Hey i'm not afraid, i can be myself and i hope you can be yourself as well cause i can make you feel alright
Hoparlörde son ses şarkı çalarken hoseok yatağında uzanmış tavanı seyrediyordu. Galiba yaklaşık bir saattir aynı şarkıyı dinliyordu. Bir yandan da düşünüyordu, taehyung'a olan duygularını.
Taehyung ile konuşmaya başlayalı üç ay olmuştu. Özellikle şu son birkaç haftalarını hep beraber geçirmişlerdi. Konuşmanın ilk başlarına oranla daha fazla vakit geçirmelerinin sebeplerinden biri de arkadaş gruplarının oldukça kaynaşmış olmasıydı. Onların kaynaşması taeseok ikilisini daha da yakınlaştırmıştı. Artık 7/24 beraber gibilerdi. Onunla geçirdiği vakitlerden çok hoşlanıyordu, taehyung onu hep mutlu ediyordu.
No i'm not sure if i'm into you, the last time that you checked i was probably so sad and confused
Hoseok kesinlikle taehyung'a karşı bir şeyler hissediyordu, sadece bu hoşlantı mı yoksa bir adım ilerisi sevgi mi emin olamıyordu. Emin olduğu tek şey taehyung ile beraber olmak istediğiydi, her dakika onun yanında olmak ve hiç ayrılmamak istiyordu.
What about me, what about me, what about me and you together, something that could really last forever
Acaba taehyung ve kendisi sonsuza kadar sürebilirler miydi? Ya da en başından almak gerekirse, taehyung ve kendisi olabilirler miydi? İşte hoseok bu sorunun cevabından korkuyordu.
I need insurance, on my emotions i can't get hurt again, fuck the past, fuck them, they all made me sad and i had no time to prepare to face my fears
Hoseok o sorunun her türlü cevabından korkuyordu. Eğer cevap hayır ise çok üzülürdü, taehyung'u kaybetmek istemiyordu. Eğer cevap evet ise bu onu korkuturdu, hoseok bağlanmaktan çok korkardı çünkü o hiçbir şeyin sonsuza kadar süreceğine inanmazdı. Ona göre her şeyin bir sonu vardı ve sonu olan bir şeye bağlanmak onu korkutuyordu. Ne kendisinin ne de bir başkasının bu yüzden üzülmesini istemezdi. Galiba bu düşüncelerinin sebebi geçmişteki ilişkileriydi.
But if i could just be happy by the end of this song
Ama belki de hoseok çoktan korktuğu şeyi gerçekleştirmişti, taehyung'a bağlanmıştı. Bu düşünceyle titremişti ama belki de sonunda mutlu olurdu.
But if by the time you hear it you are already gone
Ya hoseok geç kalsaydı, taehyung bu korkularını aşana kadar onu bekler miydi?
Then why should i continue in this life when there's no one around to be the one who makes me smile?
"Beni güldürecek kimsenin olmaması..." diye mırıldandı hoseok. Bu düşünce canını acıtmıştı, ayrıca karar vermesini de sağlamıştı. Korkularının sevgisinin önüne geçmesine izin vermeyecekti. Nasıl bu olumlu şeylerin bir sonu varsa üzüntünün de sonu vardı, hiç üzülmemek için mutlu olmamak saçmaydı.
Hoseok şu anda taehyung'u seviyordu, evet kesinlikle onu seviyordu ve bu sonsuza kadar sürmeyecek olsa bile onunla bir ilişki içerisinde olmak istiyordu.
Artık çok kararlıydı ve bu kararını gerçekleştirmesi gerekiyordu. Taehyung'u arayıp yarım saat sonra mesaj atacağı adreste olmasını istedi. Sonra da hazırlanmaya başladı.
Tam yurttan çıkacakken yağmur yağdığını fark etmesiyle şemsiyesini de yanına aldı. Taehyung ile buluşacağı yere vardığında yağmur da oldukça şiddetlenmişti. Bu yüzden ayakta beklemek zorunda kalmıştı, bankların hepsi ıslaktı.
Yaklaşık beş dakika sonra siyah şemsiyeli birinin kendine yaklaştığını fark etti. Kulaklıklarını çıkarıp cebine koyarken bir yandan da kendini cesaretlendirmek için birkaç şey mırıldanıyordu.
Siyah şemsiyeli yanına geldiğinde birbirlerini gülümseyerek selamlamışlardı. Önce orada yan yana biraz durup yağmuru seyretmişlerdi.
"Bir problem mi var?" diye konuşmayı başlatmıştı taehyung. Hoseok ise söyleyeceklerini toparlamaya çalışıyordu.
Dönüp biraz taehyung'un yüzünü inceledikten sonra kendi şemsiyesini kapatıp yere bırakmış ve hemencecik siyah şemsiyenin altına girmişti. Bu hareketi taehyung'u güldürmüştü.
"Hemen konuya gireceğim." Bu söylediği taehyung'u biraz korkutmuştu açıkçası ama yakınlıklarından kaynaklı heyecanını bastıramamıştı bu duygu.
"Umm... şey zaten kelimelerle arası o kadar iyi olan birisi değilim. Genellikle de insanlara karşı olan hislerimi hareketlerimle belli ederim." Biraz duraksayıp yüzünü dışarıya doğru çevirdi çünkü çok utanıyordu. Duygularını kelimelere dökmek çok zordu onun için.
"Dediğim gibi şu anda öyle romantik ya da ne bileyim etkileyici pek bir şey söyleyemem. Kelimelerimi öyle şaşalı bir biçimde süsleyemem, beceremiyorum pek. Ama bilmeni istediğim bir şey var." Tekrardan bir duraksama, yere bakış ve yine taehyung ile yüzleşme.
"Buraya gelmeden önce şarkı dinleyip bazı şeyler hakkında düşünüyordum ve bir şeyin farkına vardım."
Taehyung hiçbir şey demiyordu, heyecanı onu ele geçirmiş gibiydi. Sadece dikkatli bir şekilde hoseok'u dinliyor ve gözlerinin içine bakıyordu.
"Senin... senin erkek arkadaşın olmayı istediğimi fark ettim çünkü..." Hoseok eliyle taehyung'un boşta olan elini kavramasıyla derin bir nefes aldı. Bu onun için gerçekten çok zordu.
Taehyung bunun farkına varmış olacak ki hoseok'u daha çok stres altına sokmamak adına hızlı bir şekilde dudaklarına yönelmişti. Söylemesine gerek yoktu çünkü farkındaydı, hoseok'un ona olan sevgisinin farkındaydı. Kendisinin de dediği gibi o hareketleriyle belli ediyordu ve taehyung bu üç ay içerisinde sevildiğini fazlasıyla hissetmişti.
Öpüşmeleri daha da tutkulu bir hal alırken taehyung tuttuğu şemsiyeyi bırakıp iki elini de hoseok'un boynuna dolamıştı.
Yağmurun altında ıslanmaya devam ederken nefesleri artık yetmediği için ayrılmışlar ama yakınlıklarını bozmamışlardı.
"Erkek arkadaşın olmayı çok isterim. Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum."
-
SONUNDASONUNDASONUNDASONUNDA BİRLEŞTİLER ARTIK BİLSİYARDAN YAZDIĞIM İÇİN EMOJİ KOYAMIYORUM AMA ŞU PARTİ ŞEYSİSİNİ ÜFLEYEN EMOJİYİ HAYAL EDİN SİZ
aşırı klişe olmuş olabilir ama yağmurda gerçekleşen aşk itirafı ve öpüşmeler büyüktür her şey
bu arada bu şarkıya bayılıyorum dinlemelisiniz kesinlikle
offf yarın atacaktım bölümü ama dayanamayacağım galiba atıyorum bugün
galiba son bir bölüm daha yayınlarım veee sonra biter bu fic
her neyse diğer bölümde görüşürüüz
