Hoseok, iki arkadaşıyla birlikte otururken gruplarının tamamlanmasını sağlayan üçüncü arkadaşı da elinde biletlerle içeri girmişti. "İşte paris'e gitmemizi sağlayacak biletler elimde duruyor." diyen yoongi, yüzündeki gururlu gülümsemeyle arkadaşlarına bakıyordu. Biletleri gören üçlü ise sevinç nidaları çıkarmaya başlamışlardı. Hayallerine bir adım daha yaklaşmışlardı. Uçak bileti, kalınacak yer ve liseden beri belli olan gezilecek yerler listesi hazırdı. Geriye kalan tek şey ise paris'e gidip bunları gerçekleştirmekti.
Hoseok, yoongi, namjoon ve jimin liseden beri çok yakın arkadaşlardı, tabii namjoon ve jimin iki arkadaştan daha fazlasıydı. Yakınlaşmaya başladıkları ilk günden beri hep beraber paris'e gitme hayalleri kuruyorlardı. Öyle anlamlı, insanları şaşırtacak ya da büyüleyecek nedenleri yoktu bu isteklerinin. Sadece bir gün asla gerçekleştirmeyecekleri planlar yaparlarken yurtdışına çıkma fikri akıllarına gelmiş ve paris'i seçmişlerdi. Daha sonra bu plan "gerçekleştirilmese de konuşulması zevkli planlar" listesinden çıkmış, her birinin hayali haline gelmişti. 4 yılları o günü hayal etmekle geçmişti. Üniversiteye geçene kadar bunun hep bir hayalden ibaret olacağını düşünen dörtlü, aynı üniversitenin farklı fakültelerine gidince hoseok'un onlara verdiği umutla -genelde grubun umudu olduğu için ona "hope" derlerdi- bu planlarını gerçekleştirmeye koyulmuşlardı. Gerekli parayı toparlayana kadar çeşitli işlerde part-time olarak çalışmışlardı.
Ve işte, şu anda namjoon ve jimin'in evinin salonunda oturmuş, biletlere bakıyorlardı. "Hala bir rüya gibi. Bunun gerçekleşeceğini hiç ama hiç düşünmezdim." Namjoon'un söylediği şeye karşı hepsinin heyecandan tutulan dilleri çözülmüş ve düşüncelerini sıralamaya başlamışlardı.
"Öylesine konuşulmuş bir şeyin hayalimiz haline gelmesi ve gerçekten de gerçekleşmesi... ah bu his çok güzelmiş."
"9. sınıfta birisi cidden de gideceğimizi söyleseydi gülerdik herhalde."
"Bir şekilde giderdik kendi başımıza, burada önemli ve eskiden gerçekleşmesi zor olan şey hep beraber gidecek olmamız."
"Teşekkürler hoseok yani en sevdiğim, bir tanem olan canımarkadaşım."
-
SONUNDA VHOPE YAZMAYA BAŞLADIM, AŞŞŞŞIRI MUTLUYUM UMUYORUM Kİ ÇOKÇA SEVERSİNİZ Ve yine umuyorum ki düzgün bir şekilde yazarım Ha bir de akşam dokuz gibi falan diğer bölümü de atarım, okuyan şu anlık yok ama ben kendi kendime konuşmayı severim eheheh Neyse hadi ben gideyim, bir de şu fotoğrafı bırakayım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
