YANLIZ VELED

Küçük bir kızın asi tavırları.

Ruhan

Kapı çaldığı gibi bir süre dona kaldım, nedeni yoktu .

Kapıya doğru ilerlediğimde Meriç beni durdurdu ve kapıya doğru yöneldi .

Kapıyı açtığında karşımda o vardı .
Evet ,Geray .

Ben hemen merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladım , adım ağzında yankılanırken duymamayı umud etim .

"Ruhan lütfen dur "

Dedi ama onu dinlemek istemiyordum .

"Ruhan "

Diye bir daha seslendi .
Git diyemedim ,acıyan kalbime bir yarada o bırakmıştı .

"Ruhan gitme"

Dedi ama sesinde sonuna varan bir umut ve yine o kadar kısık cılız bir ses vardı o sıradan bir ' gitme ' değildi içine çok şey yükliye bilirdim .
Ama susmayı seçtim .

Merdivenin sonuna varınca , dönüp baktım .
Bana bir umutla bakıyordu ama bende o umut damlacığı kalmamıştı .
Sustum ,
Ne söylenebilirdi ki !

"Git artık "

Dedim hissiz bir şekilde .
Odaya varmak çok zor gelmişti o an ama bir umut yürüyordum.

Ağırdı bana verdiği yükler.
Taşımaya da gücüm yok ,bi anlasa .

"Ben çok yanlış yaptım ama bu yanlışlar için hiç bir zaman yanlız bırakılmadım evet yükünü yanlız çektim ama varmış gibi gözüksede yanımda birileri hep vardı kimseyi kaybetim diye ağlamadım , bir kız için ağladım ama bir kardeş için hiç ağlamamıştım ve birini kaybetmekten hiç bu kadar korkmamıştım ."

Dedi .
Beni kaybetmedin diyemedim .
Çünkü ben bile beni kaybetmiş arıyordum .
Boşa , anlamsız geliyor herşey .

Odanın kapısını açtım ve içeri girdim orda sıcak göz yaşlarımla kavuştum yavaşça çömdüm ve kendi halime bıraktım kendimi .

Yorgunum ;
İnsanlardan yoruldum , hayattan yorgunum , olmasını istediğim ama olmaya çabalamayan hayallerimden yorgunum ve beklemek en çok yıpratarak yoranda oydu .

Odaya varınca kapı sesi duydum .
Derin bir iç çekip gitiğini anladım .
Gitmişti .

O da herkes gibi gitmişti , gitmeliydi de biz güzel şeyleri yaşamayı pek hak etmiyoruz demek ki !

Yavaş yavaş aşağı indim gitiğini birde gözlerimle görmeliydim.
Kabul etmek istemezdim ama başka seçeneğim yoktu .

Siz bir tavsiye dinlemezsiniz ama aklınızın kenarında öylece asılı kalsın , kimseye alışmayın çünkü kimse kalıcı değil bırakıp gidiyorlar arkalarına atığımız göz yaşlarına da değmezler ama engel olamıyorsun o kadar da şey yaşanıyor unutamıyorsun .

Bilin istedim !

Etrafıma neşe saçmak inan isterdim ama gülmeye küsmüş gibiyim .
Aşağıda ne onu nede Meriçi göremedim belki de meriç onu gönderdikten sonra odasına gitmiştir .
Yavaşça evi gezmeye başladım .

Yorgundum saat sabahın 05:46 olmuştu .
Yarın okul vardı ama gitmiycektim bunca şeyden sonra da gitmek istemiyordum .

Annem de gelince burdan gidicez eyer gelmezse de tek giderim göndermek zorunda bunca şey yaşadım kalmak kendime yapıcağım bir hata olur.

Meriç te evde yoktu gitmiş demek ki .

Yorgun olduğum için yukarı çıktım ve yatağa attım direkt kendimi !