"Her şeyinizi aldınız değil mi? Sakın bir şeyinizi unutmayın!"
Her şeyin bir sonu olduğu gibi tatlı paris gezileri de bitmişti, şimdi de birkaç saat içerisinde kalkacak olan uçak için eşyalarını toparlamış, son işlemler için lobiye iniyorlardı. Namjoon çıkışlarını yaptırırken diğer üçlü boş buldukları bir koltukta onu bekliyordu.
"Kısa ama güzel bir tatildi."
"Hayal ettik, çabaladık ve gerçekleştirdik... Gerçekten o kadar güzel bir tatil oldu ki."
"Katılıyorum. Ama bu son olmamalı ve olamaz! Sizinle bunun gibi birçok tatil gerçekleştirmek istiyorum. Eve döndüğümüzde kendimize yeni bir hedef seçmeliyiz."
"Çok iyi bir fikir yoongi, bir diğerini heyecanla bekliyor olacağım."
Üçü bu tarz konular hakkında konuşmaya devam ederlerken namjoon işlemleri bitirmişti. Hepsine seslenip gitme zamanı olduğunu haber verdi.
"Buradan ayrıldığıma çok üzülüyorum."
"Ben de. Ve şey... Keşke gitmeden önce taehyunglara görüşürüz falan deseydik."
"Jeonggukla mesajlaştım ben ama maalesef ki otelde değillermiş şu an." diyen jimin'e hoseok da yoongi de hafif üzüntülü bir suratla baktı.
"Sanki telefon numaraları sizde yokmuş ya da hepimiz aynı ülkede yaşamıyormuşuz gibi davranmayı bırakır mısınız lütfen."
"Hatta aynı şehirde." diyerek namjoon da konuşmaya dahil olmuştu.
"Bu çocuklardan bu kadar etkilendiğinizi bilmiyordum."
"Ah yapma namjoon, onlara nasıl baktıklarını görmedin mi dün?"
"Saçmalamayın ya, aşık olmuşuz gibi davranıyorsunuz."
"Şahsen yoongi'yi ilk defa bu kadar aşık gördüm"
"Bir günde birisine aşık olabilecek biri değilim."
"Değiliz." diye düzeltti hoseok.
"Ayrıca onlarla olan şeylerin sadece bir gezi macerası olmadığını nereden biliyorsunuz? Hem bizim hem onlar için."
"Sizin için öyle olmadığı kesin." diyerek kısık bir sesle gülerek kendine cevaplamıştı jimin ama hoseok onu duymuş ve yapma dercesine koluna vurmuştu.
Dörtlü, kısa bir taksi yolculuğundan sonra havaalanına varmışlardı. Daha uçağın kalkmasına üç saat olduğu için orada bulunan şeylerle vakit öldürmeye çalıştılar ve sonrasında gelmesini pek istemedikleri zaman geldi, uçak evlerine doğru uçuşa geçti.
"Görüşürüz paris, seni özleyeceğim..."
"Ah jimin lütfen şu abartılı duygusallığı bırak!"
"Kendi hayatımın konu olduğu bir filmde hüzünlü bir son yapamayacak mıyım? Rahat bırak beni"
-
bu not kısmına bir şeyler yazmıştım ama silinmiş ve ne olduğunu hatırlamıyorum..
her neyse o kadar önemli değildi galiba
biliyorum kısa bir bölümdü, geçiş bölümü olarak düşünebilirsiniz
yeniden bölüm yayınlıyor olmak beni çok mutlu ediyor🥺🥺🥺
neeeyse diğer bölümde görüşürüüz
