DERİN

4.Bölüm

Multimedya Derin kombin.

Dünkü o andan sonra Mehmet'i hiç görmedim. Nasıl tepki vereceğimi de bilmiyorum. Ama bildiğim birşey var beni iş arkadaşı olarak görüyor. Tamam bazen şakalaşırız ama o kadar. İşe ilk başladığımda da sevgilisi varmış bir hafta sonra sevgilisinden ayrıldı. Sonra ciddi bir ilişkisi olmadı. Sadece sevdiği biri var. Bazen de günlük takıldığı kızlar. Burak bana Mehmet ile yaptığı herşeyi anlatır. Herkese karşı mı böyle yoksa bana karşı mı bilmiyorum. Belki de beni kendine yakın abla olarak görmüş olabilir.

Hiç bişey yokmuş gibi davranmak zorundaydım. Aksi olamazdı. Ne sanacaktım. Mehmet'in beni öpmesini mi? Çok beklersin Derin. Ne işi olur onun benimle. Bu aralar ne de çok hayal kurar oldum öyle.

Arkada kahvaltı yapıyormuş. İçeri girdiğimde yüzüme bakıp gülümsedi.

-Günaydın Derin Hanım
-Günaydın
-Gel kahvaltı yap. Sana açma aldım. Bugün erken geldim biraz işlerim vardı onu hallettim. Açma da yeni çıkmış sıcak.
-Teşekkür ederim
-Kahvaltıdan sonra kahve yap da içelim poşetde çikolata var.
-Tamam olur yaparım.

Bi sessizlik oldu. Yasemin mesaj atmış. Aa doğru dün hiç konuşmadık. Bi ara aramıştı beni Mehmet'le göz göze geldikten sonra onu tekrar arayacağımı söyledim sesimden telaşlanmıştı ama geçiştirmiştim.
"Derin napıyosun dünden beri hiç aramadın merak ettim seni."

"İyi kardeşim kahvaltı yapıyorum arayamadım kusura bakma."

"Yok önemli değil de sen iyi misin?"

"Aslında değilim."

"Noldu bi durum mu var?"

,Yüz yüze konuşuruz pek önemli değil sen ne yaptın konuştunuz sizinkilerle?"

"Evet konuştuk. Bugün yüzük bakmaya gelicez. İzin alabilir misin sende gelsen"

"Bilmiyorum işler durgun. Bugün sakin olur çarşamba ya. Sen gel bakarız olur mu?"

"Tamam kardeşim görüşürüz gelince öpüldün."

-Yasemin nişanlanıyormuş. O mu mesaj attı.
-Evet öyle de sen nerden biliyorsun ki
-Bilirim ben
-Yüzük bakmaya geleceklermiş bana sende gel diyor nasıl çıkarım bilmiyorum.
-Hüseyin bugün yok Antalya'ya gitti sabah.
-Niye?
-Dubai'ye gitcekler ya görüşmesi var. Ethem abinin de oğlan hasta. O bugün gelmez. Gelse de gelir gider yada akşam üzeri gelir. Ondan dükkanı sabah ben açtım. Aslı'ya dersin o bişey demez idare eder.
-O zaman bu iş tamam.Çok sağol.
-Ne demek canım kaç yıllık arkadaşın tabi bu güzel gününde yanında olacaksın.
-Ne güzel ama ya evleniyorlar.
-Tabi

Öğlen olmuştu Yasemin geldi. Aslı abladan yemek parası alıp çıktık. Çok güzel yüzükler vardı. Hele ki bir tektaş gördüm bayıldım. Ortasında kocaman kenarlarında ise 8 tane küçük taşları vardı. Biri bana bu yüzükle gelse sadece yüzük için bile kabul edebilirdim.
Yasemin'e bir tektaş birde alyans beğendikden sonra ben geri döndüm. Elbise için de resim attı sürekli. Şimdiden yer bakmaya başladılar..

Mağazaya döndüğümde Aslı abla kasada oturmuş dizisini izliyordu. Ocak ayı sakin geçiyor, kışları fazla düğün olmadığı için fazla müşteri de pek gelmiyor. Ama geldiği zaman da hep üst kesimden gelip yeni evlenecekler 15-20 binden aşağı perde almaz. Ara ara evinin perdesini değiştirmek isteyenler de oluyordu tabi.

Arka tarafa geçtim Mehmet hala aynı yerde.

-Ne yaptınız aldınız mı?
-Evet aldık Yasemini görmen lazımdı nasıl heyecanlıydı
-Ne güzel işte yaa
-Ayy gerçekten güzeldi
-Ne güzeldi?
-Tabiki yüzük
-Bakıyorum da sen daha çok heyecanlanmışsın
-Öyle deme be Memet ilk defa bir kuyumcuya girip de yüzük baktım ama varya çok güzeller
-İnşallah seninde olur bi gün
-Amaan orasını karıştırma bana uzak
-Öyle olsun bakalım.

-Deriiiiiin..
-Aslı abla çağırıyor ben bi bakayım.

-Efendim abla
-Gülüm ben yukarı çıkıyorum müşteri geldi ön tarafta kulak ver de müşteri gelirse bakarsın.
-Tamam abla.

Kargo geldi. Daha doğrusu ambar. 8 çuval perde gelmiş. Aman Allahım. Bu demek oluyor ki 45 tane perde. Hepsinden birer numune açıp yukarı çıkması gerekiyor. Geri kalanlarının ise depoya inmesi gerekiyor. Iyiki bugün topuklu yok.

-Memeeet. Memeettt.
-Hııı noldu ne var kızım niye çağırdın.
-Perde geldi de bunları taşıycaz.
-Yine mi yaa. Yukarı mı depoya mı.
-5 tane yukarı diğerleri depo.
-Burak gelince taşısın olmaz mı?
-Olmaz Memet. Burak bugün geç geliyor.
-Iyi tamam hangisi yukarı çıkacak. Bunlar mı?
-Evet ben ayırdım.
-Hambal mıyız yoksa montajcı mıyız anlamadım mk.
-Hişş tamam küfür etme. Bende bayılmıyorum ama yapacak bişey yok.

-Nereye koycaz bunları?
-Sen tezgahların üstüne bırak ben yerleştiririm.
-Tamam.

Perdelerin hepsini indirdikten sonra raflara dizmeye başladım. Memet gitmişti. Hiç de sandığım gibi bir gün geçirmiyordum. Sanki dün hiç birşey yaşanmamış gibiydik. Sıradan, günlük bir gündü. Aslında böylesi daha iyiydi. Belki de Mehmet ile hiç sevgili olamayız. Ben hayal dünyasında yaşayıp, olanları kendi kafamda kurgulayıp ona inanmak istiyorumdur. 

-Offfff. Olamaz. Allah kahretsin yaa. Bütün ıvır zıvırlar beni bulur zaten.

Merdivenlerden Mehmet'in sesi geliyor.

-Derin ne oldu iyi misin?

Beni öyle görünce koşarak yanıma geldi.

-Perde düştü ayağıma sanırım kafamı da düşerken tezgaha vurdum.
-Kafan hafif şişmiş. Acıyor mu?
-Sanırım evet.
-Yukarda buz koyarız.Dur birde ayağına bakalım.

Ayakkabımı çıkartıp bileğimi hareket ettirmeye başladı.

-Ahhhh. Dur yapma. Acıyor.
-Gel yukarı çıkartalım seni. Yürüyebilecek misin?
-Yürürüm ya sıkıntı yok.
-Tamam o zaman ayakkabını giy çıkalım. Bırak perdesinin de mk.
-Tamam birşey yok. Iyiyim.

Ayağa kalktım. Yürümek için adım attığım anda düşer gibi oldum. Mehmet tuttu belimden. Bu aralar kader bizi çok yakınlaştırıyor. Bilemiyorum.

-Dur düşecektin. Yardım edeyim.
-Tamam

Amcam gelmiş çay içiyordu. Mehmet bi elini belime dolamış diğer elini de sağ elimi tutmuş topallayarak merdivenleri çıkıyorduk. Amcam bizi öyle görünce ne tepki vereceğini şaşırdı. Ayağımı görünce hemen noldu diye sordu. Onun da yardımıyla oturdum. Bileğime biraz masaj yapıp dinlenince geçti. Kafama da buz koyduk. Çıkışta eve kadar amcam bıraktı.
Bugünü böyle geçirdim ama benim için önemli olan yarındı. Çünkü yarın benim doğum günüm. 20 yaşıma giriyorum. Aslında heyecanlıyım. Acaba yarın ne giysem.. Geceden saçlarımı maşa yapıp öyle uyumalıyım yoksa sabah bu kadar uzun saçın hakkından gelemem. Sabah üzerinden geçerim.. Artık uyumalıyım..