Smile Again For Me [BOOK 2]

|02| Smile Again For Me

Zoe's POV

Νιώθω κάποιον να με γλύφει στο πρόσωπο και ανοίγω με δυσκολία τα μάτια μου.

"Καλημέρα Σέριλ!"

Λέω με την βραχνιασμένη από τον ύπνο φωνή μου και εκείνη γαβγίζει, κουνώντας την ουρίτσα της.

"Τι κάνεις μικρούλα;"

Ρωτάω και χαϊδεύω την πλατούλα της με τα νύχια μου, ενώ στηρίζομαι στο κεφαλάρι του κρεβατιού.

Γαβγίζει και κατεβαίνει από το κρεβάτι, πηγαίνοντας προς την κλειστή πόρτα του δωματίου και σπρώχνοντάς την με το κεφάλι της.

Σηκώνομαι παραξενεμένη και πηγαίνω προς την πόρτα, ενώ πιάνω τα μαλλιά μου σε μια πρόχειρη κοτσίδα.

Ανοίγω την πόρτα και κατεβαίνω τις σκάλες με την Σέριλ να με ακολουθεί.

Πηγαίνω προς την κουζίνα και βλέπω τους γονείς μου, τους νονούς μου και τα αγόρια.

"Καλημέρα!"

Λέω και τους αγκαλιάζω όλους ξεχωριστά.

"Τι κάνεις αγάπη μου;"

Ρωτάει η Φοίβη και παίρνω το μπολάκι από το πάτωμα και βαζω νερό για να πιει η Σέριλ.

"Μια χαρά. Αν και νυστάζω λίγο! Αλλά κατά τα άλλα είμαι καλά."

Λέω γελάνε όλοι, ενώ ο Ιωσήφ έρχεται δίπλα μου και βάζει το χέρι του στον ώμο μου.

"Όλοι ξέρουμε πως περίμενες τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο να σε σώσει από τον ανώμαλο!"

Λέει και τον αγριοκοιτάζω, αλλά στο τέλος, ξεσπάμε όλοι σε τρανταχτά γέλια.

"Λίγα τα λόγια σου για την Σέριλ μου!"

Λέω και βγάζει την γλώσσα του προς τα έξω και κάνω το ίδιο.

"Ακόμη σαν 5χρονα συμπεριφέρονται!"

Λέει ο Ορέστης, ο μπαμπάς μου συμφωνεί με ένα γνέψιμο και τους κοιτάμε όλοι με σηκωμένο φρύδι.

"Αμ κι εσείς τα ίδια κάνετε, μπαμπά!"

Λέει ο Ιωσήφ και οι μπαμπάδες μας γελάνε αμήχανα και γυρνάνε το βλέμμα τους στους καφέδες.

"Σε 1, 2, 3..."

Ακούω την μαμά μου και την Φοίβη να λένε και τις κοιτάω μπερδεμένα.

"Αγαπημένα μου πνευματικά αδελφάκια θα με βοηθήσετε να πάρω πράγματα για την Σέριλ;"

Ρωτάω και οι μαμάδες μας κοιτιούνται.

"Ούτε καν στο 5 δεν φτάσαμε!"