Skipper

32| Unexpected Pair

TRICIA

"Theo, hurry up," I said as I entered my brother's room. Nilapitan ko na ang bunsong kapatid ko at ako na ang nag-ayos ng bowtie n'ya. "The party will begin in less than an hour. Kapag hindi pa tayo umalis ngayon, we'll be late."

"Ate, it's not a sin to be late on an event. Tignan mo nga si Tiana palaging late," Theo chuckled then fixed his cuffs.

Hindi na ako nag-komento pa sa sinabi ng kapatid at tinapos na lang ang ginagawa ko.

I value punctuality. Being late means I am not respecting the time of others. A time wasted is something even money can't buy. Kaya hindi ko makuha ang ibang tao na may kaparehong disposisyon sa buhay gaya ng sa mga kapatid ko.

I held on to Theo's arm as we descended the grand staircase of our mansion. Maingat na inaalalayan naman ako ng kapatid ko. I am on a long emerald evening gown, at kailangan ko pang itaas ang laylayan para hindi ako madapa.

Theo and I rode his mustang. Tailing us were my security team. Hindi naman papayag si Daddy na umalis kami ni Theo at um-attend sa high-end gathering na walang bantay. Kung wala si Tabitha sa bahay, dadalo din sila Mommy. But knowing my parents, mas gusto nilang mag-alaga ng apo kaysa ang maki-party.

"Bilisan ko pag-drive a," paalam ni Theo na tinanguan ko lang.

Napahawak ako sa kinauupuan ko nang bumilis nga ang takbo ng sasakyan. "Slow down a little, Theophilus," utos ko sa kapatid ko.

Humalakhak ang loko at nag-bagal nga.

Thanks to Theo's driving, hindi kami na-late sa event.

After parking the car, Theo alighted then run on my side of the car. He opened the door for me then offered his hand. He helped me on my gown then tossed the keys on one of my security. I held his arm then we prepared our smile for the media.

Sanay na sanay na kaming magkakapatid sa mga ganito. Bata pa lang kami ay palagi na kaming kasama nila Daddy sa mga social gatherings. We're groomed to be presentable, respected and renowned.

Si Skipper sana ang kasama ko ngayon kaso ay may trabaho daw s'ya. Unang event sana namin na dadalo bilang mag-asawa.

"Miss Tricia, you're not with Mr. Skipper Vergara?" one media asked the obvious.

Ilang event na din ang nadaluhan ko na si Skipper ang date ko. Malamang na s'ya muli ang inaasahan ng mga tao na makita kasama ko.

Ngiti lang ang isinagot ko doon.

"Who made your gown?" tanong ng isa pang media na sinagot ko naman.

Naging sunud-sunod na ang mga tanong sa akin at kay Theo. Kung hindi naman personal ay sinasagot namin. Naturuan na kami noon kung ano'ng mga tanong lang ang maaaring sagutin.

Natagalan kami dahil sa mga nagkumpulang media sa harap namin. Natawa na lang ako sa napakalalim na buntong-hininga ni Theo nang sa wakas ay makapasok na kami.

"If it's Tiana, I won't come to this event," Theo pouted.

I giggled. "So, mas mahal mo ako kaysa kay Tiana?"

"No. I love the two of you the same. Mas takot lang talaga ako sa'yo," Theo childishly said then grinned at me. "Everybody thinks that Tiana is the badass. Hindi lang nila alam na between you two, si Tiana ang mas mabait.".

Kinurot ko si Theo sa tagiliran. Dumaing naman s'ya at bahagyang napatalon. Nagkatawanan na lang kaming dalawa at nagpatuloy na sa pagpasok sa hall.

We were escorted to our table. Nandoon na ang ibang mga pinsan namin at mukhang kami na lang ang kulang. Kakaupo pa lang, mukhang bored na bored na agad ang kapatid ko.

"Theo," sayaw ko at agad naman na itinago ni Theo ang cellphone n'ya sa bulsa.

Matapos makipag-kumustahan sa mga pinsan namin ay wala na agad magawa si Theo. Hindi s'ya nakakasabay sa mga usapan sa table dahil nag-aaral pa lang naman s'ya at wala pang alam sa negosyo.

Theo sighed then started looking around. I shook my head. Para lang akong may kasamang bata. I will make sure na hindi ako masyadong makikipag-usap sa ibang businessmen para hindi maiwang mag-isa 'tong bunso namin.

Nilibang ko ang kapatid ko sa pagtuturo sa kanya ng mga kakilala ko. Nagkatawanan na lang kami sa mga side comments n'ya. Panay kalokohan talaga.

Nang sa wakas ay mag-umpisa na ang program ay natuon ang atensyon namin sa nag-sasalita sa harap.

The event went by. Nang sa tingin ko ay hindi na nakakahiya kung aalis na kami ay nag-excuse na ako para sa powder room.

"Theo, meet me at the entrance. Mag-aayos lang ako saglit," paalam ko sa kapatid ko at tumayo na.

"Sama na lang ako sa'yo, Ate," Theo offered which I turned down.

Selene went with me at the powder room. Nakita namin doon ang kaibigan n'ya at mukhang na-miss nila ang isa't isa kaya nagpaalam na ako na mauuna na.

"I'll go ahead, Selene," I kissed my cousin's cheek then I nodded at her friend.

I was on my way to where I'll meet with my brother when I bumped with an unexpected pair.
  
"Tricia," Skipper's jaw dropped upon seeing me.

My jaw clenched as I look at his arm where his 'date' held him with both hands.

"Theo's waiting for me. Excuse me," I said in a formal, stoic tone then I walked pass them.

Goddamn it.

Mas mabilis kaysa sa normal ang naging lakad ko. May sinasabi pa si Theo nang makita ako pero hindi ko na s'ya pinansin pa. Tuluy-tuloy ang lakad ko.

When I saw Justin, I snatched the keys from his hand. I can hear Theo and Skipper calling me but I ignored them. I went inside the car. Justin was quick enough to hopped in before I sped off.

Don't mess with me.

"I want that Darlene Aiyana gone," I said through gritted teeth. "I don't care how you'll do that, as long as she'll be out of our lives."

"Do you want me to kill her?" Justin asked in serious tone. If I say yes, I know he'll do that.

"No. Dying will be too easy. I want everything she has gone. Strip her of all the luxury she's enjoying right now. Destroy her name. Destroy her."

"Give me two weeks," Justin sighed.

"Keep me away from my husband within that time."

"Copy."

Mas binilisan ko pa ang pag-drive ko nang makita ang sasakyan na bumubuntot sa akin. Justin made a call, and within a minute his men blocked the car trying to catch up with me.

I went to Spain. I asked Justin to tell my parents not to worry.

Dad trusts Justin. Hindi n'ya ko hahanapin as long as he knows I'm with Justin.

Bahala si Skipper mahilo sa kakahanap.

Hindi ako nag-trabaho. There's no way to trace me.

After fifteen days, I went home.

"Where have you been?" Mom asked after a hug.

"Vacation,"I simply said.

Sa tingin pa lang ni Mommy alam ko na madami pa s'yang gustong itanong.

"I went to Spain. Madami po akong dalang pasalubong," I smiled.

"Theo told us what happened," Mom sighed. "If you're upset, don't walk out. Your husband got the beating from your Dad."

I rolled my eyes. "He deserves that."

"Skipper already explained everything. Hear him out," Mom caressed my face. "Ganito lang ba ang sisira sa inyo?"

I smiled sweetly at my mother. "Hindi po. Don't worry, Mom. Nakapagpalamig na po ako ng ulo."

And Justin's news was enough to appease my anger.

________________
18 February 2019