ဒီေန႔က်မွ မိုးေတြက အံု႔ေနသည္..
အဘိုးကေတာ့ အိမ္မွာ ျပင္ဆင္စရာေတြျပင္ဆင္ေန႐ွာသည္..
Hyungဆီေတာ့ အဘိုးကို မေခၚေတာ့ေပ..
ေဝးကလည္းေဝး အဘိုးက သိပ္လည္းမသြားလာႏိုင္ေတာ့တာမို႔ တစ္ေယာက္ထဲသာ ထြက္လာခဲ့သည္...
ဓာတ္ပံုထဲမွ တည္ၾကည္ခန္႔ျငားေနေသာ Hyungပံုေလး..
လက္ျဖင့္အသာထိေတြ႔လိုက္မိသည္..
"Hyung သိလား ကြၽန္ေတာ္ အခုhyungျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေနၿပီ သိလား hyung လမ္းမွာေလ စံုတြဲေလးေတြ ေတြ႔ခဲ့တယ္ ကြၽန္ေတာ္တို္႔လို အတြဲေလးေတြေရာပဲ သူမ်ားေတြေျပာတာ ဒီေန႔ Valentine Dayတဲ့ ဟင္း သူမ်ားေတြက ဒီေန႔ဆိုေပ်ာ္ၾကေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ဟင့္ ကြၽန္ေတာ္က အဲ့လိုအတြဲေတြ ေတြ႔တိုင္း ဒီေန့ဆိုခင္မ်ားကို အရမ္းသတိရတာပဲ ခင္မ်ားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ၾကား အမွတ္တရေတြကလည္း ဟင့္ တအား မ႐ွိခဲ့ဘူး အား hyung အရမ္းသတိရတယ္လို႔ ျပန္လာခဲ့ ဟင့္ ဟင့္''
ႏွလံုးသားမွနာက်င္မႈကို မခံရပ္ႏိုင္စြာ ရင္ဘတ္ကိုဖိ၍ ဒူးေထာက္ငိုေႂကြးေနမိသည္..
ႏွစ္တိုင္း ဒီလိုေန႔ေရာက္တိုင္း သူမ်ားအတြဲေတြကိုေတြ႔တိုင္း Kim Jonginကို သတိရသည့္စိတ္က ထိန္းမရ..
အတန္ၾကာၾကာ ငိုၿပီးမွ ယူလာသည့္ ေခ်ာကလက္ဘူးေလးကို ထုတ္ကာဓာတ္ပံုေလးေဘးမွာတင္လိုက္ၿပီး အရင္ပန္းေတြအစား အခုယူလာခဲ့တဲ့
ပန္းေရာင္ Carnationပန္းေလးေတြကိုလည္းတင္လိုက္သည္..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hyung သိလား ဒီပန္းေရာင္ Carnationေလးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္က I'll Never Forget Youတဲ့ hyungကို ကြၽန္ေတာ္ အခုလည္း မေမ့ဘူး ေနာက္လည္း ေမ့မွာမဟုတ္ဘူး ေကာင္းေကာင္းအဆင္ေျပေနတယ္မလား hyung? ေနာက္မွထပ္လာခဲ့မယ္ အခု ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ေခ်ာကလက္လည္း ႀကိဳက္တယ္မလား?''
YOU ARE READING
You Could Change My Everything(Season-2)
Fanfictionကိုယ့္ရဲ့အရာအားလံုးကိုမင္းအတြက္ေျပာင္းလဲခဲ့ေပမယ့္ မင္းရဲအရာအားလံုးက ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး (Zawgyi+Uni)
