"ဦးကိုမုန္းတယ္ ဟင့္"
"အာ ဘာလို႔လဲ ကုိယ္လည္းဘာမွမလုပ္ဘဲနဲ႔"
"လုပ္တယ္ေလ ဘာလို႔လိုက္နမ္းေနတာလဲ ဟင့္ လူကပင္ပန္းလို႔
အိပ္ခ်င္ပါတယ္ဆို"
"နမ္းတယ္ကြာ ဘာျဖစ္လဲ ကုိယ္တို႔ခြဲေနရတာၾကာၿပီေလကြာ"
"သိတယ္ေလ ဒါေပမဲ့ ယံယံအိပ္မလို႔ပါဆို"
"အင္းအင္း အိပ္ ကုိယ္ေခါင္းေလးပြတ္ေပးမယ္"
ေခါင္းကိုင္ရင္အိပ္ခ်င္လာသည့္သဘာဝသည္ယံယံ၌ရွိ၏။
"ကေလး အိပ္ၿပီလား"
"အင္း"
"အန္တီက ဘာေျပာလဲ ကုိယ့္ကိုမုန္းေနမွာပဲ"
"ေမေမကသိပ္ေတာ့သေဘာမက်ဘူး ဒါေပမဲ့ ဦးကိုေတာ့မမုန္း
ပါဘူး"
"ကုိယ္အခုခ်ိန္ခြင့္ျပဳခ်က္လိုက္ေတာင္းလိုက္ရင္ အေျခအေန
ေတြပိုဆိုးကုန္မလားမသိဘူးေနာ္"
"အင္း ခဏေတာ့ေနပါဦး ေမေမ့ကိုအခ်ိန္ေပးလိုက္ပါဦး ေနာ္"
"အင္းပါ"
"ဘဘကေရာ ဘာေျပာလဲဟင္"
"ကုိယ့္ကိုေဒါသထြက္တာေပါ့ကြာ ေသခ်ာမေရြးခ်ယ္လို႔တဲ့
ကေလးကိုစိတ္ဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္လို႔တဲ့ ကုိယ့္ကိုေပ်ာ့ညံ့
တယ္တဲ့"
"ခ္ခ္ ေကာင္းတယ္ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ အဲ့တုန္းက
ယံယံစကားကိုဦးကနားမွမေထာင္တာ ေမေမ့ကိုေျပာၾကည့္
ပါမယ္ဆိုတဲ့ဟာကို"
"ကုိယ္ကေလးကိုမထိခိုက္ေစခ်င္လို႔ပါ ပတ္ဝန္းက်င္ကအတင္း
ေျပာမွာေတြကိုကုိယ္မလိုလားဘူး"
ယံယံ့လက္ကအမာရြတ္ကေလးေတြကိုစိုင္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒီလိုေတြမလုပ္ပါနဲ႔ယံယံရယ္ ကုိယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္
ကုိယ့္ေၾကာင့္"
"အဲ့တုန္းကတကယ္မခံစားႏိုင္လို႔ပါ ရူးၿပီေတာင္ထင္တာ
ေသတာပဲေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့အေတြးကေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့အထိပဲ သူမ်ားေတြကေျပာၾကတယ္ မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္တဲ့
ဒါေပမဲ့သူတို႔က ယံယံခံစားေနရတာေတြကိုမွမသိတာ
ေန႔တိုင္းညတိုင္း ငရဲက်ေနသလိုပဲ ဦးမဂၤလာေဆာင္ကို
ယံယံလာေသးတယ္"
YOU ARE READING
Yan Yan's Oo💙
Romance[Unicode]ဒီFicလေးကလည်း သုသုနဲ့ကိုခန့်တို့လိုပါပဲ အရိုတကာ့အရိုဆုံးလေပေါ့နော် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပါပဲ အားပေးကြပါဦးနော်💙 Date - 16.12.2018 [Zawgyi]ဒီFicေလးကလည္း သုသုနဲ႔ကိုခန႔္တို႔လိုပါပဲ အ႐ိုတကာ့အ႐ိုဆုံးေလေပါ့ေနာ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပါပဲ အားေပးၾကပါဦးေနာ္�...
