YANLIZ VELED

23 3 3
                                    

Küçük bir kızın asi tavırları.

Kendimi dışarı atmak istedim ama nereye... nereye gidecektim ki , kimim vardı .

Ama burda da duramazdım dışarı çıktım .
Nereye diye sormadım kendime çünkü bende biliyordum ki hiç bir yer yoktu .

Yol uzun ve düzdü öyle ilerledim bende .

İnsan ne zaman savaşmak istese ,pes etiricek duruma gelene kadar uğraşıyorlar ...

Ve tebrikler başarıyorlar .

Ne bi telefon nede bir eşya hiç birşey almadan o uzun ve soğuk yolda yürümeye başladım .

Aklımda binlerce soru ve bir cevap.

Kimsesizim!

Ağır ve güç bir cevap ama gerçek hep böyle olur ya gerçekler acıtır .

Omzumda bir el hissedince önce korktum ama Geraydı biliyorum .
Hiç birşey demeden arkama döndüm !

Göz göze geldiğimizde o gün aklıma geldi ve ellerim titremeye başladı .
Ağzımı açıp tek kelime edemiyordum, korkuyordum vücudum kaskatı kesilmişti .

Durdum neden kaçamıyordum gözlerimden de yavaş yavaş yaş geliyordu ve yutkunamıyordum.

Eli yavaşça yüzüme yaklaştı .

Lanet olsun kendimi geri çekemiyordum .

Yavaşça saçlarımdan okşamaya başladı .
Bense korkudan kıpırdıyamıyordum bile .

Yavaş yavaş toparlanınca kendimi bir adım geri çektim .

"Küçüğüm"

Dedi .
O pis ağzından saçılan her harf midemde bulantıya neden oluyordu .

Gözümdeki o korkak bakışı sildim ve yerine öfke kusan bir bakış attım .

Hâlâ saçımı okşayan elini tutum ve ittim .
İşaret parmağımı ona doğru tutup.

"Bir daha Sakın...sakın bana dokunma"

Dedim .

Gözlerim ne kadar öfke saçsa da kalbim korkudan göğüs kafesimi zorluyordu.

"Şşttt....sakin ol "

Dedi .
İğrenç ötesi nefret kusuyordu her bir harfi .

"Dokunma bana pislik "

Dedim .

Belimden tutu ve kendine çekti .
Gözlerine baktım yavaş yavaş kendime gelince itirmeye başladım .

"Birgün benim olacaksın ve o güne az kaldı "

Dedi .
Sonra da belimden elini çekip yavaş yavaş uzaklaştı .

Korkudan yere yığıldım .

Göz yaşlarım sel gibi akıyor beni yoruyordu .

"PİSLİK "

Diye bağırdım ve daha da şidetli ağladım ,telefonum da yoktu ki astronomiyi arayayım .

Boş verip ağlamaya devam ettim .
Şu an aklımdan geçen şey Geraya sarılmaktı.

Lanet olsun ki ona sarılmayı hayal ediyordum, zavallı gibi .

Ona başımdan geçen bu saçmalıkları anlatıp sarılmak.

Yerden kalkamadım bir süre aklımdan bir yandan da o söyledikleri geliyordu , 'Birgün benim olacaksın ve o güne az kaldı'.

Aklıma geldikçe iğrendim ve gerçekleşmesinden korktum .

YANLIZ VELED Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin