Game Of Feelings

15

Έπρεπε να το παραδεχτώ!

Πιο βαρετό πράγμα από αυτο που κάνω τώρα δεν υπάρχει. Είναι το χειρότερο μου!

"Κρίστην και αυτά πάνω στο τζάκι μάζεψε!" Πηγαίνω στο τζάκι και μαζεύω όλα τα χαζά στολίδια που έχει βάλει η μαμά μου, σε μια κούτα.

"Αυτή η κούτα γέμισε. Έχουμε κάτι άλλο?" Την πλησιάζω και εκείνη κοιτάει το κενό σκεπτική.

"Όχι. Μόνο ότι έχεις στο δωμάτιο σου. Πήγαινε να τα μαζέψεις και να τα πάμε όλα στην αποθήκη." Γνεφω και παίρνω άλλες τέσσερεις κούτες σχεδόν γεμάτες για να μαζέψω ότι έχει απομείνει από στολίδια στο δωμάτιο μου.

Ανεβαίνω προσεκτικά τα σκαλιά και πλησιάζω το δωμάτιο μου. Σπρώχνω την πόρτα με το πόδι και μπαίνω μέσα χωρίς να βλέπω τίποτα μπροστά μου.

Εμα λογικό! Κρατάω 4 κούτες στα χέρια μου.

Πλησιάζω το γραφείο για να της αφήσω εκεί αλλά κάτι μου αποσπάσει την προσοχή και πέφτω κάτω μαζί με τις κούτες και όλα όσα είχαν μέσα σκορπίζουν παντού στο πάτωμα.

Κοιτάω το παράθυρο και βλέπω τον Σαμ να κάθεται χαλαρά ακουμπισμένος εκεί και να με κοιτάει έτοιμος να σκάσει στα γέλια.

"Πας καλα?!" Τον ρωτάω και εκεί είναι που ξεσπάει σε δυνατό γέλιο. Τσαντιζομαι υπερβολικά και σηκώνομαι με νεύρα πάνω. Παίρνω την μια κούτα και αρχίζω να μαζεύω τα πεταμένα πράγματα από κάτω χωρίς να του δίνω καμία σημασία.

Εκείνος με πλησιάζει και κάθεται κάτω δίπλα μου χωρίς να μιλάει. Παίρνει μια κούτα στα χέρια του και αρχίζει να μαζεύει τα χαζοστολιδια βοηθώντας με να τελειώσω πιο σύντομα.

...

"Τώρα θα μου κρατάς μούτρα?" Ρωτάει ενώ στέκεται πάνω σε μια καρέκλα και προσπαθεί να κατεβάσει κάτι μπαλάκια που έχω κρεμασμένα στο κουρτινόξυλο ενω εγω προσπαθω να ξεκολλησω τα λαμπακια απο το κρεβατι μου.

"Ναι! Βαρέθηκα κάθε φορά να μου κόβεται το αίμα όταν μπαίνω στο δωμάτιο μου, Σαμ! Όταν βγαίνω από το μπάνιο ελέγχω πρώτα αν είσαι εδώ και μετά αρχίζω να ντύνομαι. Πιστεύω πρέπει επιτέλους να ανακοινώσω στην μαμά μου ότι είμαστε μαζί για να μπορείς να έρχεσαι κανονικά από την εξώπορτα. Ότι να χρειάζεται να σκαρφαλώ-" ένας δυνατός θόρυβος με κάνει να γυρίσω προς το μέρος του και να τον δω πεσμένο κάτω μαζί με την καρέκλα από πάνω του και μερικά από τα μπαλάκια να έχουν σκορπίσει στο πάτωμα.