Κοίταξα την Έμιλυ η οποία είχε γουρλωσει τα μάτια της και με κοιτούσε τρομαγμένη.
"Τι ήταν αυτό που ακούστηκε από την ντουλάπα σου, Κρίστην?" Έδειξε με το δάχτυλο της την ντουλάπα μου σχεδόν τρέμοντας. Τι θα κάνω τώρα?
Ξαφνικά, η πόρτα άνοιξε και ο Σαμ έπεσε στο πάτωμα. Η Έμιλυ γουρλωσε να μάτια της και ήταν έτοιμη να ουρλιάξει όμως της έκλεισα το στόμα κατευθείαν.
"Μη. Δεν πρέπει κανένας από τους γονείς μου να το μάθει. Δεν είναι αυτό που νομίζεις. Τώρα, θα πάρω εγώ το χέρι μου και εσύ θα παραμείνεις ψύχραιμη. Εντάξει?" Της είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα και το βλέμμα της από τρομαγμένο χαλάρωσε, κατεβατά το χέρι μου και αυτή επιτέλους μίλησε.
"Τι κάνει ο- εε-.."
"Σαμ." Της είπε αδιάφορα ο Σαμ και τον κοίταξα άγρια.
"Έμιλυ κοίτα. Μπήκε από το παράθυρο μου την ώρα που ετοίμαζα τα ρούχα που ήθελα να φορέσω. Δεν τον είδα και όταν ήρθες εσυ ο βλάκας δεν έφυγε αλλά κρύφτηκε στην ντουλάπα μου, δεν ξέρω και εγώ για ποιο λογο! Εσύ ρε!" είπα απευθυνόμενη στον Σαμ.
"Γιατί δεν έφυγες από το δωμάτιο μου όταν σου είπα? Και τι δουλειά έχεις εδώ μέσα?!" Τον ρώτησα νευριασμένα και εκείνος γέλασε.
"Απλά είδα ότι το παράθυρο σου είναι ανοιχτό και είπα να περάσω μια βόλτα." Μου είπε απλά και αδιάφορα, και εγώ τράβηξα τα μαλλιά μου από τα νεύρα.
"Δηλαδή εσυ όταν βλέπεις ένα παράθυρο ανοιχτό σε κάποιο σπίτι λες 'ας περάσω μωρέ μια βόλτα' και μπαίνεις έτσι χαλαρός μέσα? Το θεωρείς φυσιολογικό αυτό?" Σχεδόν φώναξα και αυτός με πλησίασε απειλητικά.
"Να σου πω! Μην μου μιλάς εμένα με αυτόν τον τόνο!" Μου είπε απειλητικά και χαμογέλασα ειρωνικά.
"Και τι θέλεις ρε? Να σου χτυπήσω παλαμάκια για την βλακεία που έκανες? Να σου πω μπράβο? Ε? Εννοείται πως θα σε φωνάξω, όταν μπαίνεις μέσα στο δωμάτιο μου την ώρα που αλλάζω!" Είχα γίνει κατακόκκινη από τα νεύρα μου.
"Κρίστην! Σταματά να μου μιλάς έτσι!" Πλέον ο τόνος του ήταν άγριος και είμαι σίγουρη πως αν ήμουν αγόρι, θα μου είχε ρίξει ήδη την δεύτερη μπουνιά.
"Τότε φύγε από το δωμάτιο μου!" Του είπα πιο ήρεμα και εκείνος αφού με κοίταξε για μια τελευταία φορά, κατευθύνθηκε προς το παράθυρο μου. Σταμάτησε για λίγο δίπλα από το κρεβάτι μου και τον κοίταξα ερωτηματικά.
YOU ARE READING
Game Of Feelings
Adventure"Ξέρεις ότι δεν είσαι ο τύπος μου, έτσι? Όμως δεν μπορώ να απορρίψω το συναίσθημα που εμφανίζεται κάθε φορά που σε κοιτάζω." Είχε καρφωμένο το βλέμμα του πάνω μου, με είχε στριμώξει στο τοίχο, στο πίσω μέρος του σχολείου και με είχε εγκλωβίσει ανάμε...