35

4.6K 520 85
                                    

Bu bölüm JungDaisy 'ye ithaf edilmiştir 💞

Umut

Sevgililer günü sabahında uyandığımda lanetim geri dönmüş gibiydi. Evdeki tüm bitkiler ölmüştü.

Halam çılgın gibi o saksıdan bu saksıya koştururken yakınıp duruyordu. "Ölmüş! Bu da ölmüş! Hepsi ölmüş!"

"Su vermemiş olabilir miyiz, anne?" diye araya girdi Merve abla.

"Hayır, verdim. Ben bitkilerime özenle bakarım. Bir hata yapmam mümkün değil!" Gözleri saksılarda gezerken benim üzerimde aniden durdu. "Sen! Senin bunlarla bir ilgin var mı?"

"Ben ne yapmış olabilirim ki hala? Bitkilerle ilgilenmedim hiç. Birine bile dokunmadım." Geriye doğru bir adım atarken sırtımı kapı pervazının sivri köşesine çarpınca acıyla iç çektim.

"Bundan öncesinde ne yaptıysan onu!" diye çıkıştı halam.

İşte, her zaman olan buydu. Bir evdeki huzurum, etrafta bir şeyler ölmeye başlayana kadardı. Benim lanetim de buydu. "Ben bir şey yapmadım," dedim tekrar ve tekrar.

Okulu boş verip odama kapandım. Dönemin ikinci haftasında ikinci kez devamsızlık yapıyordum, hiç sorunum yokmuş gibi bir de okuldan uyarı alacaktım şimdi. On sekizime girdiğimden artık bir veliye tabi değildim ama okul henüz bitmemişti ve gidecek başka kapım da kalmamıştı.

Ağlamaktan başım çatlıyor, sabahtan beri dinlediğim müzikleri kafam artık kaldıramıyordu.

Sinem: Okula gelmiyor musun?
08.00

Umut: Evdeki tüm bitkiler öldü
08.01

Halam benim öldürdüğümü düşünüyor
08.01

Sinem: Nasıl ya?! O kadar kolay mı?
08.02

Bu sadece talihsiz bir tesadüf
08.02

Dur, sen de kendini suçlamıyorsun, değil mi?
08.03

Umut: Bilmiyorum. Durup dururken neden öldüler?
08.03

Sinem: Saçmalama, Umut! Seninle ne ilgisi olabilir
08.04

Tüm talihsizlikleri senin üzerine yıkamazlar
08.04

Umut: Görünüşe göre yapabiliyorlar...
08.05

Sinem: Yanına gelmemi ister misin?
08.05

Umut: Hayır, benim için okulu asma
08.06

Benim gibi okulu asma
08.06

Okulu astım, şimdi sıra kendimde ahahha
08.06

Sinem: Umut... Komik değil
08.07

Yarın seni sapasağlam bu okulda göreceğim, tamam mı?
08.07

Umut: Tamam
08.08

Sinem: Sabah Ali geldi, okul gazetesini benim çıkardığımı öğrenmiş, Dunkles Licht'in adını istedi. Bilmediğimi ve denemenin dolabıma bırakıldığını söyledim
08.09

Kıçını kolluyorum yani
08.09

Emeklerimi boşa çıkarma kiddo
08.10

Perşembeleri son iki dersimiz beden eğitimiydi. Aynı zamanda da Günhanların antrenmanlarına denk geliyordu. Ders saatleri sırasında Günhan'dan da özel mesaj geldi. O sırada odamda bir duvarın önüne çökmüş, ağrıyan başımı tutuyordum. Gözlerim ekranın ışığına karşı hassaslaştığın parlaklığı sonuna kadar kıstım. Günhan'dan gelen linkin uzantısında Kreator ismini görünce gülümsedim.

dunkleslicht: Şu an başım çatlıyor, dinleyemeyeceğim için üzgünüm
10.56

gunhan.karakoc: Neden? İyi misin?
10.56

dunkleslicht: Fiziksel olarak tek parçayım
10.57

gunhan.karakoc: Ama ruhsal olarak değilsin
10.57

Şu anda beden eğitimine çıkmış sınıftaki kızlardan hiçbiri de değilsin, değil mi?
10.58

Neredesin, Umut?
10.58

En başta senin sözelci olduğunu düşünmüştüm ama sonra dil bilgin beni şaşırttı. Bence sen dilcisin
10.59

Ve şuna bak ki okulda her dönemde sadece bir dil sınıfı olur.
10.59

dunkleslicht: Okulda değilim.
10.59

gunhan.karakoc: İnkar etmiyorsun
10.59

dunkleslicht: Neyi?
11.00

gunhan.karakoc: Dilci olduğunu
11.00

dunkleslicht: Sonra konuşalım, Günhan. Başım ağrıyor
11.00

gunhan.karakoc: https://youtu.be/6E-D_8dq3sg
11.02

Bu başını ağrıtmaz, aksine seni dinlendirir.
11.02

dunkleslicht: Şüphesiz ki müzik zevkine tapıyorum
11.07

Umut Seansları | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin