Skipper

41| Blessings

SKIPPER

"'Nay, tama na po. Maayos naman ako." Masuyong sabi ko sa Nanay ko at hinagod ang likod n'ya. Hinila s'ya ni Tatay at ikinulong sa yakap. 

"Baby, you're worrying our son." Malambing na suyo ni Tatay kay Nanay ngunit nababanaag ko din sa mga mata n'ya ang matinding pag-aalala para sa akin. 

I sighed then I stared down at my legs. The right one feels painful while the other... I can't feel it. 

When I woke up, the doctors explained that I can still walk after some surgeries and various treatments. It will take time, but I can be back to my usual vigor. 

"Where's Tricia?" I asked after some moment of thinking. 

Ngayon ay mas nag-aalala ako sa maaaring iniisip ng asawa ko. Naaksidente ako malapit sa bahay na pinaghatiran ko kay Dax. Hindi tanga si Tricia para hindi maisip 'yon. 

Kaya ba hindi s'ya ang nakabantay sa akin ngayon ay dahil galit s'ya? 

Humiwalay si Nanay sa pagkakayakap kay Tatay at ginagap ang kamay ko. Despite her tears she managed to smile at me. 

"Halos kakauwi-uwi lang din ng asawa mo, Kipoy. Sa nakalipas na apat na araw ay si Tricia at Mira ang nag-babantay sa'yo sa umaga hanggang gabi. Kami ng Tatay n'yo ay pumapalit  lang sa gabi para makapag-pahinga ng maayos ang asawa mo." Malambing na paliwanag ni Nanay. Mukhang may sasabihin pa s'ya pero humawak si Tatay sa mga balikat n'ya at may ibinulong. 

"Is there something I should know?" Kunot-noo na tanong ko. I know my parents. They're hiding something. 

"Maigi na na kay Tricia mo na lang malaman, 'nak." Nakangiting sabi ni Tatay. "Kumusta ang pakiramdam mo? Malaki naman ang tsansa na makakalakad ka pa, Kipoy. H'wag ka lang mawawalan ng pag-asa, anak. Pakatatag lang." Nakangiting sabi ni Tatay. He look worried but not as worried as Nanay. 

Nahulog ako sa pag-iisip kung ano ba ang tinutukoy nila. 

Before I met the accident, I saw Theo on a convenience store, buying sanitary napkins for my wife. If not for that incident, iisipin ko na buntis si Tricia. 

My parents explained to me what should I do in the coming months. Pinaliwanag nila sa akin ang mga naipaliwanag na ng mga doktor sa kanila.

"Mas mainam, 'nak, na sa hacienda na muna kayong mag-asawa." Nanay suggested. 

"Hindi ko po alam kay Tricia, 'Nay. She got AGC to worry for." 

Napatingin ako kay Tatay nang mahinang tumawa s'ya. "Tricia took an indefinite leave from her office. Nag-usap na sila ni Trey tungkol doon. Kaya nandito kami ni Nanay ay para may makasama si Marron kapag wala ang asawa n'ya sa bahay. Kayo na muna ni Tricia ang bahala sa hacienda. Alam mo naman kung paano tumatakbo 'yon. At nandoon naman si Ram, magtulungan kayong magkapatid."

Tricia must be so worried if she said yes to that. The Amante's are known for their passion on business. Ipagpapalit ba ng asawa ko ang negosyo nila para sa akin? Hindi s'ya galit sa akin? 

In the middle of my Nanay's plans for me, the door on my room opened and my wife came rushing to my side. She's crying while storming towards me. She threw herself on me then cried as she hugged me. 

"Hey, baby." I wrapped my arms around her then kissed the top of her head. She's crying loud while crushing me in her arms. 

"I was worried sick, Skipper!" Tricia cried in my chest. "For four days, I did nothing but pray hard that you won't leave me. I was so scared that you'll never wake up. I was so scared to live everyday without you. I was so scared to face this whole pregnancy thing without you!"