Sabah erken uyanmış hazırlanmıştım Barış' ı bekliyordum. Yepyeni bir hayat beni bekliyordu. Aslında korkuyorum. Hiçbir seyi hatırlamadan yaşamak...
Ben bunları düşünürken Barış çoktan gelmiş bile.
"Ne zaman geldin sen?"
"Biraz önce. Dalgın görünüyorsun ? "
"Korkuyorum Barış. Hiçbişeyi hatırlamadan yaşamaktan korkuyorum. "
"Sakın korkma Hazal. Benim yanımdayken sakın korkma. Ben hep senin yanında olup yardım edicem sana."
Neden bilmiyorum ama Barış' a güveniyorum. Sebepsiz bir şekilde....
Otoparka indiğimiz de Barış'ın son model arabasına bindik.
"Uuu araban iyiymiş. "
"Iyidir bebeğim. "
Yüzüne biraz şaşkın sekilde bakınca konuşmaya başladı.
"Yani araba bebeğim. Yani arabam benim bebeğim. "
"Hahhaha hadi gideliim bebeğim. "
Arabadan indiğimizde karşımızda iki katlı güzel bir ev vardı. İçerisi de dışı gibi güzeldi.
"Hoşgeldin evine"
"Geçici evime "
Bana yaklaşma başladı.yaklastikca kokusu büyülüyordu.
"Hazal bak burası senin de evin burada rahat davran kendi evin gibi."
" Tamam o zaman odamı göster bakalım"
"Hahha işte böyle. Gel Matmazel üst katta benim odamın yanında. "
***
Odama yerleştikten sonra aşağıya indim. Barış yoktu ortalıkta.
" Barııış"
"Sesimee geeeeel "
" Hahhah"
Mutfağa gittiğimde Baris' in yemek yaptığını gördüm.
"Vaay sen yemek yapabiliyor musun ?"
"Ne sandın güzelim."
"Imm ama.. burnuma gelen yanık kokuları öyle söylemiyor ?"
"Fırııın ! Of yaa yanmış suna bak !"
"Tamam ben bişeyler hazırlarım."
"Olmaz sen misafirsin"
"Hani burası benimde evimdi. Hem sen demedin mi bana temizlik ve yemek yapmak zorundasin. "
"Doğru ya ! Cabuk yemek yap."
"Hahaha sende bos boş durma yardım et. Ahh eliim."
"Hazal bisey oldu mu? Canın yanıyor mu ? Gel bakalim. "
"S-sakin ol."
O panikle o kadar yaklaşmışti ki bana bir beden gibiydik. Nefesini yüzümde hissedebiliyordum. Barış seslice yutkundu. Sonra bakısmaya basladik. Neden böyle bakıyordu... kokusu... Hafifçe ittirdim Barış'ı. Geri çekildi ve birşey demeden odasina gitti. Ne olmuştu?
***
Televizyon izlerken arkamda ayak sesleri duyunca Barış'ın geldiğini anladim. Yanıma oturdu.
"Ne izliyorsun ?"
Hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Sanırım en iyisi de buydu.
"Hiic öyle kanallarda geziniyordum. "
Daha fazla dayanamayacaktim. Yavas yavaş kendimi uykunun kollarına bıraktım. Barış yavaşca beni kucağına aldi. Henüz tam uyumamistim.
Beni yavaşca sanki kırılacakmışım gibi yatağıma uzandirdi. Sonrasını pek hatırlamıyorum ama sanırım saçlarımı oksuyordu...
BÖLÜMLER COK ERKEN GELIYOR ARTIK. VE YAZMAKTAN COK ZEVK ALIYORUM YAZDIKCA YAZASIM GELIYO. YORUMLAR COK AMA COK.AZ BOYLE GIDERSE ERKEN YAYINLAMAYACAGIM. BANA YORUMDAN COK MESAJ GELIYO AMA ONLAR YORUM ATAMIYOLAR O YUZDEN MESAJ ATIYOLAR TEŞEKKÜRLER.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAKIŞIKLI UKALA
Romance. "Bana küçük kız demeyi kes!" heceleyerek konuşmuştum herhâlde sesim böyle daha sert çıkmıştır. "Ayrıca ben yanlış bir şey yapmadım. Ukala olduğunu eminim sana daha önce birileri söylemiştir! Ben de sana bunu hatırlatıp kendine gel diye üstüne suyu...
