Zawgyi:
-၂၁ရာစုအေစာပိုင္း(၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္)
ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕အနားသတ္ျဖစ္တဲ့ခရစ္စမတ္ရာသီဟာတစိုက္မတ္မတ္ေရာက္လာၿပီပဲျဖစ္တယ္။
႐ွန္ဟိုင္းရဲ႕ေဆာင္းရာသီဟာေမး႐ိုက္တဲ့အထိေအးစိမ့္ႏိုင္လြန္းသည္။ႏွင္းေတြကညေနဦးပိုင္းေလာက္ကေနတညလံုးက်ေနတတ္ၿပီးမနက္ပိုင္းတြင္အျပင္လွမ္းျကည့္တာနဲ့အိမ္ေ႐ွ႕ေတြ၊လမ္းေတြေပၚမွာေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ့ႏွင္းေတြကိုျမင္ရမွာပဲျဖစ္တယ္။
ဒီလုိရာသီဆိုတာအိပ္ရာထဲေစာင္ျခံဳေကြးၿပီးႏွပ္ေနရမဲ့အခ်ိန္ပဲ။ဒါေပမဲ့အဲ့လိုအခြင့္အေရးကသူတို႔လိုေက်ာင္းသားေတြအတြက္မဟုတ္တာေတာ့အေသအခ်ာပဲ။
"ရိေပၚရားးး"
အေနြးထည္ထူထူနဲ့မာဖလာထိပတ္ထားတဲ့ဟိုက္ခြမ္းကအိမ္ေပါက္ဝကေနရႉံတြတြနဲ႕ေအာ္ေနတယ္။ေရွာင္းက်န႔္လက္ကိုေျခစုံကန္ဆြဲထားတဲ့ရိေပၚေလးမ်က္ႏွာဟာငိုမဲ့မဲ့။လုံးေဖာင္းေဖာင္းမ်က္ႏွာေလးကေဆာင္းမနက္ခင္းအေအးဒဏ္ေၾကာင့္တင္းတင္းနဲ့နီေစြးေစြးေလးျဖစ္ေနေသး။
"ကိုကိုကေက်ာင္းသြားရဦးမွာေလ ကေလးေလးရဲ႕"
"ဟင့္ အြန႔္"
ႏႈတ္ခမ္းပိစိေလးကိုလႈပ္စိလႈပ္စိလုပ္လို႔မ်က္ေတာင္ေလးကပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္။မပီအသျငင္းဆိုသံလုံးလုံးကေရွာင္းက်န႔္ကိုအခ်စ္ပိုေစသည္။
"အငယ္ေလးကိုကို႔တို႔ေက်ာင္းသြားမွာေလကြာေနာ္။လိမၼာပါတယ္။ရိေပၚေလးကေနာ္"
မ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုလက္ဝါးနဲ႕အုပ္ကိုင္ၿပီးတိုးတိုးေျပာကာထြက္လာေတာ့အေကာင္ေပါက္ေလးရိေပၚကဘုတ္ခနဲေရွာင္းက်န႔္ေျခခုံေပၚထိုင္ခ်ၿပီးေျခသလုံးေတြကိုဖက္တြယ္ထားသည္။လက္အိအိေလးကေက်ာင္းေဘာင္းဘီစကိုပါခပ္က်စ္က်စ္ဆုပ္လို႔ရယ္
"အေသးေလးကိုႀကီးတို႔ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္ေလ။"
"သားသားယဲလိုက္ လိုက္"
ဟိုက္ခြမ္းခမ်ာအိမ္ေပါက္ဝလွမ္းေအာ္ရင္းဟိုက္ခနဲ႕ေခါင္းစြယ္စုံကုတ္ကာၿငိမ္က်သြားတယ္။
