağından indirmişti, birlikte yağmurun altında dans ediyorlardı. Sanırım bende içeri girme inadımdan vazgeçip onlara katılacaktım.

Aynen de öyle oldu. Hep birlikte el ele tutuşmuş bir şekilde dans ediyorduk. Gülüşmelerimiz yağmur sesiyle birleşiyordu. Heryer toprak kokuyordu.

Yakışıklı bir futbolcu kocam, tıpa tıp ona benzeyen bir oğlum, bir tane daha aramıza katılmaya hazırlanan bir oğlum, saraylardan güzel bir evim, huzurlu bir ailem vardı.

Mutluydum.

Mutluydu.

Mutluyduk.

SON...

Tudo Passa [Written by; Neymarable] TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin