~Previously on the FALLEN~
I opened the backdoor to the garden and was shocked to what i saw.Hindi niyo to mapapaniwalaan.
"Holy guacamoly"-I wispered to my self and stood there still shocked.
=============
Vivoree's POV
He turned to me with wide eyes and folded his wings emediately.Wait...wings! HE FREAKING HAD A WINGS!?
"Wha-whats that?"-tanong ko.Wings nga diba?pero bakit may wings siya!?
"Ah...magpapaliwanag ako."-sabi niya at dahan dahang lumapit sakin.
"Why do you have a freaking wings!? Don't tell me you're an Angel or some gargoil? Or a mutant!?"-Exadge na sabi ko.Ay sigaw pala.
"Ah....no and no and no.Well can you please calm down and let's seat here and let me explain?"-sabi niya sabay turo sa upoan na nasa gitna ng garden.Kumalma muna ako at umupo na sa upoan.At ganon rin siya sa kabila.Tumingin ako sa kaniya at hinayaan siyang magsalita.
Huminga siya ng malalim." As you can see,I have a wings.At medyo tama ka naman sa sinabi mo na isa akong anghel.Well not anymore"-he said looking down
"What do you mean?"-tanong ko habang nakakunot ang noo.
"Isa akong Arc angel dati at gardian angel.Pero dahil may nagawa akong kasalanan na hindi na gustohan ng ating ama sa itaas.Heto ako ngayon,itinaboy niya sa mundong ginagalawan niyo at tinatangap ang lahat nang parusa mula sa kaniya"-malungkot na sabi niya.
"Ano ba ang ginawa mo at anong parusa?"-atat na tanong ko sa kaniya.
"Hindi ko pa masasabi sayo kung ano ang dahilan kung bakit niya ako nilaglag dito sa lupa.Pero isa sa mga parusa ay ang pag unti-unting pagpunit ng pakpak ko.Unti unting nalalagas ang mga palahibo nito."-sabi niya at binukad ang mga pakpak niya.Kulay puti ito at talagang sobrang lapad.Medyo nagsashine rin ito.At nakita ko ngang ibang parte ng pakpak niya ay wala nang balahibo.Bigla rin akong nalungkot para sa kaniya.
"Im really sorry to what had happened to you."-malungkot kong sabi at ngumiti lang siya.But I can still see the sadness in his eyes though.
"Ayos lang.Kasalanan ko naman ang lahat nang to eh, kung bakit niya ako itinaboy dito.Kaya dapat lng sakin to."-sabi niya at napayuko na lang.Nakita kong may tumulong luha sa kaliwang mata niya at agad naman na napakunot ang noo niya.He touched his left cheek at sinabing.."Ano to? Bakit may lumalabas na tubig mula sa mata ko?"-he asked curiously."Mamamatay na ba ako!?"-eksahirado nitong tanong.Napatawa na lang ako sa naging reaksyon niya.
"No you're not.Luha yan.Lumalabas lang yan kapagka sobrang masaya ka at malungkot ka."-pag explain ko.
"Ah..ganon ba? Hindi ako masaya kaya sigurado akong lumabas ito dahil sa kalungkotan ko."-sabi nito.
"Alam mo,tama nga yang drama ok? Pero pwedi mo ba e-explain sakin yung iba pang parusa mo? Baka pwedi kitang matulongan."
"Sege.Ang dahilan kasi kung bakit unti unting nawawala ang pakpak ko ay,magiging permanenting tao na ako dito sa lupa.Yan ang kabayaran sa isang kasalanang nagawa ko.Unti unti akong magiging tao,simula sa paglagas ng aking pakpak,pagkawala ng kapangyarihan ko,at pagiging mortal ko."-sabi niya at napanganga na lang ako.I really don't know what to say.Mas naging curious na talaga ako sa kung ano man ang nagawa niya sa langit at ganito ang parusa sa kaniya. "Alam kong gustong gusto mong malaman kong ano talaga ang nangyari.Pero sa palagay ko,matutuklasan mo rin yan ng wala ang tulong ko."-huling sabi niya at pumasok na sa loob.Wala na ang mga pakpak niya ngayon kasi itinago na niya.Hindi ko nga alam kung pano eh.Basta bigla nalang nawala.Napabuntong hininga nalang ako at patuloy parin na inisip kong ano talaga ang nangyari.Tsk naeestress talaga ako.
Makalipas ang ilang linggo ay napapansin ko parin ang mga sekretong tingin ni Kieron sakin.Minsan nahuhuli ko siyang nakatulala habang nakatingin sakin.Bakit kaya ganiyan siya makatingin sakin? Nung isang beses nga nung magtama ang mga mata namin may biglang pumasok sa isip ko na kung ano.Its kind of a flashback or something.Pero hindi ko masiyadong ma klaro.I just saw his brown twinkling eyes looking into mine and his bright smile.Hindi ko alam kung saan galing yun pero sumakit talaga ang ulo ko nun. Nung isang gabe may napanaginipan rin ako.Kasama ko daw siya sa isang kagubatan habang magkahawak ang mga kamay namin.And the worts part is...we freaking kissed! Like seriously!?Me and him kissing at the cliff of a mountain?At nakita ko rin kong pano bumukas ang mga malalapad at maputi niyang pakpak.Sobrang weird talaga ng mga panaginip ko mula nong sinabi niya sakin ang totoong pagkatao niya.Even when Im awake nandiyan parin ang mga flashback,sa gabe naman mga panaginip.But its not all good dreams,there's also a nightmare.Ayon sa panaginip kong yun.Nasa ibabaw daw kami ng bubong at nakapatong ang ulo ko sa kanang balikat niya habang nanonood kami ng mga bituin sa langit.At maya maya pa ay may dumating na anghel at biglang kinuha si Kieron saka lumipad na palayo.Ang huling naalala ko lang eh patuloy daw akong umiiyak don habang nakatingin sa itaas kung saan kong huling nakita si Kieron at yung isa pang anghel.Puro ako at siya yung panaginip ko.Daydream man o nightmare.Magkasama parin kami.
And I have this weird feeling na everytime he touches me even in a small way.It creates electricities all over my body,and sometimes my heart was beating rapidly.And everytime I look at him,Its like I've known him for so many years.Sobrang gulo talaga ng utak ko ngayon.
I just shrugged the thought and opened the door to the house.Nung nakapasok ako hindi ko nakita si granny o si Kieron.Nasan kaya sila?
"Sa tingin ko kailangan mo nang sabihin ang katotohanan sa kaniya.She deserves to know everything hijo."-sabi ng boses mula sa kusina that I recognised as granny's.Unti-unti akong lumapit don para marinig ng mabuti.Tumayo lang ako sa gilid ng pinto para di ako makita.
"Gusto ko naman hong sabihin sa kaniya eh.Kaya lang hindi ko alam kung saan ako magsisimula.At natatakot din ako sa posibleng mangyari,pano kung hindi siya maniniwala sa sasabihin ko? Pano kung mas lumala pa ang sitwasyon?"-sabi naman ng boses na narecognise ko na kay Kieron iyon.Ano kaya ang pinag-uusapan nila at sino kaya yun?Mukhang seryoso eh.Hindi ko alam na ganito pala sila.
"Alam ko naman iyon.Pero sa tingin ko mabuting sabihin mo na kay Vivoree hanggat maaga pa,baka pagsisisihan mo pa yan."-teka ba't ako? "Kung pinaniwalaan ka niya noon,sigurado akong papaniwalaan ka rin niya ngayon.Chaka ano ba ang kinakatakutan mo?"-dagdag ni granny.Ok...I have no idea whats going on or what the hell are their talking about.
"Na masaktan ko siya ulit."-Kieron said simply and looks down."Ayokong nakikita siyang nasasaktan o nalulungkot ng dahil sakin granny.Dahil mahal ko siya."-and then just like that my whole world crashed and everything just came flashing back in my mind.I felt my cheeks getting wet of tears and my head hurts before all I see is black....
===============================
May 3.0 pa so chill👌Have any thought for this story? Just comment down below and also pls vote my co-famcakes💜😘kamsahamnida😇
