MERHABAA ^^ ÖNCELİKLE COK MUTLUYUM ☺ VOTE VE YORUM ARTMIŞ :)) HİKAYENİN BEĞENİLMESİ BENİ GERCEKTEN MUTLU ETTİ :) HEM BÖYLECE KİMLERİN OKUDUĞUNU ANLADIM :) HERKESE TEK TEK CEVAP VERİP VOTE VERENLERE DE TEK TEK BAKIYORUM :)) ASLINDA ÜZGÜNDÜM OKUNMUYO SANIYORDUM HATTA HİKAYEYİ SİLMEYİ BİLE DÜŞÜNMÜŞTÜM AMA BU SON BÖLÜMDEN SONRA COK MUTLU ETTİİNİZ BENİİ ^.^ BU YÜZDEN BÖLÜMÜ DE ERKEN YAYINLADIM YOKSA DAHA GEC YAYINLAYACAKTIM HEPİNİZE ÇOK TEEŞEKKÜR EDİYORUM :)
BU BÖLÜMÜ YAZARKEN İLHAM PERİLERİM YOKTU DİYEBİLİRİM.. BEN PEK BEĞENMEDİM... :)
Ne yapmalıydım şimdi? Ne olmuştu Rüzgar’a. NE DURUYORSUN KIZIM KOŞSANA BELKİ BİŞEY OLDU ÇOCUĞA !! İç sesimi dinledim ve Rüzgar’ın evine doğru koşmaya başladım..
Evlerinin kapısının geldiğimde tam kapıyı çalacakken fak ettim ki kap açıktı. Şanslı olduğum günlerden biriydi. Hemen Rüzgarın odasına doğru koşmaya başladım. İçeriye girdiğimde Rüzgar hala yerde yatıyordu. Şaka değildi !
Rüzgara yaklaştım ve başını kucağıma aldım. Küçük küçük tokatlar atıyordum. En sonunda uyanmayınca onu sert bir şekilde sarstım ve tokat attım. Sonunda gözlerini açmıştı.
“R-rüzgar ? İyi misin ? N-ne oldu sana ?” bana öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.
“Neden bakıyorsun öyle ya !?! B-bişey söylesene.” Biraz daha bana öyle baktıktan sonra nihayet konusabildi.
“Sen kimsin ? N-nerdeyim ben ?” aman Allah’ım. Gercekten hiç bişey hatırlamıyor muydu ? “Rüzgar b-bak şakanın hiç sırası değil !”
“Benim adım Rüzgar mı ?” Rüzgarı bıraktım ve köşeye gectim oturdum dizlerimi kendime doğru çektim. Hiçbir şeyi hatırlamıyordu. Beni de hatırlamıyordu. Ne kadar ondan uzak durmaya çalışsam da beni hatırlamaması.. Çok üzülmüştüm.Bir el saçlarımı okşamaya başlamıştı.Rüzgar’dı.
“Üzüldün mü küçük kızım ?” evet küçük kız.. Ben onun küçük kızıydım.. Beni hatırlıyordu. Ona istemsiz bir şekilde sarıldım. “B-beni hatırlıyorsun.” Bu söylediğim sözün üzerine kahkaha attı. “Sadece bunları değil, senin inatcı olduğunu, benim bir ukala olduğumu, evin de yetmiyormuş gibi kardeşinle benim evimde de kavga etmen, beni sinir etmek için Can’ı kullanman..”
“Seni aşağılık ! Pislik ! Demek benimle oyun oynadın ha ! Bunu sana ödetiicem ! “ ayrıca Can’ı sadece onu sinir etmek için kullandığımı da anlamış ukala.. Tam kalkmış gidiyordum ki bileğimi sıkıca kavradı. “Ben cama kağııdı astım ve yazmıstım ki eğer gelmessen olacaklardan ben sorumlu değilim” Sinsi sinsi gülümsemeye başladı. “ Ve sen hiçbir yere gitmeyeceksin. Benimle geliyorsun.
Nereye dememe kalmadan kendimi Rüzgar’ın arabasında buldum. “Durdur arabayı inmek istiyorum.” Bana bir bakış attıktan sonra bakışlarını yola cevirdi. “Durdurmassam ne yapacaksın ?”
“Eğer durdurmassan…”
“Eee…”
“Eğer durdurmassan..”
“Eee..”
“Eğer durdurmazsan seni öperim !”
“Hay hay hatta bak daha da hızlanayım..” Ah salak kafam. Eski Rüzgar yoktu ki artık.
“Eğer durdurmazsan kendimi aşağıya atarım” Bunun üzerine gülmeye başladı.
“O kadar cesur değilsin. Hem ayrıca geldik dedi.” Arabadan indiğimizde çok şık bir restauranta gelmiştik. Benim için böyle yerlerin hiç önemi yoktu. Çünkü bu tür yerlerden sıkılmıstım.” Rüzgar elini belime koydu ve ilerlemeye basladık. Sanırım artık itiraz etmemin bir önemi yoktu. Ne olacaksa olmalıydı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAKIŞIKLI UKALA
Romansa. "Bana küçük kız demeyi kes!" heceleyerek konuşmuştum herhâlde sesim böyle daha sert çıkmıştır. "Ayrıca ben yanlış bir şey yapmadım. Ukala olduğunu eminim sana daha önce birileri söylemiştir! Ben de sana bunu hatırlatıp kendine gel diye üstüne suyu...
